Haydar
Emekli Yönetici
Sarılır mıydın Bana?
Sarılır mıydın Bana?
Bu gece çok soğuk, her yanım buz tutuyor, sessizlikten olmalı… Karanlığı aydınlatacak bir kar yağsaydı keşke beyaz beyaz veya sen burada olsaydın, sarılır mıydın bana?
Sarılır mıydın Bana?
Bazen ne tuhaf şeylere ihtiyaç duyuyor insan. Çok basit gibi dursa da zor aslında istediğim, bir can, bir insan sıcaklığı, bir nefes…
Kendinden ve her şeyden yoksun karanlıkların gece yarısı çalan ıslıklarını duymadıysan, en ufak bir çıtırtıda kalbin fırlayacak gibi olmadıysa ve hiç sıcacık bir evde üşüyerek uyumadıysan; yalnızlığın ne olduğunu anlayamazsın.
Çok özlüyorum seni, geçmişi, geleceği, şu anda sahip olmadığım her ne varsa özlüyorum. Ağrıma gidiyor bu ıssız geceler ve aşkın uzun zaman önce beni öylece terk edişi.
Kendimi sen yerine koymaya çalıştığım zamanları saymazsak, arkandan çok ağladığım doğrudur. Zamanla alışılıyor yokluklara ama zamanın bu kadar ağır işlemesinden kim sorumlu?
Bazen elim, dilim, kelimelerim susuyor. Derdimi anlatmaya bile mecalim olmuyor. Zaten dert de anlatılmayarak eskiyor yüreğimde, karanlık bir köşede kendini gönlüme sığdıramayacağı güne kadar büyütüyor.
Aklım öyle güzel konuştu ki yokluğunda, burada olsan benimle gurur duyardın. Gel gör ki, acıdan göz gözü görmüyor gönülde, aklın sesini nereden duysun?
Neden gittiğini sorgulamıyorum, zaten sorsam alacağım cevaplar neyi değiştirir? Ben başka sevdalara uzanamadığımdan olsa gerek, hala sende takılı kalışım. Bir limanda demirlenmiş gemi gibi, her dalgada iskeleye çarpışım, hala okyanusa açılacak cesareti bulamadığımdan olmalı, öyle değil mi?
Belki de ağrıma giden, beni terk edişin değil de, giderken bir defa bile yüzüme bakmayışındır. Ne yaptığımı bilmeden ve öylesine kalmıştım olduğum yerde. Bu kadar zor muydu hoşça kal diyerek elimi sıkmak, yanağıma usulca ama içten bir öpücük kondurmak?
Bu kadar kopmuş olmamızdır içime oturan, bu kadar uzak kalmamızdır. Şimdi burada olsan, üşüyorsam, sadece sevgine ve ilgine muhtaç olsam, geçmişin hatırına sarılır mıydın bana? Ben bir tek bunu düşünüyorum çünkü yokluğunda çok üşüyorum….
Bu gece çok soğuk, her yanım buz tutuyor, sessizlikten olmalı… Karanlığı aydınlatacak bir kar yağsaydı keşke beyaz beyaz veya sen burada olsaydın, sarılır mıydın bana?
Sarılır mıydın Bana?
Bazen ne tuhaf şeylere ihtiyaç duyuyor insan. Çok basit gibi dursa da zor aslında istediğim, bir can, bir insan sıcaklığı, bir nefes…
Kendinden ve her şeyden yoksun karanlıkların gece yarısı çalan ıslıklarını duymadıysan, en ufak bir çıtırtıda kalbin fırlayacak gibi olmadıysa ve hiç sıcacık bir evde üşüyerek uyumadıysan; yalnızlığın ne olduğunu anlayamazsın.
Çok özlüyorum seni, geçmişi, geleceği, şu anda sahip olmadığım her ne varsa özlüyorum. Ağrıma gidiyor bu ıssız geceler ve aşkın uzun zaman önce beni öylece terk edişi.
Kendimi sen yerine koymaya çalıştığım zamanları saymazsak, arkandan çok ağladığım doğrudur. Zamanla alışılıyor yokluklara ama zamanın bu kadar ağır işlemesinden kim sorumlu?
Bazen elim, dilim, kelimelerim susuyor. Derdimi anlatmaya bile mecalim olmuyor. Zaten dert de anlatılmayarak eskiyor yüreğimde, karanlık bir köşede kendini gönlüme sığdıramayacağı güne kadar büyütüyor.
Aklım öyle güzel konuştu ki yokluğunda, burada olsan benimle gurur duyardın. Gel gör ki, acıdan göz gözü görmüyor gönülde, aklın sesini nereden duysun?
Neden gittiğini sorgulamıyorum, zaten sorsam alacağım cevaplar neyi değiştirir? Ben başka sevdalara uzanamadığımdan olsa gerek, hala sende takılı kalışım. Bir limanda demirlenmiş gemi gibi, her dalgada iskeleye çarpışım, hala okyanusa açılacak cesareti bulamadığımdan olmalı, öyle değil mi?
Belki de ağrıma giden, beni terk edişin değil de, giderken bir defa bile yüzüme bakmayışındır. Ne yaptığımı bilmeden ve öylesine kalmıştım olduğum yerde. Bu kadar zor muydu hoşça kal diyerek elimi sıkmak, yanağıma usulca ama içten bir öpücük kondurmak?
Bu kadar kopmuş olmamızdır içime oturan, bu kadar uzak kalmamızdır. Şimdi burada olsan, üşüyorsam, sadece sevgine ve ilgine muhtaç olsam, geçmişin hatırına sarılır mıydın bana? Ben bir tek bunu düşünüyorum çünkü yokluğunda çok üşüyorum….
