DiaBLoS
Moderator
Ümmi Peygamber
Kardeşlerim...
* ÜMMİ PEYGAMBER TABİRİNİ NASIL ANLAMALIYIZ ? *
Ümmi Dünyevî bir tahsil görmemiş olan demektir.
Ümmeti, bu ümmiyetteki inceliği çok iyi kavramış olmalı ki, bilhassa teravihlerde salâvat getirirlerken, o Resul-i kibriyayı [a.s.m] bu vasıfla yad ederler: Nebiyy-i ümmî.O nebiyy-i ümmî [a.s.m] kötülük namına bir şey bilmezdi.Dünyanın bütün ihtiraslarından, hilelerinden, tuzaklarından beriydi.Allah, onu lekesiz, tozsuz, parlak bir ayna olarak hazırlamış, terbiye etmişti.İşte ümmiyet denilen bu sâfiyet aynasında vahiy tezahür etti.Sanki o zat, vahy-i ilâhînin makesi olan masum ruhuyla zaman ve mekânı tayyederek, o zamanın en derin derelerine girmiş ve gördüğü gibi söylemiştir.İşârat-ül icaz.Âlemlerin rabbi, o şanlı peygamberini kimseye talebe etmedi.İlâhî takdiriyle buna engel oldu.Bu okuma tehir edildi; tâ oku emri gelinceye kadar.Bu emri alan o nebiyy-i ümmî [a.s.m], insanlık âlemine Kuranı tâlim etti kâinat kitabını rabbinin ismiyle okudu. Ondaki hikmetleri, ince mânâları, gayeleri anlattı.İnsanın mahiyetini, hakikatini, vazifesini öğretti. O, rabbinin lütfuyla âhireti, arşı, levh-i mahfuzu okurken, müşrikler kendi yaptıkları putlara tapmakla meşgûldüler.Ne kâinatı okuyabiliyorlardı, ne kendilerini, ne de yaptıkları putları.Okuyabilselerdi, kendilerini o taşlara isnat etmezlerdi.Onların okur yazarları en inatçıları, en cahilleriydi. İslâmın oku emrini iyi anlamaz ve doğru değerlendirmezsek, okula gitmeyen bütün müminleri İslâmın bu kati emrine âsi ilân etmemiz gerekir.Bu ise mümkün değil.Kâinatı ve Kuranı, Allahın ismiyle, en mükemmel şekilde okuyan o nebiyy-i ümmînin, kendi heva ve hevesiyle konuşmadığını, Kuran bize haber veriyor, yâni Allah taahhüt ediyor.Her sözü, ilâhî iradeye bağlı olan o şanlı nebi, artık kimden ne okuyacaktı?
Kaynak:
Prof.Dr. Aladdin Coşar
* ÜMMİ PEYGAMBER TABİRİNİ NASIL ANLAMALIYIZ ? *
Ümmi Dünyevî bir tahsil görmemiş olan demektir.
Ümmeti, bu ümmiyetteki inceliği çok iyi kavramış olmalı ki, bilhassa teravihlerde salâvat getirirlerken, o Resul-i kibriyayı [a.s.m] bu vasıfla yad ederler: Nebiyy-i ümmî.O nebiyy-i ümmî [a.s.m] kötülük namına bir şey bilmezdi.Dünyanın bütün ihtiraslarından, hilelerinden, tuzaklarından beriydi.Allah, onu lekesiz, tozsuz, parlak bir ayna olarak hazırlamış, terbiye etmişti.İşte ümmiyet denilen bu sâfiyet aynasında vahiy tezahür etti.Sanki o zat, vahy-i ilâhînin makesi olan masum ruhuyla zaman ve mekânı tayyederek, o zamanın en derin derelerine girmiş ve gördüğü gibi söylemiştir.İşârat-ül icaz.Âlemlerin rabbi, o şanlı peygamberini kimseye talebe etmedi.İlâhî takdiriyle buna engel oldu.Bu okuma tehir edildi; tâ oku emri gelinceye kadar.Bu emri alan o nebiyy-i ümmî [a.s.m], insanlık âlemine Kuranı tâlim etti kâinat kitabını rabbinin ismiyle okudu. Ondaki hikmetleri, ince mânâları, gayeleri anlattı.İnsanın mahiyetini, hakikatini, vazifesini öğretti. O, rabbinin lütfuyla âhireti, arşı, levh-i mahfuzu okurken, müşrikler kendi yaptıkları putlara tapmakla meşgûldüler.Ne kâinatı okuyabiliyorlardı, ne kendilerini, ne de yaptıkları putları.Okuyabilselerdi, kendilerini o taşlara isnat etmezlerdi.Onların okur yazarları en inatçıları, en cahilleriydi. İslâmın oku emrini iyi anlamaz ve doğru değerlendirmezsek, okula gitmeyen bütün müminleri İslâmın bu kati emrine âsi ilân etmemiz gerekir.Bu ise mümkün değil.Kâinatı ve Kuranı, Allahın ismiyle, en mükemmel şekilde okuyan o nebiyy-i ümmînin, kendi heva ve hevesiyle konuşmadığını, Kuran bize haber veriyor, yâni Allah taahhüt ediyor.Her sözü, ilâhî iradeye bağlı olan o şanlı nebi, artık kimden ne okuyacaktı?
Kaynak:
Prof.Dr. Aladdin Coşar
