Yoksun yine

[Haydar]

Ne zaman yokluğunu düşünsem.
Bu şehir boşalır,
Caddeler daralır,
Sokaklar çıkmaza döner.
Ne içimi dökecek bir dost,
Ne kalabalığa karışacak bir cadde,
Nede sana getirecek bir sokak kalır.

Ne zaman yokluğunu düşünsem
Çıkarıp o mavi entarisini
Karalar giyer gökyüzü.
Ben sana yanarım,
Yıldızlarla birlikte,sabahlara dek.
Gözlerime eşlik eder,
Eylülden kalma bir yağmur.
Islanan yalnızca yüreğim değildir.
Kaldırımlarda ıslanır.

Ne zaman yokluğunu düşünsem,
Kuşlar göç eder içimden,
Kış başlar,
Üşürüm.

Ama ne zaman seni düşünsem..
Sıcacık yüreğin ısıtır içimi..
Yağmurlar çekilir,
Yine soyunur gökyüzü,bulutlardan.
Kuşlar yine gelir,
Bir tebessüm,dudaklarımda gerilir.

Ne zaman seni düşünsem.
Bütün şehri doldurur,güzel gözlerin.
Caddelerde,yüzlerce SEN yürür.
Ve her köşe başını tutar,hayalin.
Sesin,en iyi dost olur bana.
Sana anlatırım,
Sensizliğin içimi acıtmalarını..

Ne zaman seni düşünsem,
Susar Hayaline Dalarım