Zombi Sahası(orijinal)

Sponsorlu Bağlantılar



BLooD_ReG

BLooD_ReG

Üye
    Konu Sahibi
Harbi yazmıyorum silcem şimdi
 
UpOneTR

UpOneTR

Üye
Sil :mad:
 
İhtiyar007

İhtiyar007

Üye
yalnız hikaye orjinal değilmiş :ehe
orijinalmiş :ehe
 
Yunkaai

Yunkaai

Üye
Beyler. Ayıp oluyo.
 
  • Beğen
Tepkiler: BLooD_ReG
UpOneTR

UpOneTR

Üye
:D la emre sen adamı öldürün :p
 
BLooD_ReG

BLooD_ReG

Üye
    Konu Sahibi
Sildim
 
istisna97

istisna97

Üye
İki abimde çok güzel yazıyorlar dalga geçilcek bir yer bulamadım siz şaka amaçlı yapsanız bile insan bir yerden sonra sıkılıyor bizim sınıftada var böyleleri hiç sevmiyorum tavsiyem güzelse okuyun değilse okumayın
 
  • Beğen
Tepkiler: BLooD_ReG
UpOneTR

UpOneTR

Üye
:D
 
BLooD_ReG

BLooD_ReG

Üye
    Konu Sahibi
İki abimde çok güzel yazıyorlar dalga geçilcek bir yer bulamadım siz şaka amaçlı yapsanız bile insan bir yerden sonra sıkılıyor bizim sınıftada var böyleleri hiç sevmiyorum tavsiyem güzelse okuyun değilse okumayın
Kardeşim hardcore koymuş ama sorun yok biz anlaşıyoruz :D
 
Yunkaai

Yunkaai

Üye
Arkadaşlar. Cidden yeter artık.
 
istisna97

istisna97

Üye
Abi niye sildin tam yeni bölümü okucaktım ve ikinizde çok güzel yazıyorsunuz tebrik ederim :bravo:
 
  • Beğen
Tepkiler: BLooD_ReG
Yunkaai

Yunkaai

Üye
Yaa ... Ben yatıyorum abi biri ciddi diğeri şaka diyo. Zaten hastayım iyice beynim sulandı.
 
  • Beğen
Tepkiler: BLooD_ReG
UpOneTR

UpOneTR

Üye
Abi niye sildin tam yeni bölümü okucaktım ve ikinizde çok güzel yazıyorsunuz tebrik ederim :bravo:

2 Aralık 2013
Günlerden pazartesi herzamanki gibi okula gideceğim. Fakat bir de bana sorun. Sabah kalkıp elimi yüzümü yıkadım. Annem yine benim için erkenden kalkıp kahvaltımı hazırlıyordu. Kalkar kalkmaz telefonu elime aldım. Direk gelen mesajlara ve Maxicep'e baktım. Pek olağandışı birşey yoktu. Annem yine bana kızıyordu telefonu bırak diye. Ama hiç aldırmıyordum. Kahvaltının başına geçtim. Pek iştahım yok gibiydi aslında sabahları hiç yemek yemem. Kahvaltının başında hiç yemek yemeden kalktım. En fazla iki bardak çay içmişimdir. Üstümü giyindim ve saçlarımı yapmaya başladım.

Saat 7:30 oldu. Kapıya çıktım ve ayakkabılarımı giydim. Sorun şu ki haberlere bakmayı unuttum. Aman neyse diyip yoluma devam ettim. Hava herzamanki gibi ayaz ve sertti. Aşağı markete doğru gidiyordum. Fakat neden arkadaşlarım yoktu serviste gelmek üzereydi. Servisi kaçırmasın diye hiç vakit kaybetmeden Furkan'ı aradım. Furkan açar açmaz titrek bir sesle alo dedi. LAN oğlum servis gelcek nerde kaldın dedim. İyi misin SEN dedi haberleri duymadın mı. Hayır dedim. İyi gitte bak dedi.
Hızlı adımlarla eve doğru yürüdüm. Havanın soğuğu içime işlemişti. Binanın kapısına geldim. Merdivenleri koşarak çıktım. Kapıya vurdum ve anne kapıyı aç diye bağırdım. Annem de korkmuştu hemen kapıyı açtı. Ayakkabıların birini çıkarmadan direk içeri girdim. Oturma odasına gidip direk televizyonu açtım.TRT de evden dışarı çıkmayın diye uyarı geçiyorlardı. Birkaç kanal geçtim.Samanyolu ise Dershane diyen Zombi diye haber yapıyordu. İçimden ne oluyo LAN dedim. Annemin ağzı açık kalmıştı. Babam ise nöbetten gelmiş yatıyordu. Hemen bilgisayarın başına geçtiğimde ve birkaç arama yaptım.

Saat 1'e geliyordu. Karnım acıkmıştı. Anneme spagetti yaptırdım. Babam da o saate kalkmış ve bütün olayları öğrenmişti. Lâkin hiç olmadığı kadar sakindi. Yemeği bir güzel yedim. En azından karnım doymuştu.

3 Aralık 2013

Şokun ikinci günümdeyim. Olaylara artık yavaş yavaş anlıyorum. Babam ise hala sakinliğini koruyor. Annem ise olayın ciddiyetini anlamış durumda. Salgın hakkında birkaç haber duydum. Galiba Akdeniz Üniversitesinden yayılmış.9 profesor gözaltına alınmış fakat neye yarar. Annem kendine gelir gelmez telefona sarıldı. Direk memleketi aramış. Babam ise anneme abimi almaları gerektiğini söyledi. Fakat evde biri kalmalıydı. Sizde tahmin ediyorsunuz tabiiki ben. Biraz telaşlanmıştım. O sırada babamın bir sözü aklıma geldi."Oğlum ben küçük yaştan beri çalışıyorum bak ben sizi hiç çalıştırmadım.Hayatta kalmayı öğrenmen gerek".Sırf bu söz için burada kalıp hayatta kalmayı öğrenmeliyim.Annem burda kalmamı istemedi buna şaşırmadım aslında babamda istemiyordu fakat biri kalmak zorundaydı.Babama kabul ettiğimi söyledim ve o da çıkarıp silahından birini bana verdi.En azından bir silahım vardı annem ve babam yanına fazla birşey almadan yola düştüler. Babama hiç olmadığı kadar batarya almasını istedim.Babama son sözüm Kendine iyi bak oldu.

Yalnız geçen 2 saat.2 saattir sadece yarın ne yapcağımı düşündüm.Evimiz Toki de 300 konut şehir merkezine 8 km ve binamızın karşısında koca bir okul var.Bunlar kimi için dezavantaj olsada benim için gerçekten reddedilmeyecek kadar büyük bir avantaj.10 saatin ardından sonunda karnım acıkmıştı.Hazır döneri buzluktan çıkarıp ısıtıp yedim.Karnım doymuştu.Biraz televizyona bakayım dedim.Herzaman ki gibi bütün kanallar salgını anlatıyordu.Anlamadığım nokta şu herkes can derdindeyken bunlar hala neden haber yapıyorlar.Yatmaya hazırlanmadan önce annemi aradım ve iyi olduklarını öğrendim yollar nedeniyle hala varamamışlar.İyi olduklarını öğrendim şimdi yatma vakti kapının kilitli olduğumdan emin oldum ve önüne cam masayı koydum.Çünkü hareket halinde hemen ses çıkacaktı.Artık uyuyabilirim.İyi geceler...

4 Aralık 2013

Saat sabahın 6'sı erkenden kalkma gereği duydum bir an önce şehir merkezine gidip ne var ne yok kontol etmem gerekiyor.Şuan için gıda sıkıntım yok annem gitmeden alışverişi yapmıştı.Sadece bir kaç ıvır zıvır eksikti.Sorun şu ki nasıl gidecektim.Sonuçta 8 km.O sırada 2. katta oturan Ahmet'in bisikleti aklıma geldi.Günlük gidip gelmek benim için de antrenman olur.Ne de olsa zombi karşıma çıkarsa güçlü ve çevik olmalıyım.Düşünsenize yıllardır izlediğim zombi filmleri şimdi gerçek.İzlediğim filmlerin ilk defa faydası oldu.En azından zombi hakkında az da olsa bilgim var.Yanına yaklaşma ve kafasına vur.Kural 1'i buldum çok güzel.Yanıma babamın verdiği silahı ve birkaç bıçak alıp çantamı doldurdum.Kapıyı kilitleyip bisikleti aldım.Macera başlasın.

Etrafı kolaçan edip pedalları çevirmeye başladım.Daha Toki den çıkmadan heyecan ve sevinç başlamıştı.Hayatta kalmayı öğrenmem lazım.Yolun kenarları tamamiyle sessizliğini koruyor.Birkaç evde ise hiç eşya alınmadan çıkılmış.Çok az kaldı.O da ne!İlk zombiyi gördüm.Soğukkanlı olmam gerek.Hemen ilk kuralımı hatırladım.Ya yaklaşıp kafasına darbe vermem gerekiyor ya da hiç yaklaşmamam.Tabi ki öldürmeyi şeçtim.Böylece özgülerim yerine gelebilirdi.Bisikletten sakince indim.Yavaş yavaş adımlarla zombiye yaklaştım.Keskin bıçağı saplarken t–shirt'imi yırttı.Allahtan derime gelmemişti.Ani hareketle bıçağı gözüne sapladım.Ölmeme ihtimaline karşı bisikletle kafasını ezdim.Zombiler tarafımdan ilk kayıplarını vermişti.Bu benim için çok heyecan verici bir mutluluk.Sonunda şehre varabilmiştim. Saat10:00 olmuştu. Ve ben şehre yeni varabildim. Şehire girer girmez ilk işim marketleri kontrol etmek oldu. Marketin fayanslarında dönüşmeyi bekleyen birçok ceset vardı. Midem bulandı. Neyse diyip çantama doldurmaya koyuldum. Çantam epey bi dolmuştu. Genelde ömrü uzun olan yiyecekler aldım.

Birkaç araştırma daha yapıp bisikletime bindim.Saat 4:00 olmuştu. Hava kararmadan evde olmalıyım. Kazasız belasız eve varabildim. Ve yanlız geçen 2. günüm. Annem ve babamdan hala haber alamıyorum. Oysaki babama bir sürü batarya olmasını sölemiştim.

11 Aralık 2013

Salgının üzerinden bir hafta geçti. Annem ve babamdan hala haber alamıyorum. Acaba abimi alabildilermi. Abim onu çok özledim. Okuldan aldığım sıralarla binanın kapısına barikat kurdum. Ve kapıyı hiç olmadığı kadar sağlamlaştırdım. İlk işim kahvaltı yapmak oldu. bGüzel bir kahvaltı ne de hoş olurdu. Artık kalkma vakti şehir merkezine gitmem gerekiyor. Sırf üç gündür birini bulabilmek için şehir merkezine gidiyorum. Ama yok. Bisikletime bindim ve yola koyuldum. Artık etrafta zombiler birhayli artmıştı. Tabii ki sorun değil artık bir PROFESYONELİM. Yolda birkaç zombi öldürüp yola devam ettim. Babamın verdiği silahı nedense halen kullanmadım. Veya kullanma gereği duymamışımdır.

Şu an ki tek öncülüğüm bir hayat belirtisi bulmak.Ve bunun için herşeyi yaparım.Belki onla evimi bile paylaşabilirim hatta yiyeceklerimi bile. Şuan Terme Caddesinden geçiyorum gözüm sürekli etrafta belki bi canlılık görebilirim diye.Hiçbir hareket yok.Atatürk bulvarındayım.Evler tamamiyle boş.Birkaç kodoman evini gözüme kestirdim.İçine girip lazım birşey varsa alabilirim belki de.Ergenekon binasının önünde durdum.Bisikletimi binanın yanında bulanan küçük kulübeye koydum.Tabancamı çıkarıp emniyetini açtım.En küçük bir harekette tetiğe basmak üzere.Apartman girişinde bulunan bütün zillere bastım.Bir çığlık koptu.4. kattaki dairenin camı un ufak oldu ve zombi aşağı düştü.Sadece kahkaha attım hiç dokunmadan zombi öldürmek çok zevk verici.Binaya girdim ve gözüme kestirdiğim 3. kata çıktım ve 6 numaralı kapıya baktım.Gerçekten çok görkemli bir kapı.İçeri girdim odaları kontrol ettim güvende olduğumdan emin olduktan sonra mutfağa girdim.Buzluğu açtım.Hiç olmadığı kadar et ve sucuk.Dolaplarda birkaç ağrı kesici buldum.Bugün kü ganimet iyiydi.Evde güzel bi ziyafeti hakediyorum.Aşağı indim ve bugünkü maceram bitmişti.Yarın birkaç işim var.Hadi bakalım...

12 Aralık 2013

Saat 10.00 iyi uymuşum.Elimi yüzümü yıkayıp mutfağa girdim.Sucuklu yumurta yapıp yedim.Bugün merkeze gitmeyi düşünmüyorum.Ne de olsa hayat belirtisi yok.Yan binaya gözetme kulesi yapmayı düşünüyorum.Gerekli malzemeleri okulun arkasında ki inşaat sahasından alabilirim.

Saat 11.15 okulun arkasında ki inşaat sahasına gidiyorum.Uzun zamandır gitmedim.Belkide zombi olabilir.Bu yüzden tedbiri elden bırakmamak lazım.Babamın bodrum katındaki baltasını aldım.Ve evden çıktım.Buralar tamamiyle benim okulu sığınak olarak kullanıyorum.Okulun hemen arkasındaki inşaat sahasına 3 dakikalık kısa yürüyüşle vardım.Birkaç torba çimento,4 kutu çivi ve elimin alabileceği kadar odun parçaşı.Belki bir defa daha gelmem gereke bilirdi.Bu yüzden diğer malzemeleri inşaatın girişine taşıdım.

Malzemeleri binanın önüne getirdim.İlk olarak yan binanın çatıya giriş kapısını kapatmam gerekiyor.Çünkü kapıyı kullanmayı düşünmüyorum.Kim kullanırdı ki.Gece vakti kapıya gitmek cesaret isterdi.Kapının işini bitirdim.Çatı katını ışıklanırdım.İki bina arasına küçük bir köprü yaptım.Zaten birbirlerine o kadar da uzak değiller.Malzemem bitti.Tahmin etmiştim ve hazırlığımı yaptım da.Tekrar inşaat sahasına gittim.Malzemeleri alacakken kumlarım yanında duran masaya dayalı balyozu gördüm ve aklıma gerçekten işime yarayacak bi fikir geldi...
 


Üst Alt