Romantik Prens
Üye
Seni anlatan pandomim
İnce içten cılız bir ses misali.
Karasızlık arası yaşam kalıntılarında hayata tutunmak.
İşte tekrar başlıyor kaset. Tiyatro sahnesindeyim. Dev kadrom tam karşımda. Bir koltuk bir müzk kutusu bir ayna. Ve büyük oyuncu baş ucumda YALNIZLIK ağır ağır hareket etmekte. Bir sonraki adımında nasıl acı vereceğini planlarcasına hareket ediyor. Tek başına yaşam sürdürdüğünü ve güçlü olduğunu anlatıyor. Güçlüyüm demeye çalışıyor. Zekasına sonsuz güveniyor ama zekası onu güçlü kılmıyor. Herkes yanında bütün sahtekarlar baş ucuna toplanmış duruyor. hepsi gözlerine bakıyor tek bi hareketini bile kaçırmıyorlar. Arkanı dönmeni bekliyorlar. Onları umursamıyorsun ama saece görünüşte aklın onlara o kadar odaklanmışsın ki mutluğu tatmaktan vazgeçmişsin.
Umursamıyor, önemsemiyor edalarında oyuna devam ediyorsun. Bütün gözlerin üstünde olduğunun farkındasın yaşamını bu doğrultuda seçmişsin. Kalbin o kadar korkuyor ki yaralanmamak için kat kat sarmış kollamışsın onu. Oyunu en iyi titizliğinle oynuyorsun. Hesaplamadığım gerçekler karşısında çok başarılı figürler seçiyorsun kendine. Benliğini anlatırken hiç zorlanmıyorsun senin için kelimlere gerek yok sen zaten başlı başına bir anlatım olarak görüyorsun kendini.
Oyun ara veriyor. Tam karşımda duruyorsun. Nefes almak solunmak gibi endişelerin yokmuş gibi rahatça bakıp gülümsüyorsun. gökyüzünün kralı gibi rahatsın
Ama kalbin senin kadar rahat durmuyor, hayatını hep geçmişte yaşayamazsın. Oradaki acıları oynamaya devam edemezsin. Yeni figürler bakışlar duruşlar seçmelisin. Acılarını yenilemelisin. Güçlü olmadığını sana sarıldığımda anlıyorum. Sana her baktığımda ağlayan seni görebiliyorum. Bana yaklaşmasanda benden kaçsanda görebiliyorum hissedebiliyorum. İşte bu yüzden yanındayım, işte bu yüzden senden vazgeçmiyorum, bu yüzden susuyorum ve bu yüzden acılarımı ikiye katlıyorum.
oyun tekrar başlıyor sen başarılı bir şekilde oyuna devam ediyorsun en iyi performansını veriyorsun.
oyun bitiyor. sen yine teksin yanında duruyorum tam baş ucundayım baksan görebilceksin korkularını aşsan biraz daha farklı baksan aklındakileri söyleyebilsen. sana yardım edebilceğim. Neden oradayım değil mi? İstediğim zor bişey değil sadece bana birşeyler söylemeni istiyorum. ARTIK SANA AŞIK OLDUĞUMU BİLMENİ İSTİYORUM SANA BUNU RAHATLIKLA SÖYLEYEBİLMEK İSTİYORUM. İnsanlardan çekinmeden sana sarılarak yürümek istiyorum, elini tutmak istiyorum, sana bakmak istiyorum, seninle gülmek vakit geçirmek istiyorum. güldüğünü görmek acılarından kurtulmanı istiyorum. bu yüzden seni anlatan pandomiminin izleyicisiyim. Seni anlamak için kelimelr gerek yok sadece sana bakmak yetiyor hayatında bana söylediğin kelimelere bakmıyorum. sadece sana bakıyorum. KALBİNDEKİ BENİ GÖRMEK YANINDA OLMAK İSTİYORUM ...
Karasızlık arası yaşam kalıntılarında hayata tutunmak.
İşte tekrar başlıyor kaset. Tiyatro sahnesindeyim. Dev kadrom tam karşımda. Bir koltuk bir müzk kutusu bir ayna. Ve büyük oyuncu baş ucumda YALNIZLIK ağır ağır hareket etmekte. Bir sonraki adımında nasıl acı vereceğini planlarcasına hareket ediyor. Tek başına yaşam sürdürdüğünü ve güçlü olduğunu anlatıyor. Güçlüyüm demeye çalışıyor. Zekasına sonsuz güveniyor ama zekası onu güçlü kılmıyor. Herkes yanında bütün sahtekarlar baş ucuna toplanmış duruyor. hepsi gözlerine bakıyor tek bi hareketini bile kaçırmıyorlar. Arkanı dönmeni bekliyorlar. Onları umursamıyorsun ama saece görünüşte aklın onlara o kadar odaklanmışsın ki mutluğu tatmaktan vazgeçmişsin.
Umursamıyor, önemsemiyor edalarında oyuna devam ediyorsun. Bütün gözlerin üstünde olduğunun farkındasın yaşamını bu doğrultuda seçmişsin. Kalbin o kadar korkuyor ki yaralanmamak için kat kat sarmış kollamışsın onu. Oyunu en iyi titizliğinle oynuyorsun. Hesaplamadığım gerçekler karşısında çok başarılı figürler seçiyorsun kendine. Benliğini anlatırken hiç zorlanmıyorsun senin için kelimlere gerek yok sen zaten başlı başına bir anlatım olarak görüyorsun kendini.
Oyun ara veriyor. Tam karşımda duruyorsun. Nefes almak solunmak gibi endişelerin yokmuş gibi rahatça bakıp gülümsüyorsun. gökyüzünün kralı gibi rahatsın
Ama kalbin senin kadar rahat durmuyor, hayatını hep geçmişte yaşayamazsın. Oradaki acıları oynamaya devam edemezsin. Yeni figürler bakışlar duruşlar seçmelisin. Acılarını yenilemelisin. Güçlü olmadığını sana sarıldığımda anlıyorum. Sana her baktığımda ağlayan seni görebiliyorum. Bana yaklaşmasanda benden kaçsanda görebiliyorum hissedebiliyorum. İşte bu yüzden yanındayım, işte bu yüzden senden vazgeçmiyorum, bu yüzden susuyorum ve bu yüzden acılarımı ikiye katlıyorum.
oyun tekrar başlıyor sen başarılı bir şekilde oyuna devam ediyorsun en iyi performansını veriyorsun.
oyun bitiyor. sen yine teksin yanında duruyorum tam baş ucundayım baksan görebilceksin korkularını aşsan biraz daha farklı baksan aklındakileri söyleyebilsen. sana yardım edebilceğim. Neden oradayım değil mi? İstediğim zor bişey değil sadece bana birşeyler söylemeni istiyorum. ARTIK SANA AŞIK OLDUĞUMU BİLMENİ İSTİYORUM SANA BUNU RAHATLIKLA SÖYLEYEBİLMEK İSTİYORUM. İnsanlardan çekinmeden sana sarılarak yürümek istiyorum, elini tutmak istiyorum, sana bakmak istiyorum, seninle gülmek vakit geçirmek istiyorum. güldüğünü görmek acılarından kurtulmanı istiyorum. bu yüzden seni anlatan pandomiminin izleyicisiyim. Seni anlamak için kelimelr gerek yok sadece sana bakmak yetiyor hayatında bana söylediğin kelimelere bakmıyorum. sadece sana bakıyorum. KALBİNDEKİ BENİ GÖRMEK YANINDA OLMAK İSTİYORUM ...
