Yaşadığıma Dair Kanıtlar ( 6 - Sensizliğin Ilk Hecesi )

[-efşan]

Bir Mayıs akşamıydı
Dizelerim tam da çakırkeyifinde;
Öğrendiğime göre
Sensizliğin ilk gecesinde
Sessizliğin ilk hecesinde.

Bir Mayıs akşamıydı
Sensizliği nasıl anlatayım; bilemiyorum.
Dizelerim haykırıyor bana; yazamıyorum.
O kadar da içtim hâlbuki
Öylesine esriklikteyim ama sızamıyorum.
Beklemiyor göz yaşlarım;
Süzülüyorsun daha adının ilk hecesinde.

Bir Mayıs akşamıydı
Sonbaharda kar mı yağar... yağıyordu
Sanki anımsıyorum; anam başımda yakarıyordu
Bir köşeye oturmuş bacım
Gözyaşlarını siliyordu
Nelere sebep oluyordun daha adının ilk hecesinde.

Bir Haziran akşamıydı;
Vakit öylesine daralmış...
Yüreğin bilmem nasıl da çarpıyor...
Beyazlar bilmem nasıl da yakışmış...
Kederim bilemezsin nasıl da çoğalmış,
Bir o kadar da karanlık sabah...

5 Haziran akşamıydı
Biliyordum bu akşam başıma yıkacaksın;
Gireceksin dünya evine
Gayrı dünya benim neyime...
Bakınıyorum da insanların kahpe gülüşlerinde
Dudaklar avaz avaz çağırıyor
Artık yaşım dahi akmıyor yokluğunun ilk hecesinde.

Yaşadığıma Dair Kanıtlar​