Herkes Sevdiği Şiiri Yazsın..

[tatar_ramazan]

Bir Bayrak Rüzgar Bekliyor






Şehitler tepesi boş değil,
Biri var bekliyor...
Ve bir göğüs nefes almak için
Rüzgar bekliyor
Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye,
Yattığı toprak belli,
Tuttugu bayrak belli,
Kim demiş Meçhul Asker diye?

Destanını yapmış , kasideye kanmış...
Bir el iki ahretten uzanmış,
Edeple gelip birer birer
Öpsün diye faniler.

Öpelim temizse dudaklarımız...
Fakat basmasın toprağına
Temiz degilse ayaklarımız.

Rüzgarını kesmesin gövdeler
Sesinden yüksek çıkmasln
Nutuklar, kasideler!

Geri gitsin alkışlar geri...
Geri gitsin ellerin
Yapma çiçekleri!

Ona oğullardan, analardan
Dilekler yeter...
Yazln sarl, kışın beyaz
Çiçekler yeter.

Söyledi söyleyenler demin...
Gel süngülü yiğit, alkışlasınlar,
Şimdi sen söyle, söz senin!

Şehitler tepesi boş değil,
Toprağını kahramanlar bekliyor...
Ve bir bayrak dalgalanmak için
Rüzgar bekliyor.

Destanı öksüz, sükutu derin
Meçhul Askerin
Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye,
Yattığı toprak belli,
Tuttuğu bayrak belli...
Kim demiş Meçhul Asker diye?

 

[İbo Bey]

BİZ

Yaşıyor ama uzaktaysam senden, bil ki seni hiç unutmadım.
Ölüm değilse bizi ayıran: yazık olmuş, hata yapmışız.
Senden ya da benden ne fark eder? Şeytana uymuş, aşkı yakmışız.
Adımı söylemezdin bana seslenirken; aşk derdin, aşkım derdin.
Her aşk dediğinde, beni kendine daha da aşık ederdin.
Buluştuğumuz anları hatırlıyorum: güller açardı gönlümde sen gelirken,
3-5 saat bile ayrılsak senle, yapraklarım dökülürdü sen giderken.
Yan yana duran iki yıldızdık sana göre, en parlak, en güzel olanı bendim,
Gökyüzündeki tek yıldızındım senin.
Fırtınalarda saklanıp korunduğun liman olduğumu söylerdin,
Ömrünün sonuna kadar beni seveceğini, kalbini kalbime kelepçeleyip,
Anahtarını okyanusa attığını eklerdin.
Benim için kıyamet: seni kaybettiğim gün demekti.
Ruhumda sakladığım en değerli hazinemdin; sonsuza kadar da saklayacağım.
Yokluğumda sen nasıl olursun hayal ettiğimde: seni mutlu, çok mutlu görüyorum,
Çünkü hep öyle ol istedim!
Hatta, hatta belki, yeni aşklar tanırsın; tanı zaten! Her şeyin güzeli senin olmalı!
Aynı şeyi isteme benden: yerine kimseyi koyamam ki!
Ben kimseyi, ama kimseyi, seni sevdiğim gibi sevmedim ki!
Sen bana “aşk” dedin, bizi kirletemem ki!
Bazı şarkılar vardı: birlikte sevdiğimiz; senin bana, benim sana söylediğim,
Onlardan biri ya da benzerini duyarsan; beni anımsar, gülümsersin.
Ben mi? Ben hiç unutmayacağım ki!
Okyanusa attığın anahtarı biri bulur da, bizi bizden çözer diye;
Daha iyisini yaptım, seni kalbime kazıdım: her atışında hatırlamak için!
Yaşıyor ama uzaktaysak birbirimizden, bil ki seni hiç unutmadım.
Ölüm değilse bizi ayıran; yazık olmuş; hata yapmışız.
Eğer ölümse bu ayrılığın sebebi,
Ve bensem önce giden bu âlemden; kederlenme çok,
Tıpkı, benden istediğin gibi, kendine sahip çık!
Bensem kalan geride, zaten sen hep göreceksin,
Ben kimseyi, ama kimseyi, seni sevdiğim gibi sevemem ki!
Sen bana “aşk” dedin, bizi kirletemem ki!

Soner Arıca

 

[ChavRash]

<span style="color:#990000">Ben ölecek adam değilim
</span>
Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.

Alıştım bir kere gökyüzüne;
Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.
Sıkılırım,
Kuşlar cıvıldamasa dallarında,
Yemişlerine doymadığım ağaçların,
Yağmur mu yağıyor,
Güneş mi var,
Farketmeliyim
Baktığım pencereden.
Deniz görünmeli çıksam balkona.
Tamamlamalı manzarayı
Karlı dağlarla sürülmüş tarlalar.
Ekmekten olamam doğrusu,
Nimet bildiğim;
Sudan geçemem,
Tuzludur teneffüs ettiğim hava.
Ya nasıl dururum olduğum yerde,
Öyle upuzun yatmış,
İki elim yanıma getirilmiş,
Hareketsiz,
Sükûta râmolmuş;
Sanki devrilmiş bir heykel?

Ellerim ne der sonra bana?
Soğumuş kalbime ne cevap veririm?
Utanmaz mıyım ayaklarımdan?

Kalkmalıyım,
Dolaşmalıyım,
Sokaklarda, parklarda.
El sallamalıyım
Giden trenlere,
Kalkan vapurlara.
Bilmeliyim,
Gölgelerin boyundan,
Saatin kaç olduğunu...
Islık çalmalıyım.
Türkü söylemeliyim
Yol boyunca,
Keyfimden ya hüznümden.
Geçmiş günleri hatırlamalıyım,
Dalıp dalıp akarsuya,
Hayaller kurmalıyım,
Güzel geleceğe dair.
Yanımdan geçenler olmalı,
Selâm almalıyım;
Robenson&#39;u düşünmeliyim,
Garipliğini:
Şükretmeliyim
İnsanlar arasında olduğuma.
Nedir ki eninde sonunda ölüm?
Ayrı düşmek değil mi aşinalardan?

Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.

<span style="font-family:Comic Sans Ms"><span style="color:#666666">Cahit Sıtkı Tarancı</span></span>

 

[ChavRash]

<span style="color:#660000">Özgürüm Diye Bağırsan Kaç Yazar</span>

Şu sana el sallayanlar
Parmaklıkların mıydı?
Esaretle vedalaştığını mı sandın?
Ayakların prangadan sıyrıldı diye mi mutlusun yoksa?
Kendini kandırma
Ellerin kelepçeden kurtulması değildir:özgürlük..
Çırpınan kanatlar alkış seline dönüşüp,
Ayaklarını yerden kesse
Vuslata erdim sanma
Başını her kaldırdığında
Gökyüzü göz kırpsa sana
Voltaları çayırlarda atsan
Özgürüm diye bağırsan kaç yazar..
Ayak parmaklarımn görünmez çamurdan
Matarandaki son yudumu içersin
Namlular soğuyup
Barut kokusunu bahar yeli uçurduğunda
Zaferin şaşkınlığını ve
Savaşın tatlı yorgunluğunu,
Ter içinde hissetmektir özgürlük...

Özgürlüğün geldiği gün; o gün ölmek yasak...

 

[İbo Bey]

<span style="color:#FF0000">Seni Sevmek Diye Buna Derim Ben</span>

Seni sevmek diye buna derim ben,
Sensiz sabahlara ermek,
Gülmek seninleyken gülmek,
Sensiz ne ağlamak nede ölmek&#8230;
Seni sevmek diye buna derim ben,
Sevdan kucağımda üç günlük bebek,
Seni sevmek yaşamak demek,
Sensiz ne ağlamak nede ölmek&#8230;
Seni sevmek yanımdan geçerken,
Kuru bir merhabayla başımı öne eğmek&#8230;
Korkum senden aşk dilemek,
Sevdamı bilmeyip yanımdan geçip giderken,
Dönüp rüzgârla uçuşan sarı saçlarını uzun uzun izlemek&#8230;
Seni sevmek diye buna derim ben&#8230;
Her gün akşam yemeğini sensiz yerim,
Aşka susamışlığım çöl, yaram derin,
Şimdiye dek bun denli sevilmediğini bilirim,
Ama içimde çağlayan nehri bir sır gibi gizlerim&#8230;
Son bakışınla alev aldı içim,
O alevi söndürmeye çalışır içimde çağlayan nehir,
Bir bilsen her yeni gün nasıl büyür içimdeki yangın şehir şehir&#8230;
Seni sevmek diye buna derim ben&#8230;
Her yeni gün yeni bir yangın,
Her yeni gün yeni bir vurgun yerim&#8230;
Seni sevmek diye buna derim ben&#8230;
Güzel gözlerin ömre ömür katar,
Bunu bir tek ben bilirim&#8230;
Sen bu deli aşka kulak asma,
Olsun ben sensiz gecelerde ölür ölür dirilirim,
Her sabah sevginle hayata sarılır,
Ve her sensiz akşamın sonunda yıkılır giderim&#8230;

<span style="color:#3366FF">Uğur Arslan</span>

 

[depresif]

<div align="center">Beni Anlamayışına

Sana bir uygarlığı getirdim; anlamadın
Yavuz kahramanları, şiirin burçlarını
Ayak ucuna koydum gecenin saçlarını
Urganmış boynumda taşıdığın gerdanlık
Sana hükümdarlığı getirdim; anlamadın

Sevda suya karışır, sızar kan dağlarına
Köpüren yüreğimde zıpkınlanır umutlar
Yüzün tunç gibi çöker ülkemin bağlarına
Irmaklar bilmediğin kadar hülyalı akar
Her vadi bir yanıyla senin yüzüne bakar
Bir yanında münzevi hıçkıran Leyla kuşu
Sen henüz tanımadın sevda denen yokuşu
Sen henüz yorulmadın yokuşta devler gibi
Yıkılmak üzre olan çaresiz evler gibi
Sen henüz vurulmadın uçarken göklerinde
Sen henüz bir oltaya takılmadan derinde
Karalar bağlamadın; beni anlayamazsın
O kalp sende oldukça gülüm, ağlayamazsın

Seni bir yıldız gibi koyacağım göklere
Her gece ışığını ruhumdan alacaksın
Aldanma gururunu okşayan çiçeklere
En güzel güllerini ruhumla alacaksın

Kopacak sanıyorsun bu ip ince yerinden
Bu ipin her çizgisi yaralı bir dev gibi
İnecek sanıyorsun bu bayrak gönderinden
Bu sevda tükenecek sönen bir alev gibi

Sen hala anlamadın sevginin en hasını
Sen hala çözemedin ırmağın dünyasını
O, coşkun bir denizin sularına yürürken
Sen hasta bir çeşmeden doldurmuşsun tasını
Gittiği her iklime sevdanı götürürken
Gözyaşı çukuruna gömmüşsün deltasını

Henüz bir tokat gibi inmedi yüzüne aşk
Kalbine çivilerle gömülmedi ayrılık
Görmedin bir arslanın can çekişen resmini
Yalnızlık kitabında okumadın ismini
Bir takvim yaprağında yanmadı bakışların
Dökülen tüylerine tutunmadın kuşların
Karanlık köşelerde acı acı gülmedin
Sen henüz kovulduğun kapılarda ölmedin
O Celali uykudan uyanmadın, uyanma
Düşlerimin rengine boyanmadın, boyanma

Bir kuş gibi çırpınan kalbimin kafesine
Bir avuç yem bıraksan ölür müsün, a gülüm
Feryadı kayaları parçalayan sesine
Ömür boyu yabancı kalır mısın, a gülüm
Sen henüz bir zindanın küflü duvarlarına
Çarpmadın gözyaşıyla boğulan gözlerini
Sen henüz diken diken saplamadın göğsüne
Dudağında kuruyup dağılan sözlerini
Sen henüz dokunmadın yalnızlığa kan gibi
Acıyı kaynatmadın içinde volkan gibi
Karalar bağlamadın beni anlayamazsın
O kalp sende oldukça gülüm, ağlayamazsın

Nurullah Genç</div>

 

[ChavRash]

<span style="color:#990000">KAYIP</span>

Ben,
Terkedilmiş yerinden geliyorum, tarihin
Ellerim kesik demiştim,
Tutmazsanız ne olur?

Tutmazsanız ne oluyor bakın;
Neredeyse yirmi birinci yüzyıl
Mağara duvarlarında
Ve ben çığlık oluyorum birden
Uçuruma düşüyor, ölüyorum.

Böyle bir ölüm tasarladığımı
Sanmıyorum hiç
Sınanmıştı kalbim,
Dağ ile ırmak ile aşk ile.
Halka benzerdi yüzüm,
Bu ölüm niye.

Hüseyin miydi adım,
On sekizinde miydim henüz?
Telaşlı kuşların çığlığına düşüyorum.
Düşüyorum bulutların en soğuk yerinden,
Hüseyin olup düşüyorum,
Hüseyin olup ölüyorum.

Ölürken düşünü görüyorum bir annenin;
Asılan değilmişim on yedimde,
Savaşa sürülen,
Ölen, öldüren,
İşkence gören, tutsak alınan
Oğul değilmişim on sekizimde kayıp,
Çılgın taylar gibiymişim kırlarımızda,
Gölgeler suya inince dönermişim evimize,
Kucaklarmışım annemi,
O gülerken, kır çiçeklerince.

Irmak düşü görürmüş,
Dağlar arasında bir incecik su,
Üşürmüş.
Üşüyorum.
Ölüler hep böyle mi üşür?

Sahibi var bu çığlığın
Bu kayıp kimsesiz değil
Kimsesiz değil bu ölüm
Bitecek. Bitsin bu zulüm

Kimsesiz değil kardeştik
Bu kan böyle yavaş yavaş
Boğmadan aşkı halkları
Bitecek. Bitsin bu savaş

Durun ve kendinize bir şey söyleyin artık&#33;

Bu ülkede, İnsan böyle mi ölür?

Hep kayıp;
Kaşla göz arasında.

Kaybedildim,
Sevginiz üstümden eksik olması ama,
Kırk üç gündür ki kayıbım.
Ağıtlarla aranıyorum.
Sesler ve seslenişler var ardımsıra
Ama yalnızlar.
Ve ne kadar çok olsa da,
Her çığlık bir yalnızlıktır.
Yankısı yine çığlıktır çünkü.
Onların çığlıklarıyla aranıyorum ancak.

Adım kayıp
Ve sayın ki kurşuna dizdiler beni çırılçıplak
Korktular gizlerimden bağladılar belki,
Boğdular sesimi ürküten o çığlık gibi.
Astılar beni kuru bir ağacın dalına,
Uçurumdan aşağıya&#65533;

Böyle bir ölüm tasarladığımı sanmıyorum hiç.
Durun ve kendinize bir şey söyleyin artık&#33;
Ne kuş ne mektup bu;
Bir kurşun ne haberi verebilir,
Kan ile çığlıktan başka.
Vurdular işte,
Duyulmayan bir çığlık ile beni.

Durun ve kendinize bir şey söyleyin artık&#33;
Aranızdan çekilip alındım,
Ve kaybedildim diyorum.
Ömrümü öderken size aşk çağımda.
Kırk üç gündür ki bir haber yoksa sizden,
Sevginiz üstümden eksik olmasın ama,
Cesedim olsun bulunsun diyorum;
Cesedim olsun bulunsun,
Bulunsun&#8230;

 

[midnight]

<span style="color:#FF0000">JİLET YİYEN KIZ</span>

o kızı nerede nasıl görsem
aklımı başımdan alır ağzı
saçları şıra köpüğü desem
kaşları bıçak izi kırmızı

yakut pulları mı? bu ne görkem
kanlı gözbebeklerindeki yazı
beni nasıl büyüledi bilmem
kirpikleri örümcek kırmızı

kızıl demirden bir ünlem
salınması yangın yalnızı
korkmasam öpmeye eğilsem
dişleri elektrik kırmızı

çarpılmışım başım sersem
sevdim jilet yiyen kızı
göğsündeki kumrulara değsem
gagaları zehirli kırmızı

gece gündüz tek düşüncem
kasıklarımdaki ince sızı
artık kimseyle sevişemem
anladım sevişmek kırmızı

jilet yiyen kız merih&#39;li gecem
birlikte bulacağız belâmızı
sonumuz kuşkusuz cehennem
kırmızı kırmızı kırmızı

<span style="color:#000099">ATTİLA İLHAN</span>

 

[ChavRash]

<span style="color:#990000">Ağlama Yar, Ağlama Anam</span>

Ana,
Bu akşam aklıma sen geldin;
Dersi bıraktım, çalışamadım,
Gece saat 1&#8217;e geldi, uyku gözüme girmedi,
Sen eskiden bu saatlerde benim beşiğimi sallardın;
Uykunu harap ederdin benim için,
Ağladığım zaman, sancılandığım zaman;
Kalkardın, süt verirdin, nane kaynatırdın,
Anam, canım anam
Hayalin önümde bir anıt gibi durur,
Sen şimdi benim yanı başımda hamur yoğurursun,
Yanımda ekmek yapacaksın,
Gözlerin tezek dumanından yaşaracak;
Alnında ter bulgur, bulgur kabaracaktı,
Benimle ekmek yapacaksın;
Ben orada yoğum ağlayacaksın;
Ağlama anam, ağlama&#8230;

Gündür bu nasıl olsa geçer;
İnsan insana tez kavuşur,
Ben seni hiç unutamadım; hiç unutamayacağım,
Ben okuyam anam, okuyacağım;
Göreceksin bak Mühendis olacağım;
Harput&#8217;a gelecem, ezan sesinde elin öpecem
Canım anam, kurban anam, hayranım anam&#8230;

Ağlama yar ağlama anam,
Mavi yazma bağlama;
Mavi yazma tez solar anam,
Yüreğimi dağlama.

Elmada al olaydın anam,
Selvide dal olaydın,
Bana göre yar mı yok anam;
İstedim sen olaydın.

Elma al olanda gel anam,
Eyvanı dolan da gel,
Hasta düştüm gelmedin anam;
Bari can verende gel.

Bugün ayın üçüdür anam,
Girme bostan içidir,
Dudakların bal kaymak anam,
Dilin badem içidir.

<span style="font-family:Comic Sans Ms">Cemal Güzelses</span>