Değer Ulaş Turan - Gökyüzünün Aynaları

[CoDeYs]

Gökyüzünün Aynaları
Aynalarıydı
Durmadan savrulupçarpışan kendileriyle.
Niyedir hep aynalarda sakladıken tarifsiz hayallerimizi.
Oralardan gördük kendimizive küçüklüğümüzü.

Onlar ki gökyüzünde yapışmış dururlar

Her bakışımızda parlayıp sönen
Yıldızları sanırdık gözlerimizi.

Suretimizden her kaçışımız bir gökyüzü
Her ayrılışımızda rüyalarımızın
En hatıra gelmez anlarını gösterirdi bize
Utanırdık.

Sonra yeniden yakalanırdık
Yenidenyeniden..
Utancımız tenimizde
Sökemediğimiz bir sicim gibi otururdu bedenimize.

Ey aynalar
Gökyüzüne bir mahşer karanlığı indiren
Seyirsiz bilinçsiz uyanışlarımız.

Şimdi ayırt edemiyoruz gerçeği.
Cahilliğin korkusuyla soruyoruz.
Yerde miyizgökyüzüne çakılırken.
Yoksa toprak sanıp anlamını
Uçmaya çalıştığımız
Kanatsız sürüngenleri miyiz
Utancımız derimizde.

Her havalanışında çakılırken gökyüzüne
Kanatları neden açılmaz bir kırlangıcın?
Ve neden çatlamaz yüreklerimiz gibi aynalar?

Yeryüzü suretini taşıyor şimdi aynalar
Mevsimlerive kuş ölülerini taşıyor.
Artık ölen kırlangıçları aynalara gömüyoruz.

Yeryüzünde çırpınışlarıaynalarda ağlatıyoruz.
Ve biliyoruz artık nedenini
Sadece aynalarıydı gökyüzünde saklayamadığımız
Utancımızın..
Gerçekleriydi
Kaçıramadığımız acımasız yansımalarından.

Aynalarda kaldık
Gökyüzüne saklandık.

Değer Ulaş Turan​