Düşünüyorum öyleyse varım misali!Düşünüyorum...
Bazen sırf o gelecek diye dersinin olmadığı gün bile onu görmek için okula gidersin! Sırf onu görmek için saatlerce beklersin, beklersin ve beklersin, ama o hiç gelmez..............O kadar insan yerine sadece sen olsaydın keşke... Ama sen yoksun o kadar insanın içinde.
Yapmadığım şey değil. Gelip gelmeyeceğini bilmeden yarım saat bekledim. Artık umudumu kesmek üzere olduğum vakit dua etmeye başladım. Son kafilenin arasında o da olsun diye. O da vardı ama hiç beklediğim gibi olmadı. Onu 15 dk görebilmek için 3 saat erken gittim ki normalde sabahki derslere uyanamadığım için devamsızlık sınırında olan biriyim. Onu görmek de canımı acıtıyor, görmemek de... Goruşmeyi kestim, geçen aradı özledim diye. Bu ne kadar daha devam edecek bilmiyorum. Kendimi başkalarıyla avutmaya, kafamı dağıtmaya çalışıyorum ama mumkunatı yok gibi.Düşünüyorum öyleyse varım misali!
Bende düşünüyorum, Öyleyse aşığım,
Düşünüyorum öyleyse sarhoşum...........
Bazen sırf o gelecek diye dersinin olmadığı gün bile onu görmek için okula gidersin! Sırf onu görmek için saatlerce beklersin, beklersin ve beklersin, ama o hiç gelmez..............
Aşk işte böyledir, insanı süründürmeden bırakmıyor, saatlerce bekliyorsun, o gelmiyor, gelse dünyalar senin olacak ama gelmiyor işte! Sonra ansızın çıkıp geliyor kalbin çarpıyor için sızlıyor, canın yanıyor sonra mı? yandığınla kalıyorsun ve içindeki ateş gün geçtikçe kor olup kalıyor ne vakit biri girse yüreğine mutlaka o kor ateşe basıp geçiyor ve sen bi kez daha kanıyorsun, sonra sigarayı iki paketten üç pakete çıkartıyorsun an geliyor biri sönmeden diğerini yakıyorsun, kısa değil uzun içiyorsun, günler böyle geçiyor işte saçı sakalı öylesine salıyorsun, sözün özü çıkmaz sokaklardaki berduşlardan farkım yok şu günlerde.......Yapmadığım şey değil. Gelip gelmeyeceğini bilmeden yarım saat bekledim. Artık umudumu kesmek üzere olduğum vakit dua etmeye başladım. Son kafilenin arasında o da olsun diye. O da vardı ama hiç beklediğim gibi olmadı. Onu 15 dk görebilmek için 3 saat erken gittim ki normalde sabahki derslere uyanamadığım için devamsızlık sınırında olan biriyim. Onu görmek de canımı acıtıyor, görmemek de... Goruşmeyi kestim, geçen aradı özledim diye. Bu ne kadar daha devam edecek bilmiyorum. Kendimi başkalarıyla avutmaya, kafamı dağıtmaya çalışıyorum ama mumkunatı yok gibi.