Yaşadığıma Dair Kanıtlar ( 7 - Karanlıklar Var )

[-efşan]

Karanlıklar var
Karanlıklar...
Karanlıklar şehrimin sokak lambalarında esir.
Ve hoyrat, asi
Ölüm...
Var ile yok arasında seyrediyor iki gözüm.
Karanlıklar hemen yanıbaşımda
Dışarıda serkeş bir rüzgar
İfadesiz bir ahenk bedeninde
Anlaşılamaz kadar solgun
Durgun, bitkin ve yılgın.
Ve bir son var Gülüm.
Maphusluk çekiyor aydınlığında;
Karanlıklarım var.

İmamesi kopuyor tesbihimin
Bilmem kaç zemheri
Soğuktan tir tir titrediğini de gördüm.
Ve birkaç tahtanın altından gülümseyebileceğimi de hayal ettim
Son bir umut,
Geriye kalan ışık huzmeleri de yok olur
Yine ve yine...
Karanlıklar var
Dışarıda nefret dört geziyor
Haylaz sokak çocukları patlatıyor şehrin lambalarını
Gözlerine kestirmişler;
Gözlerinde karanlıklar var.

Daha demin sağlamlaştırdım
Artık sallanmıyor ranzam da
Oysa dünya dönüyor
Ve güneş...
Geldiği gibi gidiyor da üstelik
Gözler ışıl ışıl...
Fark edemiyorum o anda
Halbuki hepsi de histerik
Ve ölüm...
Sessiz
Sade sen duyarsın geldiğini
Öyle hissiz...
Amansız...
Seviyorum seni;
Yemin ederim, yalansız.
Ama karanlıklar
Karanlıklar var Gülüm.
Ve ölüm...
Sona doğru seyrediyor iki gözüm


MAHZEN
Yaşadığıma Dair Kanıtlar​

 

[BLooD_ReG]

Eline sağlık üstad

 

[Emrgncy]

Yüreğine sağlık paşam..

 

[marist]

Yüreğine sağlık abim.

 

[-efşan]

Eline sağlık üstad

Esta'ğfurullah. Sağ olasın.

Yüreğine sağlık paşam..

Sağ olasın Abim.

Yüreğine sağlık abim.

Kardeşim sağ olasın.