bilgetosba
Üye
otobüs hikayem
Alın gençler hunharca gülün.
Size başımdan geçen son otobüs maceramı paylaşıyorum.
Bir gün yine fakülte otobüsündeyim.yine mahşer gibi kalabalık, adım atacak yer yok.adım atacak yer değil tutacak tutamak bile yok, o derece yani.Ben nasıl olduysa oturacak bir yer buldum.Her neyse buraya kadar fasa fisoydu.Bir kişi gözüme çarptı.Adı sanırım fatihti.Bu fatih çok artiz bir oğlana benziyordu.oğlan artizlik niyetine bir yerlere tutunmadan yolculuk yapıyordu.Ben keyifli yolculuğumun tadını çıkarırken otobüs aniden fren yaptı ve ayaktaki herkes öne fırladı.en çok da bu fatih.kızın birinin üstüne düşmez mi.
fatih kızardı morardı daha başka renklere de girdi.kızdan özür diledi.Tabi bu arada diğer yolcular kaptan şöföre ."şöförün kariyerini sıfıra indirecek şikayet tehditleri ,ehliyet bakkal ilişkilendirmeleri, sürüş tarzına hakaretler" gibi daha bir çok küçültücü laflar ediyolardı.en çok da bu fatih sinirlendi.kaptan şöföre demediğini bırakmadı.şöför suçlu olduğunu biliyor ,gıkı çıkmıyordu.derken şöför otobüsten indi ve ağlamaya başladı.otobüsteki yolcular utandı kendilerinden.arkada araçlar birikti kornalar çalıyordu.diğer araç şöförleri ellerinde levye ile geliyolardı, şöförü bir güzel döveceklerdi anlaşılan.Ortam iyice gerilmeden bir şeyler yapmam gerekiyodu.Herkese susması gerektiğini söyledim.fatihi kolundan tuttuğum gibi araçtan indik ve şöförün yanına geldik.adam salya sümük ağlıyodu.durumuna acıdım ve fatihten özür dilemesini istedim.diledi ama şöför hala ağlıyodu.otobüse dönmeye niye yoktu.Bana "sen kullan" dedi.Ben de "tamam ama seni burda bırakmam" diyip adamı çektim attım otobüse.geçtim direksiyona.uzun zamandır kullanmadığımdan hamlamışım.ben de afalladım.bu durumda yapacak tek bişey vardı.kaptan şöförün tekrar direksiyona geçmesi.Bütün ısrarlarıma rağmen geçmedi.ben de son sözümü söyledim."Eğer şöför sensen gel sen kullan, yok eğer şöför bensem emrediyorum ya akbilini bas ya da biletsiz yolcu almıyoruz" bu durumda şöför yerine geçti.alkış kıyamet derken şarkılar eşliğinde fakülteye vardık.günü kurtarmış olmam bir yana bu son otobüs hikayemdi
Size başımdan geçen son otobüs maceramı paylaşıyorum.
Bir gün yine fakülte otobüsündeyim.yine mahşer gibi kalabalık, adım atacak yer yok.adım atacak yer değil tutacak tutamak bile yok, o derece yani.Ben nasıl olduysa oturacak bir yer buldum.Her neyse buraya kadar fasa fisoydu.Bir kişi gözüme çarptı.Adı sanırım fatihti.Bu fatih çok artiz bir oğlana benziyordu.oğlan artizlik niyetine bir yerlere tutunmadan yolculuk yapıyordu.Ben keyifli yolculuğumun tadını çıkarırken otobüs aniden fren yaptı ve ayaktaki herkes öne fırladı.en çok da bu fatih.kızın birinin üstüne düşmez mi.
fatih kızardı morardı daha başka renklere de girdi.kızdan özür diledi.Tabi bu arada diğer yolcular kaptan şöföre ."şöförün kariyerini sıfıra indirecek şikayet tehditleri ,ehliyet bakkal ilişkilendirmeleri, sürüş tarzına hakaretler" gibi daha bir çok küçültücü laflar ediyolardı.en çok da bu fatih sinirlendi.kaptan şöföre demediğini bırakmadı.şöför suçlu olduğunu biliyor ,gıkı çıkmıyordu.derken şöför otobüsten indi ve ağlamaya başladı.otobüsteki yolcular utandı kendilerinden.arkada araçlar birikti kornalar çalıyordu.diğer araç şöförleri ellerinde levye ile geliyolardı, şöförü bir güzel döveceklerdi anlaşılan.Ortam iyice gerilmeden bir şeyler yapmam gerekiyodu.Herkese susması gerektiğini söyledim.fatihi kolundan tuttuğum gibi araçtan indik ve şöförün yanına geldik.adam salya sümük ağlıyodu.durumuna acıdım ve fatihten özür dilemesini istedim.diledi ama şöför hala ağlıyodu.otobüse dönmeye niye yoktu.Bana "sen kullan" dedi.Ben de "tamam ama seni burda bırakmam" diyip adamı çektim attım otobüse.geçtim direksiyona.uzun zamandır kullanmadığımdan hamlamışım.ben de afalladım.bu durumda yapacak tek bişey vardı.kaptan şöförün tekrar direksiyona geçmesi.Bütün ısrarlarıma rağmen geçmedi.ben de son sözümü söyledim."Eğer şöför sensen gel sen kullan, yok eğer şöför bensem emrediyorum ya akbilini bas ya da biletsiz yolcu almıyoruz" bu durumda şöför yerine geçti.alkış kıyamet derken şarkılar eşliğinde fakülteye vardık.günü kurtarmış olmam bir yana bu son otobüs hikayemdi
: 
