Tuba
Üye
Süt kokulu...
Anasının bağrından daha yeni kopup gelmiştir Isparta'daki Asker Ocağına..
İlk defaydı bu ayrılık , alışkın değildi şehir dışına çıkmaya. Köyden kasabaya bile inmezdi ki işi olmadıkça. Ana'sını yalnız bırakamazdı ki..
Saf , temiz biriydi Ömer , Kimseye zararı olmazdı. Acemi birliğinde ilk günleriydi. Bir iki kere Anne diye ağlayarak uyandığından üç beş hadsiz , kendini bilmez 'Ağzın süt kokuyor sen git beşiğinde uyu ' diyerek alay etmişlerdi bir haziran sabahı onunla. Tebessüm edip ' Öyle deme gardaş vatan için burdayız bak hepimiz' demişti.
O günden sonra 'Süt kokulu' kalmıştı adı.
Herkes öyle hitap eder olmuştu , sesi çıkmıyordu zaten Ömer'in.
Usta birliğine gittiğimde rahat ederim diyor , Sabrediyordu.
.. Ve usta birlikleri açıklandı. Nasıl bir imtihandı ki Murat ile Hakkari'ye düşmüşlerdi. Yine beraberlerdi. Yutkundu , gitti annesini aradı. Sıkıntısı başka türlü geçmezdi , biriyle dertleşip rahatlaması lazımdı. .
Murat heryerde dalgasına devam edyor , laylaylom modda takılıyordu. O gün beyninde şimşekler çakacak , gözyaşları sel olacak bilmiyordu.
Büyük bir çatışma çıkmış dağ eteklerinde haberiyle hepsi toplanıp gittiler ; Başları dik , alınları temiz gencecik yiğitler. 5 saat süren kurşun sesleri sükuta ermişti nihayet. Toplanın emri geldi komutan'dan , dönüş vaktiydi artık. Fakat Fakat Ömer nerdeydi. Zaten Saf'tı , Süt kokardı ağzı. Nereye kaybolmuştu ? Bir iki dakikalık aramanın ardından Kaya'ya yaslanmış halde buldular onu. Yaralıydı. Kimsenin bakmadığı bir noktada hain biri onlara hızlıca koşuyordu , üzeri muhtemelen bomba doluydu. Onu durdurmak için sıktığı kurşunlara karşılık yüreğine yakın bir noktaya kurşun yemişti. Yüzünde tebessüm başı kayaya yaslı şekilde birşeyler anlatmak istiyordu. Herkes çevresindeydi bilhassa Murat sen dinle diyordu yutkunarak :
'Ben babamı hiç görmedim , anam büyüttü beni. Fakirlik içinde zengindik , doyardı karnımız. Acizlik getirmezdik. Birgün ağaca çıkmıştım , Dal'ın kırılacağını farkeden biricik anam hızla koşmuş Can'ım yanmasın diye kollarını, bedenini siper etmişti. Dalın kırılmasıyla kucağına düşmüştüm. Gülüyordum , komik geliyordu bu durum taa ki Anam'a doktor sakat kaldığını söyleyene kadar. Yürüyemeycekti artık benim yüzümden. O günden sonra hiç bırakmadım , oyun bile oynamadım askerlik vaktine kadar. Ayrı düşünce Şimdi o bir başına ne yapar derdiyle çok ağlamıştım uykuya dalmadan önce. Rüyalarda sayıklama sebebim de buydu.
Murat : Affet kardeşim..
Ve Ömer'den gelen son cümle kırılan yüreğinin , canının ne kadar yandığının göstergesiydi :
'' - Onu geçelim gardaş. Biz Helal ettik Hakkımızı Herkese , Ana'ma Onu meleklere emanet ettiğimi söyle ve Hadi Hadi Artık Süt değil CENNET koktuğumu de ''
Hikaye : Sümeyye Yurtsever
İlk defaydı bu ayrılık , alışkın değildi şehir dışına çıkmaya. Köyden kasabaya bile inmezdi ki işi olmadıkça. Ana'sını yalnız bırakamazdı ki..
Saf , temiz biriydi Ömer , Kimseye zararı olmazdı. Acemi birliğinde ilk günleriydi. Bir iki kere Anne diye ağlayarak uyandığından üç beş hadsiz , kendini bilmez 'Ağzın süt kokuyor sen git beşiğinde uyu ' diyerek alay etmişlerdi bir haziran sabahı onunla. Tebessüm edip ' Öyle deme gardaş vatan için burdayız bak hepimiz' demişti.
O günden sonra 'Süt kokulu' kalmıştı adı.
Herkes öyle hitap eder olmuştu , sesi çıkmıyordu zaten Ömer'in.
Usta birliğine gittiğimde rahat ederim diyor , Sabrediyordu.
.. Ve usta birlikleri açıklandı. Nasıl bir imtihandı ki Murat ile Hakkari'ye düşmüşlerdi. Yine beraberlerdi. Yutkundu , gitti annesini aradı. Sıkıntısı başka türlü geçmezdi , biriyle dertleşip rahatlaması lazımdı. .
Murat heryerde dalgasına devam edyor , laylaylom modda takılıyordu. O gün beyninde şimşekler çakacak , gözyaşları sel olacak bilmiyordu.
Büyük bir çatışma çıkmış dağ eteklerinde haberiyle hepsi toplanıp gittiler ; Başları dik , alınları temiz gencecik yiğitler. 5 saat süren kurşun sesleri sükuta ermişti nihayet. Toplanın emri geldi komutan'dan , dönüş vaktiydi artık. Fakat Fakat Ömer nerdeydi. Zaten Saf'tı , Süt kokardı ağzı. Nereye kaybolmuştu ? Bir iki dakikalık aramanın ardından Kaya'ya yaslanmış halde buldular onu. Yaralıydı. Kimsenin bakmadığı bir noktada hain biri onlara hızlıca koşuyordu , üzeri muhtemelen bomba doluydu. Onu durdurmak için sıktığı kurşunlara karşılık yüreğine yakın bir noktaya kurşun yemişti. Yüzünde tebessüm başı kayaya yaslı şekilde birşeyler anlatmak istiyordu. Herkes çevresindeydi bilhassa Murat sen dinle diyordu yutkunarak :
'Ben babamı hiç görmedim , anam büyüttü beni. Fakirlik içinde zengindik , doyardı karnımız. Acizlik getirmezdik. Birgün ağaca çıkmıştım , Dal'ın kırılacağını farkeden biricik anam hızla koşmuş Can'ım yanmasın diye kollarını, bedenini siper etmişti. Dalın kırılmasıyla kucağına düşmüştüm. Gülüyordum , komik geliyordu bu durum taa ki Anam'a doktor sakat kaldığını söyleyene kadar. Yürüyemeycekti artık benim yüzümden. O günden sonra hiç bırakmadım , oyun bile oynamadım askerlik vaktine kadar. Ayrı düşünce Şimdi o bir başına ne yapar derdiyle çok ağlamıştım uykuya dalmadan önce. Rüyalarda sayıklama sebebim de buydu.
Murat : Affet kardeşim..
Ve Ömer'den gelen son cümle kırılan yüreğinin , canının ne kadar yandığının göstergesiydi :
'' - Onu geçelim gardaş. Biz Helal ettik Hakkımızı Herkese , Ana'ma Onu meleklere emanet ettiğimi söyle ve Hadi Hadi Artık Süt değil CENNET koktuğumu de ''
Hikaye : Sümeyye Yurtsever
