MYGDYNAMO
Üye
Son Nokta
Bende normal senin benim gibi sıradan bir insandım askerlik yaşım geldi vatan borcumuzu ödemek adına gittik askere ekim aylarıydı samsuna denk geldim anlım (alnım) ak bir şekilde çıktık yola samsuna vardık gene sıradan askerlik işte eğitim flan test yapıyorlar keskin nişancılık testine girdik 7/6 yaptım komutan beni gördü baktı bir süre sessizcenek elime 10 tane kurşun yerleştirdi at bunları dedi biraz heycan yaptım 10/8 yaptım beğendi gel benle dedi gittik bi odaya biri daha geldi oda keskin nişancıymış bunu eğitebileceğini düşündüm dedi tamam dedi beni ayrı bir yere getirdiler orada elime bi tüfek yerleştirdiler aldım yattım yere 10 kurşun verdi gene aldım attım bu sefer 10/9 yaptım beni beğendiğini söyledi samsun da birkaç gün kaldım tabi eğitim ve atıcılık devam etti yaklaşık 2 ay bu şekil devam etti kimi zaman 10/10 yapıyordum kimi zaman 10/5 değişiyordu gene bir gün komutan geldi beni tunceli ye gönderceğini söyledi kabul ettim mecbur çıktık yola vardık tunceli ye dağın başında bir karakolda kalıyorduk hava buz gibi her hafta 1 gün nöbetçi oluyordum bir akşam saat 4 suları hava buz gibi gene nöbetçi iken karakola bir saldırı düzenlendi ilk başta çok korktum annemi babamı düşündüm o sıra onları benim acımla üzmek istemiyordum çünkü ben tek evlattım annemi ve babamı düşünerek siper aldım kurşunlar yağmur gibi yağıyordu çok iyi nişancı olmama rağmen içimdeki korkuyu bastıramadığımdan tetiğe çok yavaş basıyordum gözümden akan yaşlar soğuktan donma derecesine yaklaşıyordu ve beni üşütüyordu eldivenlerle gözyaşlarımı sildim ve odaklanmaya çalıştım ya ben basacaktım tetiğe yada onlar bunu tekrarladım birkaç kez sürekli namlunun ucunda bir canlının olmasını ümit ederek ateş ettim namludan çıkan ateşi gördüğüm yere atıyordum kurşunları uyuyan askerler korkuyla uyandı hava aydınlıktı ama sis vardı askerler çatışmayı bastırmaya çalışıyor ama bastıramıyorduk birden bütün ateş kesildi düşman ateş etmiyordu susmuştu anlamamıştık sisten dolayı geri mi çekildiler yoksa daha da mı yaklaştılar bilemiyorduk herkez pusuda yatmaya devam ediyordu kimseden ne ses ne de nefes çıkıyordu ortalık çok sessizdi kuş bile ötmüyordu çıvıltılar yoktu evimi özlemiştim askerlerden biri siperden ayağa kalktı herhalde etrafı görmek için kalktı ve bir el ateş edildi Angry ve bir asker kaybettik ondan sonra ortalık yeniden canlanmaya devam etti yine kurşunlar yağmur gibi yağıyordu herkez korkuyordu sonunda biz galip geldik ve ateşi bastırdık düşman geri çekilme kararı almıştı yavaş yavaş geriliyordu düşman askerleri en sonunda yine sesleri kesildi yine ölüm sessizliği oldu sanırım geri çekilmişlerdi bu sefer birkaç asker düşmana yaklaşma kararı aldı epey bi yaklaşmışlardı ve etraf bomboştu geri döndüler çünkü oralar halendaha tehlikeliydi gün doğumundan sonra araştırmaya karar verildi saat 8 30 civarı kimse uyumamış herkez etrafa bakınıyordu araştırmaya karar verildi benle birlikte 13 kişilik bir ekip araştırma yapmak için gittik yerde yatan 16 düşman askeri vardı karlar kıpkırmızı bir haldeydi mayın olma ihtimaline karşın bir tür özel bir çubukla bakınıyorduk etrafa başka birşey olmadığını öğrendiğimizde geri döndük birkaç komutan geldi karakola anlattık durumu noktası virgülüne kadar şehit olan askeri aldılar memleketine götürdüler kendileride gittiler birkaç ay bunun etkisini atlatmak için geçti o zamana kadar pek birşey olmadı birgün keşif yapmak için benle birlikte 11 kişi çıktık karakoldan etrafa yayılmış bir şekilde ilerliyorduk kuzey doğu tarafından bir el ateş sesi duyuldu ateş eden belli acemiydi 2 metreyle benim yanımdaki askeri kaçırdı hepimiz pustuk bende kayalıklarım arkasında yere yattım ateş edilen bölgeyi inceliyordum 17 düşman askeri saydım kalabalıklardı hemen telsizle yardımcı ekip çağırdım yanımıza ulaşmaları fazla sürmezdi dürbünle etrafı inceliyordum bakınırken birden dürbün ile bakınan birini farkettim bu bir çocuktu o an aklıma benim geleceğim geldi benim çocuğum olsaydı o diye düşündüm kendimi böyle düşünmekten alıkoyamadım neyse işte ateş ediyordum destek ekipte vardı yanımıza düşman askerleri geri çekilme kararı aldı bizde ertesi gün inceleme kararı aldık sorucaksınız başınızda komutan yokmuydu diye evet vardı ama korkusu olan biriydi biz olmasak kendini kurtarmak için düşman askerlerinden yana olacaktı neyse işte ertesi gün incelemeye aldık etrafı bu sefer nedense 4 düşman askeri ölü bulundu birazdaha inceledikten sonra karakola geri döndük ihbar ettik durumu geldiler soruşturdular derken gitti bitti 2 ay daha kaldım orada sonra evime döndüm keskin nişancılık plaketi verdiler hadi eyvallah eve girdim kapıyı annem açtı benği görünce bir ağlamaya başladı bende kendimi tutamadım annemin değerini oralarda daha iyi anladım babamda beni görünce kendini tutamadı birkez daha babamın ve annemin değerini anlamış oldum onları ne kadar çok sevdiğimi anladım okuyan herkeze teşekkür ederim ben bu kadar yazıyı beğeni flan almak için yazmadım tamamen içimi dökmek için yazdım benim için okumanız ve görüş bildirmeniz yeterli hepinize teşekkür ederim bütün askerlere hayırlı kazasız belasız teskereler dilerim Hadiyin sağlıcakla
Yönetici tarafından düzenlendi:
