Asla Unutamadığım Hatırladıkça gülesim gelen bir anım var ömür yeterse Torunlarıma bile Ablatacağım türden....
bir gün iki tane benden büyük mahallenin en yaramaz abileri HASAN ve HÜSEYİN (ikizler) beraber gezerken
Yeni yapılan okulun inşaat alanına geldik. bilirinsiniz çatı katına kum,çimento,tuğla felan çıkarmak için için asansörler olur. neyse asanörün kancasına sıra sıra asansörün kancasına tutunur, makara başında olanlar da yukarı çekerdi 2 kat çıkarmısın 3 kata çıkabilirmisin derken idda büyüdü kim dördüncü kata kadar cesaret edebilecek davasına bir yukarı bir aşşa inip çıkıyoruz derken saat epey geç oldu bir hala bi yukarı bir aşşa inip çıkıyoruz babam annem ablam beni aramaya başlamışlar saat dahada geç olunca babam arabayı almış sadaki soldaki mahallelerde beni aramaya başlamış sonra bir ara korna sesi duyduk bense 2-3 katın arasında yukarı duğru kancaya asılmış çıkıyorum babam okulun önünde belirince HASAN ve HÜSEYİN toz oldular bence cumburlop yerdeki kum yığınına düştüm belime kadar gömüldüm babam elinde haydarla geliyor kaçmaya çalışıyorum ama ben kum yığının içinden çıkmaya çalışana kadar babam beni yakaladı arabaya koydu ve inşaat halindeki okulun içine KAÇAN Hasan ve hüsyinin peşine düştü bir çocuklar korkularında İnşaattan çıkmadılar. Eve gittin Temiz Bir dayak yedim olay öylece son buldu ama asla unutmadım...