Ben... Sen...

[Romantik Prens]

Ben Senin degeri sonradan anlasılanınım. Sen Benim uzaklastıkça yakınlasanımsın.

Ben Senin vicdanının kara deligiyim, kalbinin kabuk baglamayan yarası, içini rahat bırakmayanınım.


Sen Benim en gizli törenlerle içime gömdügümsün. Sen Benim bogazıma takılanım, yutkunamadıgımsın. Sen pismanlıgımsın. Sen Benim geri dönüsü olmayan yollarım, çıkmaz sokaklarımsın.

Ben Senin herkesin yanındaki mutsuzlugunum. Bir türlü unutamayacagın, hafızanın söz dinlemeyen çocucuyum. Ben Sende kalbin yargılanmasıyım, kalemin kırılması, adaletin ölümüyüm.


Sen Benim "keske dilsiz olsaydım o sözleri söylemeseydim" temennimsin. Sen Benim dolu bir bulut gibi üstümde dolasanımsın. Sen Benim hayat boyu beraber yagacagım kaderimsin.

Ben Senin çalmayan kapın, bosa çıkan bekleyislerinim. Bitip tükenmek bilmeyen son ümidin, her sabah yeniden baslayan umudunum.


Sen Benim ne kadar istesem de uzak durusum, kaçarken daha fazla asık olusumsun. Kendime verdigim tutamadıgım sözlerim, içine düstügüm çeliskimsin...

Ben Senin gözünden akan damlan, kalbinden gelen öfken, beyninde rahat durmayan "keske"nim. Ben Senin bakıp bakıp hatırladıgın, geri alamadıgın zamanınım.


Sen Benim utancımsın, yüzlesmekten kaçtısım ama bir ayna gibi karsımda duran, saklanamadıgım, gözlerimi kapatamadıgım utancımsın

Ben Senin son serzenesin, artık ne yapsan fayda etmeyeninim.
Sen Benim tükenen kelimelerim, kalbimin beynime söz geçiremeyisisin.


Sen Benim kalbimin ilk atısısın.

Ben Senin kalbinin son atısı.