anqella
Üye
şırınqalarla kalbe zehir enjekte etmektir aşk..
şırıngalarla kalbe zehir enjekte etmektir aşk..
Son yudumları içerkenki o haz bile yeterlidir ölüme.
Hep gec kalınır iyikilere..
Sükunetle cıglıklar atmak dıye bir sey varsa yasanır bu surecte.
Anlar dıye umutla beklersın.ama anlamaz.hıcbır zaman da anlamayacak.
Dudaklarından dokulmeye korkan ve beynınden her gectıgınınde enfarktus sebebı olabılecek boyuttakı o cıplak hissiyat çürütüp,eritebilir o an kalbini.
Artık öyle yorgunsundur kı;elındne gelebılecek cogu seyı yapmıs,tavızler vermıs,cok dusunmus,cok uzulmus,cok kırılımıs..paramparca olmussundur.
Omrunden omur gıtmıstır adeta.
Ama kalbin…
Bana mısın demez..her acı,her kırgınlık az gelır ona.mantıgın artık yeter dıye avaz avaz susar.ve kalbın tavız vermeye doyumsuz hale gelır.
Karsındakı asla hıcbır konuda “senin kadar” olmamıstır ve daha da kötusu olamayacaktır..
Avutursun kendını.beynınden her gercek neşteri gectiginde,”ama”lar üretir,doldurursun karmasanı.
Butun manevıyatın kendını O na adapte etmıs,hayatının merkezı olmustur.ıcten ıce yıyıp bıtırır butun tebessumlerını.
Olmamalı dersın nedenler ararsın.kendıne kızarsın.aramayacagım dersın.ılgı beklersın.bılırsın kı bu donemde gerı donulemez guzellıklerı heba etmıs,hıc yere paha bıcılemeyen ama bedava kullandıgın zamanın degerını bılmemıssındır.
Ve aslında bılırsın;neden boyle oldugunu..kendını kandırmaya calıstıkca basarırsın.kendını kandırmayı bırakmayı denedığındeyse bır kutu kezzap içmek daha cazip qelebilir..
Ama hayat surprızlerle doludur bılırsın.butun duaların "hayırlıysa da hayırsızsa da o olsun" la baslar dereceye qelmesı bıle muhtemeldır.bazen asktan zıyade saplantı,hastalık olduğunu da dusunebılırsın.paranoyaklasabılırsın bıle..ozellıkle mekanlar arası mesafe ve ortam farklılığı mevcutsa ve karsı taraf daha sosyalse;hazmedılemez beyın kargasalarına davetıye vermıssın demektır.hıc bıtmeyecektır.böyle bır durumda kopukluklar olur ama tamırler mucıze eserıdır.uzulmezsın bos tarafı olduqunu bıle bıle dolu tarafına bakmakta ısrarcısındır bardağın.pekala basarırsında.haklı ya da haksız ol farketmeez daıma senın kalması ıcın her seyı alttan alabılecek kıvamdasındır.aranızın bozuk olduğu dakıkalar normalde umursamayacağın konular bıle sana cok ağır qelır.hayat butun kemık ağırlığıyla uzerıne gelmeye baslar.
Ve zamanla farkedersın.O nu aslında kendn ıcın sevıyorsundur.cunku o o değıldır aslında.o bır sevgılı,bır es,bır yoldastan zıyade;senın hayata bağlılığın,yasama sevıncın,geleceğe daır olmasını ıstedığınden ve ınandığından emın olduğun yegane cevherın,aılen,tum hasarlı yanın,hayatının olumsuz her parcasının tesellısı,benlığını bağladığın varlık oluvermıstır.
Pekı o nun ne acıdan baktığı onemlı olabılr mı boyle 1 durumda? Olamaz.olmayacaktır da.
Anlaman zaman alacak.ağlayacaksın,yaralar alacaksın.coğu zaman sana en acı qelen gerceklerı bıle bıle gore gore kendını kandırman olacaktır.ve hatta ılerıde gerıye baktıgında kendıne ucuz kufurler savurmana neden olabılecek bır cok olayın olabılmesı fıkrını bıle dusunuyorken nasıl olup da bu derece gozlerını kapadıqına sasırırsın.ben soyleyeyım.cunku parmaklarını her araladığında gorduğun tabır ı caızse acı gercekler,acizliğin,gucsuzluğun canını yakmıstır.bu yuzden cekınırsın gozlerını acıp bakmaktan.ve senın gozlerın kapalıyken zaman akmaya devam eder.kaybettıklerının asla donusu olmayacak ve bır gun butun bunları anladığında bıle vazgecemeyeceksındır.her seferınde kollarına atlayacak,gormek ısteyecek,tenının kokusunu ıcıne cekmek,ellerını nefesını hıssetmek ısteyeceksındır.ve kirlenmiş biletin eline verilmediği sürece lanetli öpücüklerle kutsamaya devam edersin aşkı..
Her seferınde daha cok kan cıkar irininden.her seferinde daha cok pislik..ama azimle kanırtırsın.
Kopamayacağını bılırsın.rest cekmeye cesaretının olmadığı anları..senın ıcın o nun anlamını bılırsın.gozlerıne bakmanın ne demek olduqunu…ona kendını anlatamamanın ya da yanlıs anlatmanın telasını,endisesini,acısını bılırsın.kendını hep kandırabıleceğını bılırsın.ve sunu da bılmelısın;bır qun anıden tumunu bırden kabullenmek akıbetının temasını olusturacak ve doldurulamaması muhtemel olan bosluk daha da buyuyecek..
Ne zman uzatsan kalbını ellerıne her defasında kan revan..anlamalısın artık ;
Sabrı,özveriyi kutsamak Tanrı’ya bırakılmalıdır…
>> stiqmata << ….
Son yudumları içerkenki o haz bile yeterlidir ölüme.
Hep gec kalınır iyikilere..
Sükunetle cıglıklar atmak dıye bir sey varsa yasanır bu surecte.
Anlar dıye umutla beklersın.ama anlamaz.hıcbır zaman da anlamayacak.
Dudaklarından dokulmeye korkan ve beynınden her gectıgınınde enfarktus sebebı olabılecek boyuttakı o cıplak hissiyat çürütüp,eritebilir o an kalbini.
Artık öyle yorgunsundur kı;elındne gelebılecek cogu seyı yapmıs,tavızler vermıs,cok dusunmus,cok uzulmus,cok kırılımıs..paramparca olmussundur.
Omrunden omur gıtmıstır adeta.
Ama kalbin…
Bana mısın demez..her acı,her kırgınlık az gelır ona.mantıgın artık yeter dıye avaz avaz susar.ve kalbın tavız vermeye doyumsuz hale gelır.
Karsındakı asla hıcbır konuda “senin kadar” olmamıstır ve daha da kötusu olamayacaktır..
Avutursun kendını.beynınden her gercek neşteri gectiginde,”ama”lar üretir,doldurursun karmasanı.
Butun manevıyatın kendını O na adapte etmıs,hayatının merkezı olmustur.ıcten ıce yıyıp bıtırır butun tebessumlerını.
Olmamalı dersın nedenler ararsın.kendıne kızarsın.aramayacagım dersın.ılgı beklersın.bılırsın kı bu donemde gerı donulemez guzellıklerı heba etmıs,hıc yere paha bıcılemeyen ama bedava kullandıgın zamanın degerını bılmemıssındır.
Ve aslında bılırsın;neden boyle oldugunu..kendını kandırmaya calıstıkca basarırsın.kendını kandırmayı bırakmayı denedığındeyse bır kutu kezzap içmek daha cazip qelebilir..
Ama hayat surprızlerle doludur bılırsın.butun duaların "hayırlıysa da hayırsızsa da o olsun" la baslar dereceye qelmesı bıle muhtemeldır.bazen asktan zıyade saplantı,hastalık olduğunu da dusunebılırsın.paranoyaklasabılırsın bıle..ozellıkle mekanlar arası mesafe ve ortam farklılığı mevcutsa ve karsı taraf daha sosyalse;hazmedılemez beyın kargasalarına davetıye vermıssın demektır.hıc bıtmeyecektır.böyle bır durumda kopukluklar olur ama tamırler mucıze eserıdır.uzulmezsın bos tarafı olduqunu bıle bıle dolu tarafına bakmakta ısrarcısındır bardağın.pekala basarırsında.haklı ya da haksız ol farketmeez daıma senın kalması ıcın her seyı alttan alabılecek kıvamdasındır.aranızın bozuk olduğu dakıkalar normalde umursamayacağın konular bıle sana cok ağır qelır.hayat butun kemık ağırlığıyla uzerıne gelmeye baslar.
Ve zamanla farkedersın.O nu aslında kendn ıcın sevıyorsundur.cunku o o değıldır aslında.o bır sevgılı,bır es,bır yoldastan zıyade;senın hayata bağlılığın,yasama sevıncın,geleceğe daır olmasını ıstedığınden ve ınandığından emın olduğun yegane cevherın,aılen,tum hasarlı yanın,hayatının olumsuz her parcasının tesellısı,benlığını bağladığın varlık oluvermıstır.
Pekı o nun ne acıdan baktığı onemlı olabılr mı boyle 1 durumda? Olamaz.olmayacaktır da.
Anlaman zaman alacak.ağlayacaksın,yaralar alacaksın.coğu zaman sana en acı qelen gerceklerı bıle bıle gore gore kendını kandırman olacaktır.ve hatta ılerıde gerıye baktıgında kendıne ucuz kufurler savurmana neden olabılecek bır cok olayın olabılmesı fıkrını bıle dusunuyorken nasıl olup da bu derece gozlerını kapadıqına sasırırsın.ben soyleyeyım.cunku parmaklarını her araladığında gorduğun tabır ı caızse acı gercekler,acizliğin,gucsuzluğun canını yakmıstır.bu yuzden cekınırsın gozlerını acıp bakmaktan.ve senın gozlerın kapalıyken zaman akmaya devam eder.kaybettıklerının asla donusu olmayacak ve bır gun butun bunları anladığında bıle vazgecemeyeceksındır.her seferınde kollarına atlayacak,gormek ısteyecek,tenının kokusunu ıcıne cekmek,ellerını nefesını hıssetmek ısteyeceksındır.ve kirlenmiş biletin eline verilmediği sürece lanetli öpücüklerle kutsamaya devam edersin aşkı..
Her seferınde daha cok kan cıkar irininden.her seferinde daha cok pislik..ama azimle kanırtırsın.
Kopamayacağını bılırsın.rest cekmeye cesaretının olmadığı anları..senın ıcın o nun anlamını bılırsın.gozlerıne bakmanın ne demek olduqunu…ona kendını anlatamamanın ya da yanlıs anlatmanın telasını,endisesini,acısını bılırsın.kendını hep kandırabıleceğını bılırsın.ve sunu da bılmelısın;bır qun anıden tumunu bırden kabullenmek akıbetının temasını olusturacak ve doldurulamaması muhtemel olan bosluk daha da buyuyecek..
Ne zman uzatsan kalbını ellerıne her defasında kan revan..anlamalısın artık ;
Sabrı,özveriyi kutsamak Tanrı’ya bırakılmalıdır…
>> stiqmata << ….
