HeiLmasTer®
Üye
Osmanlı Türkçesi
Osmanlı Türkçesi (Osmanlıca :عثمانليجة ya da lisân-i Osmânî: لسان عثمانى
Osmanlı devlet ve resmî yazışma dilidir. Bilimsel alanlarda Tarihî Türkiye Türkçesi denilmektedir. Türkçe'den ayrıca bir dil değildir. Dönemine ve kullanım alanına göre içinde (az ya da çok) Arapça ve Farsça unsurlar bulunsa da bugün latin harfleriyle yazılan Türkçe'nin arap harfleri ile yazılmasından ibarettir.
Tanım [değiştir]
13-20. yüzyıllar arasında Anadolu’da ve Osmanlı Devleti'nin hüküm sürdüğü yerlerde yaygın olarak kullanılmış olan, özellikle 15. yüzyıldan sonra Arapça ve Farsçanın etkisinde kalan Türk yazın dilidir. Osmanlıca; Arap alfabesine, Fars ve Türk dilinden yeni sesler ilavesiyle oluşturulmuş, uzun tarihi boyunca kendine has özelliklerle geliştirilmiş, farklı yazı türleriyle bir sanat haline getirilmiş, kelime hazinesi günümüz Türkçesi ile kıyaslanamayacak kadar zengin bir yazı dilidir.
1. Temel Osmanlıca (Osmanlı Türkçesi)
2. Osmanlı Paleografyası
3. Osmanlı Diplomatikası (Osmanlı İnşâ Dili, Vesika İlmi)
olarak üç ana başlık halinde ele alınıp yorumlanmaktadır.
Osmanlıca
Harfler
elif ﺍ
be ﺐ
pe پ
te ﺖ
se ﺙ
cim ﺝ
çim ﭺ
ha ﺡ
hı ﺥ
dal ﺪ
zel ﺬ
re ﺭ
ze ﺯ
je ﮊ
sin ﺱ
şın ﺵ
sad ﺹ
dad ﺽ
tı ﻂ
zı ﻆ
ayın ﻉ
gayın ﻍ
fe ﻑ
kaf ﻕ
kef ﻙ
lam ﻝ
mim ﻡ
nun ﻦ
vav ﻭ
he ﻩ
lamelif ﻻ
ye ﻯ
İmla kaideleri
Osmanlıcanın herkes tarafından kabul edilmiş kati imla kuralları yoktur. Lakin bu, herkesin istediği şekilde yazabileceği anlamına gelmez. Bu kaideleri temel olarak, okutucu harfler, harflerin birleşme esasları, kelime köklerinin Arapça veya Farsça olmasına bağlı olarak alınan eklerin durumu gibi birkaç kategoriye ayırmak mümkündür. örnekler
Sesli Harflerin Gösterimi
احكام ahkâm احمد Ahmed اقران akrânآرابه araba آرسلان arslan پاپا papa طاش taş باجا baca صاچاق saçak مال mal قيا kaya يايا yaya پاشا paşa بابا baba اعضا azâ أت et اساس esas امير emir اكرئ eğri اكه eğe اشك eşek ازبر ezber اجل ecel اولاد evlâd اثر eser افسانه efsane ابه ebe دده dede بلده belde تپه tepe ارق ırk اخلامور ıhlamur عراق ırak عرض ırzعطر ıtr ايليق ılık ايشيق ışık ايليجه ılıca قير kır قزيل kızıl آغرئ Ağrı يازئ yazıتاكرئ Tanrıآيرئ ayrı يازئ yazı ايش iş ايت it ايپ ip التجاء iltica ايكنه iğne ايليك ilik ميل mil كير kir پيل pil شيش şiş ايزجئ izci ايرئ iri ايشچئ işçi ايكئ iki كپئ keçi اوت ot اوتاغ otağ اوتلاق otlak اورمان orman اوجاق ocak اورس örs اوكله öğle اوفكه öfke اوكوز öküz اورتو örtü اوجوز ucuz اوشاق uşak اوغور uğur اولو ulu اوزون uzun اوركك ürkek اوچ üç اوتو ütü اوزوم üzüm اوستون üstün
Osmanlı devlet ve resmî yazışma dilidir. Bilimsel alanlarda Tarihî Türkiye Türkçesi denilmektedir. Türkçe'den ayrıca bir dil değildir. Dönemine ve kullanım alanına göre içinde (az ya da çok) Arapça ve Farsça unsurlar bulunsa da bugün latin harfleriyle yazılan Türkçe'nin arap harfleri ile yazılmasından ibarettir.Tanım [değiştir]
13-20. yüzyıllar arasında Anadolu’da ve Osmanlı Devleti'nin hüküm sürdüğü yerlerde yaygın olarak kullanılmış olan, özellikle 15. yüzyıldan sonra Arapça ve Farsçanın etkisinde kalan Türk yazın dilidir. Osmanlıca; Arap alfabesine, Fars ve Türk dilinden yeni sesler ilavesiyle oluşturulmuş, uzun tarihi boyunca kendine has özelliklerle geliştirilmiş, farklı yazı türleriyle bir sanat haline getirilmiş, kelime hazinesi günümüz Türkçesi ile kıyaslanamayacak kadar zengin bir yazı dilidir.
1. Temel Osmanlıca (Osmanlı Türkçesi)
2. Osmanlı Paleografyası
3. Osmanlı Diplomatikası (Osmanlı İnşâ Dili, Vesika İlmi)
olarak üç ana başlık halinde ele alınıp yorumlanmaktadır.
Osmanlıca
Harfler
elif ﺍ
be ﺐ
pe پ
te ﺖ
se ﺙ
cim ﺝ
çim ﭺ
ha ﺡ
hı ﺥ
dal ﺪ
zel ﺬ
re ﺭ
ze ﺯ
je ﮊ
sin ﺱ
şın ﺵ
sad ﺹ
dad ﺽ
tı ﻂ
zı ﻆ
ayın ﻉ
gayın ﻍ
fe ﻑ
kaf ﻕ
kef ﻙ
lam ﻝ
mim ﻡ
nun ﻦ
vav ﻭ
he ﻩ
lamelif ﻻ
ye ﻯ
İmla kaideleri
Osmanlıcanın herkes tarafından kabul edilmiş kati imla kuralları yoktur. Lakin bu, herkesin istediği şekilde yazabileceği anlamına gelmez. Bu kaideleri temel olarak, okutucu harfler, harflerin birleşme esasları, kelime köklerinin Arapça veya Farsça olmasına bağlı olarak alınan eklerin durumu gibi birkaç kategoriye ayırmak mümkündür. örnekler
Sesli Harflerin Gösterimi
احكام ahkâm احمد Ahmed اقران akrânآرابه araba آرسلان arslan پاپا papa طاش taş باجا baca صاچاق saçak مال mal قيا kaya يايا yaya پاشا paşa بابا baba اعضا azâ أت et اساس esas امير emir اكرئ eğri اكه eğe اشك eşek ازبر ezber اجل ecel اولاد evlâd اثر eser افسانه efsane ابه ebe دده dede بلده belde تپه tepe ارق ırk اخلامور ıhlamur عراق ırak عرض ırzعطر ıtr ايليق ılık ايشيق ışık ايليجه ılıca قير kır قزيل kızıl آغرئ Ağrı يازئ yazıتاكرئ Tanrıآيرئ ayrı يازئ yazı ايش iş ايت it ايپ ip التجاء iltica ايكنه iğne ايليك ilik ميل mil كير kir پيل pil شيش şiş ايزجئ izci ايرئ iri ايشچئ işçi ايكئ iki كپئ keçi اوت ot اوتاغ otağ اوتلاق otlak اورمان orman اوجاق ocak اورس örs اوكله öğle اوفكه öfke اوكوز öküz اورتو örtü اوجوز ucuz اوشاق uşak اوغور uğur اولو ulu اوزون uzun اوركك ürkek اوچ üç اوتو ütü اوزوم üzüm اوستون üstün
