Mehmet Sait Akşak - Sonbahar Rüzgarlarında

[hikmet366]

Sonbaharın Rüzgarlarında buldum yolumu
Aslında Hayattın Kollarındaydı Mutluluk Yolum
Aşk Senin Gözlerine Baktığımda Kalbimin
Hızla çarpıntı yapmasıydı aslında
Seni Sorduğum kim varsa Sırt döndüler bana
Gülümsediğin kaç erkek varsa O kadar doluyum sana
Hisslerimi Kağıtlara Döktüğüm Günden Beri
Dinleyen kim varsa gözyaşlarını tutamaz bak
Yatamadığım Her Gecenin Dinmeyen Ninnisi
Senin Rüyalarımda olmandı uykusuzluk sebebi
Hayır anlamıyorum yaşattıkların yetmiyor gibi
Rüyalarımada girdin son çözüm ebediyet mi
Gitmem mi gerek illa hani bu yalan hayatından
Yalan Çünkü Aşkın Gibi Herşey sadece bi yalan

Yaptıkların Unutulacak Kadar Kolay Şeyler Değildi
Heleki son yaptığın dündü sanırım onla elele olman

Lan Gerçekten Akıl Mantık Düşünsemde Veremiyorum
Yapamayacağın şey yokken bırakıp gider mi
Giden mi Suçluydu yoksa kalanmı yalancı
Yıkan mı gidendi yoksa kalan mı sapıttı
Ağlayanmı gerçekten sevdi gülerek gidenmi
Biten mi vazgeçendi yoksa bitirip gidenmi
Edermi lan hayat böyle devam edermi
Ölmeden Ölümü gören birisine mutluluk denir mi
Tutunmak Lazım Hayata Ne Kadar Zor Olsada
O Başkasıyla Mutluyken Sen Onun Kapısında
Kuraldı dimi bu hani severken acı çekmek
Yapabildğin Sadece gitme dur diyebilmek
Gittiğin Günden Bu yana sana yazıyorum her akşam
Zorluyorum Bilinç altımı Tavanda hayalinle
Hayallerimi Oynatıyorum her saat sabah akşam
Doktor Çare Bulamıyor Sensizliği anlatmamdan

1.Verse
Sonbahar gelip geçti yağmurlar sona erdi
Sen gittiğin günden bu yana kalbim epey tükendi
Elimden kayıp gittin söylenecek pek bişey kalmadı
Korkularla karşı karşıyayım elimi kimse tutmadı

Gitmek bu kadar koly değil anılar en acısı
Sardığım kaçıncı sargı dinmiyor bu kalp ağrısı
Çığlıklrımı duyan dur dedi yapma yeter ağlama
Gözlerime bak ve son kez aşkımızı htırla

Dinle bak mutluyduk hani herşey yolunda
yolun yarısında bıraktın Beni attın evet solundan
Ben bu aşka sarılmışım aşkımla ve dört kolla
Korkma yerini kimse alamaz bu kalpten ve solumdan

Anlamıyorsunuz gitti kaldım artık ben hüzünlüyüm
Senle yürüdüğüm sokaktayım sen yoksun ve üzgünüm
Korktuğunda sarılamadığım sen ve verdiği üzüntü
Bırakta yanaklarımdan rahatçaa iki damla yaş süzülsün

2.Verse

Düşlerim her gece seni gözlerini düşlerim
Düştüğüm gün sonbahar rüzgarı içimi ürpertir

Söylenecek pek bişey yok sensizlik zor bana
İlham perim gitme kırıntılrın kaldı bak sol yanımda

Solumda bi boşluk var nerdesin sevgilim
Sevdiğini söylerken gözler nası açık vermedi
Geçmeyen kalp ağrım ve sen bu kalbin sahibi
Sonbahar rüzgarları hırçın bak üşüdü sevgilin

Yerine koyamam başkasını olamaz bi başkası
Sen mutluyken onunla ben mutluluğa hep aç kaldım
Sildim hayattan kaç kadını gittin artık yok tadım
Dön bana sana tattırcam en hakiki aşk tadını

İnanıyorum mutlusun şimdi aşkın kolunda
Bitti dediğin gün yıkıldı dünyam başıma
Hastalık gibisin bu kalpte tedavisi olmayan
Korkum zaten sen bu kalpteyken girmek mezara

3.Verse

Umut dolu yarınımda umutsuzluk hüzün keder
Geleceğime karanlık sen geçmişimde acıma neden
Bu kalbin tek shibi en özel misafiri
Hüznü kederi yok eden mutluluk verendin sevgilim

Bak herşeyin sonuna geldim gücüm fazla kalmadı
Gel artık(gel) ne ettiysem bu aşk ayakta durmadı
Ellerimle mutluluktan bi taç yapıp takıcm başına
Aç kollarını bana ve uyut beni sol yanında