fly cat
Üye
Adamotu Nedir ? - Adamotu Nerede Yetişir ? - Adamotu Faydaları
Adamotu, Adamotu nedir, Adamotu ne işe yarar, Adamotu faydaları, Adamotu faydaları, Adamotu özellikleri,Adamotu nerede yetişir
En önemli yanı kökündeki canlılığı olan Adamotu'nun; canlılığı, cinsel gücü artırıcı, gençleştirici etkisi ile birlikte çok değeleri birtikiler arasında yer alır. Çin, Japonya ve Güney Kore'de oldukça ilgi gören bu bitki, yüzyıllarca senedir ilgi görmüştür.
Dış görünüş: Açık esmer renkli ve dallı bir köktür. Dallanma şekli bir insana benzetildiği için bu bitkiye eski devirlerden beri “Adamotu” ismi verilmistir.
Bileşim: % 0.3 civarında alkaloit taşır. Alkaloitlerin başlıcalan hiyosiyamin ve skopolamindir.
Etki ve kullanılış; Ağrı kesici, uyutucu, yatıştırıcı ve cinsel kudreti arttırıcı etkilerinden dolayı pek eski devirlerden beri haricen ve dahilen kullanılmaktadır.
Eski yazarlar kök kabuklarının şarap içinde tutulması ile elden edilen hülasaların, cerrahi müdahalelerde uyutucu ve ağrı kesici olarak kullanıldığını kaydetmektedirler. Ağrı kesici olarak kullanılan ilk droglardan biridir.
Batı Anadolu bölgesinde (Aydın: Efes), olgun meyvalarından hazırlanan hoşafın, cinsel gücü arttırıcı bir etkiye sahip olduğu iddia edilmektedir.
Ortaçağda büyük bir şöhret kazanmış ve büyücülerin tılsımlı ilâc haline gelmiştir.
Kullanılış şekli: İnfusyon (% 1) günde 1-2 bardak, toz bir defada 0.20 gr hap halinde, günde üç defa alınır. Zehirli alkaloitler taşıdığından dikkatle kullanılmalıdır.
Diğer isimler: Abdüsselamotaı, Ademotu, Atelması (Silifke), Hacılarotu, îttaşağı (Silifke), İnsanotu, Kankurutan, Toskafakavunu (Silifke), Yerelması (Side).
Toksikolojik etki: Taşıdığı alkaloitler nedeniyle bütün bitki ve bilhassa kökler zehirlidir. Meyvalan, hoş kokulu olması nedeniyle, bazen çocuklar tarafından yenilmektedir. Meyvalan yiyenlerde baş dönmesi ve sarhoşluk ile belirlenen zehirlenmeler görülür. Bu nedenle Batı Anadolunun bazı bölgelerinde (Silifke) bu bitkiye “Toskafakavunu” ismi verilmektedir.
İstanbulun semt pazarlarında bazen Adamotu kökü yerine Tatnus communis L. (Dioscoreaceae)
veya Ecbailiıım elaterium L. (Cucurbitaceae) tü-
1 – Boissier. E. Flora Orientalis 4:291, Genevae (1879).
2 – Parlak, T.: Adam otu-Türk Folklor Araştırmaları 18 (346): 8329 (1978). ‘
Ürünün köklerinin satıldığına rastlanmaktadır. Bu kökler, birincisinde iğne biçiminde kristaller bulunması, ikincisinin ise alkaloit taşımaması ile hakiki Adamotu kökünden kolaylıkla ayrılabilir.
En önemli yanı kökündeki canlılığı olan Adamotu'nun; canlılığı, cinsel gücü artırıcı, gençleştirici etkisi ile birlikte çok değeleri birtikiler arasında yer alır. Çin, Japonya ve Güney Kore'de oldukça ilgi gören bu bitki, yüzyıllarca senedir ilgi görmüştür.
Dış görünüş: Açık esmer renkli ve dallı bir köktür. Dallanma şekli bir insana benzetildiği için bu bitkiye eski devirlerden beri “Adamotu” ismi verilmistir.
Bileşim: % 0.3 civarında alkaloit taşır. Alkaloitlerin başlıcalan hiyosiyamin ve skopolamindir.
Etki ve kullanılış; Ağrı kesici, uyutucu, yatıştırıcı ve cinsel kudreti arttırıcı etkilerinden dolayı pek eski devirlerden beri haricen ve dahilen kullanılmaktadır.
Eski yazarlar kök kabuklarının şarap içinde tutulması ile elden edilen hülasaların, cerrahi müdahalelerde uyutucu ve ağrı kesici olarak kullanıldığını kaydetmektedirler. Ağrı kesici olarak kullanılan ilk droglardan biridir.
Batı Anadolu bölgesinde (Aydın: Efes), olgun meyvalarından hazırlanan hoşafın, cinsel gücü arttırıcı bir etkiye sahip olduğu iddia edilmektedir.
Ortaçağda büyük bir şöhret kazanmış ve büyücülerin tılsımlı ilâc haline gelmiştir.
Kullanılış şekli: İnfusyon (% 1) günde 1-2 bardak, toz bir defada 0.20 gr hap halinde, günde üç defa alınır. Zehirli alkaloitler taşıdığından dikkatle kullanılmalıdır.
Diğer isimler: Abdüsselamotaı, Ademotu, Atelması (Silifke), Hacılarotu, îttaşağı (Silifke), İnsanotu, Kankurutan, Toskafakavunu (Silifke), Yerelması (Side).
Toksikolojik etki: Taşıdığı alkaloitler nedeniyle bütün bitki ve bilhassa kökler zehirlidir. Meyvalan, hoş kokulu olması nedeniyle, bazen çocuklar tarafından yenilmektedir. Meyvalan yiyenlerde baş dönmesi ve sarhoşluk ile belirlenen zehirlenmeler görülür. Bu nedenle Batı Anadolunun bazı bölgelerinde (Silifke) bu bitkiye “Toskafakavunu” ismi verilmektedir.
İstanbulun semt pazarlarında bazen Adamotu kökü yerine Tatnus communis L. (Dioscoreaceae)
veya Ecbailiıım elaterium L. (Cucurbitaceae) tü-
1 – Boissier. E. Flora Orientalis 4:291, Genevae (1879).
2 – Parlak, T.: Adam otu-Türk Folklor Araştırmaları 18 (346): 8329 (1978). ‘
Ürünün köklerinin satıldığına rastlanmaktadır. Bu kökler, birincisinde iğne biçiminde kristaller bulunması, ikincisinin ise alkaloit taşımaması ile hakiki Adamotu kökünden kolaylıkla ayrılabilir.
