CABBAR
Üye
Mavi Bilye
Mavi Bilye, 7 Aralık 1972'de Apollo 17 uzayaracı mürettebatınca Dünya'dan 29.000 km mesafeden çekilen ve yerküreyi bütün olarak gösteren ünlü fotoğraf.
Bu isim, ayrıca, NASA tarafından uyduların farklı zamanlarda çektiği fotoğraflar birleştirilerek yaratılan ve mümkün olduğunca az bulut içermesine çalışılan kolaj fotoğrafları için de kullanılır.
Apollo uzayadamlarının çektiği Mavi Bilye, tarihteki en ünlü fotoğraflardan biridir. Fotoğraf, çekildiği anda Güneş'in uzayaracının arkasında olması ve uzayaracının dünyadan hayli uzakta olması sayesinde, dünyayı tam aydınlık bir küre olarak gösterir, bu şekilde çekilebilen çok az fotoğraf bulunmaktadır. Uzayadamları, dünyanın bu görünüşünü mavi bir bilyeye benzetmiştir, fotoğrafın adı bu benzetmeden gelir.
Bunlara ek olarak kutup ışıkları;
Kutup ışıkları veya Aurora Borealis, Kutup bölgelerinde gökyüzünde görülen, dünyanın manyetik alanı ile Güneş'ten gelen yüklü parçacıkların etkileşimi sonucu ortaya çıkan doğal ışımalardır.
Aurora kelimesi Roma Şafak Tanrıçası’nın isminden gelmektedir. Boreas’da Yunanca'da kuzey rüzgarına Pierre Gassendi tarafından 1621'de verilen isimdir. Cree halkı bu ilginç olaya Ruhların Dansı adını vermişler. Avrupa'da orta çağlarda auroraların Tanrıdan işaretler olduğuna inanılırmış. (Wilfried Schröder, Das Phänomen des Polarlichts, Darmstadt 1984).
Bu ışımalar, genellikle geceleri gözlemlenir, ağırlıklı olarak iyonosfer’de meydana gelir. Kutup aurorası veya kutup ışıkları olarak da anılır. Bu olgu yaygın olarak 60 ve 72 derece kuzey ve güney enlemleri arasında görünür, bu da arktik ve antarktik kutup dairelerinin içine düşer.
Kuzey enlemlerde bu etki aurora borealis(veya kuzey ışıkları) olarak adlandırılır. Aurora borealis'in görünme olasılığı, kuzey manyetik kutbuna yaklaştıkça artar. Manyetik kutbun yakınlarında oluşan auroralar tam 90 derece, fakat uzaktan kuzey ufkunu yeşilimsi bir parlaklıkla, bazen de güneş alışılmamış bir yönden doğuyormuş gibi soluk bir kırmızıyla aydınlatırlar. Aurora borealis sıklıkla gündönümlerinde oluşur.
Güney’deki oluşum, aurora australis(güney kutup ışıkları), benzer özelliklere sahiptir. Ancak Antartika’da, Güney Amerika’da ve Avustralya’da daha yüksek enlemlerden görülebilir. Australis anlamı ‘güneyin’ olan Latince bir kelimedir.
Auroralar bütün dünyadan ve diğer gezegenlerde de gözlemlenebilir. Daha uzun süreli karanlık ve manyetik alan dolayısıyla, kutuplara yakınlaştıkça daha çok görünür olurlar.
Bu isim, ayrıca, NASA tarafından uyduların farklı zamanlarda çektiği fotoğraflar birleştirilerek yaratılan ve mümkün olduğunca az bulut içermesine çalışılan kolaj fotoğrafları için de kullanılır.
Apollo uzayadamlarının çektiği Mavi Bilye, tarihteki en ünlü fotoğraflardan biridir. Fotoğraf, çekildiği anda Güneş'in uzayaracının arkasında olması ve uzayaracının dünyadan hayli uzakta olması sayesinde, dünyayı tam aydınlık bir küre olarak gösterir, bu şekilde çekilebilen çok az fotoğraf bulunmaktadır. Uzayadamları, dünyanın bu görünüşünü mavi bir bilyeye benzetmiştir, fotoğrafın adı bu benzetmeden gelir.
Bunlara ek olarak kutup ışıkları;
Kutup ışıkları veya Aurora Borealis, Kutup bölgelerinde gökyüzünde görülen, dünyanın manyetik alanı ile Güneş'ten gelen yüklü parçacıkların etkileşimi sonucu ortaya çıkan doğal ışımalardır.
Aurora kelimesi Roma Şafak Tanrıçası’nın isminden gelmektedir. Boreas’da Yunanca'da kuzey rüzgarına Pierre Gassendi tarafından 1621'de verilen isimdir. Cree halkı bu ilginç olaya Ruhların Dansı adını vermişler. Avrupa'da orta çağlarda auroraların Tanrıdan işaretler olduğuna inanılırmış. (Wilfried Schröder, Das Phänomen des Polarlichts, Darmstadt 1984).
Bu ışımalar, genellikle geceleri gözlemlenir, ağırlıklı olarak iyonosfer’de meydana gelir. Kutup aurorası veya kutup ışıkları olarak da anılır. Bu olgu yaygın olarak 60 ve 72 derece kuzey ve güney enlemleri arasında görünür, bu da arktik ve antarktik kutup dairelerinin içine düşer.
Kuzey enlemlerde bu etki aurora borealis(veya kuzey ışıkları) olarak adlandırılır. Aurora borealis'in görünme olasılığı, kuzey manyetik kutbuna yaklaştıkça artar. Manyetik kutbun yakınlarında oluşan auroralar tam 90 derece, fakat uzaktan kuzey ufkunu yeşilimsi bir parlaklıkla, bazen de güneş alışılmamış bir yönden doğuyormuş gibi soluk bir kırmızıyla aydınlatırlar. Aurora borealis sıklıkla gündönümlerinde oluşur.
Güney’deki oluşum, aurora australis(güney kutup ışıkları), benzer özelliklere sahiptir. Ancak Antartika’da, Güney Amerika’da ve Avustralya’da daha yüksek enlemlerden görülebilir. Australis anlamı ‘güneyin’ olan Latince bir kelimedir.
Auroralar bütün dünyadan ve diğer gezegenlerde de gözlemlenebilir. Daha uzun süreli karanlık ve manyetik alan dolayısıyla, kutuplara yakınlaştıkça daha çok görünür olurlar.
güzel paylaşım
