xqz5
Üye
Serbest şiir denemem:)
Her güzel şeyin ortasında, en içten gülüşlerim sırasında aklıma geliyorsun. Üzülüyorum işte o an istemsizce. İçime garip bir korku, sebebini bilmediğim bir sancı giriyor. Kırılıyor her bir hücrem. Yanlız kalıyorum onca kalabalığın içinde. Herşey imkansız herşey gereksiz geliyor sen yoksan o an. Yaradana sığınıyorum yine. Ya aklımdan çıkar ya da bana kavuştur diyorum. Dualarımla çelişiyorum her zaman. Hiçbir şey yapmıyorum seni unutmak için. Yine her mesaj sesinde sen olmanı umuyorum. Numaranı silsem dahi iki satır ezberleyemeyen ben aklımdan çıkartmıyorum o üç beş rakamı. Resmini de atmıyorum mesela. Senin özleminin acısı da mutluluk veriyor bana. Gözümü kapattığımda aklıma gelen hayalini çok seviyorum. Hergün izliyorum aynı filmi. Usanmıyorumda. Uzun uzun seni izliyorum yine. Nefesim yettiği kadar içime çekiyorum seni. Ölüm olsa sensizliğin kokusu bir an düşünmem onu da biliyorum. Hiç içmediğim sigarayı elime alıyorum dumanıyla seni çiziyorum odama. Gözümden bir damla yaş geliyor bırakıyorum yine, bilirim görsen çok kızardın o halime. Konuşmazdın benimle. En son buluştuğumuz an gibi yani. Görüşürüz bile demeden gittin ya hani. Sadece arkandan bakıp kalmak ne de zordu. Bir adım öteye gidemedi ayaklarım. Sesim çıkmadı gitme diyemedim. Ufukta kaybolana kadar ardından baktım. Geriye dönmek imkansızdı sanki. Anılar geldi hep aklıma. Doğru ya pek birşey de yaşamadık seninle. Sanırım hatırlayacağım tek şey bu gidişin olacak aylar sonra. Bir daha seni yazmamak için şiirlere bile küstüm ben. Seni hatırlatan tüm insanları kötü sayıyorum artık. Şimdi susmasam seni sabahlara kadar yazacağım onu da biliyorum. Ama bitirmek gerekiyor değil mi bir yerde? Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi. Neyse diye kesip atmak da zor geliyor senli cümleleri. Ah diyorum sadece görebilseydin keşke bendeki yerini. Öyle içime saklamıştım ki seni yine keşke diyorum keşke hiç tanımasaydım seni. Senin yaşadığını bilip senden bihaber olmak ne kadar zor geliyor. Hayat damarlarımdan biri kesildi sanki. Hatırlıyorum da en son annemi kaybetme korkusundan ağlamıştım. Ve bir daha kı ağlayışım olursa sadece bu yüzden olur demiştim. Seni hesaba katmamıştım, Hiç hesapta yoktun ki. Uzaktan öylece sadece uzaktan seviyordum ben seni. Bir gün girdin hayatıma ve gittin. Umutlarımı, gülüşlerimi hepsini aldın benden. Şikayetim yok ben istedim böyle olmasını. Biliyordum gideceğini. Yine de sevmekten vazgeçmedim seni. Şimdi neler yaptığını bilmeden aynı şehirde özlüyorum seni. Ama şunu da unutma beni bu kadar çok aciz kılan sen değil, sana olan sevgim..
