dreamboys69
Üye
Manisa Spil dağına ilk kar düştü....gitmesem olmazdı:)
düngece alem fm dinlerken uyuyup kalmışım ve radyo açık kalmış.sabah saat 07:30 de radyoda nihat sırdarın sesiyle uyandım ve bir dinleyici spil bembeyaz diye mesaj yazmış nihatta bunu okuyordu.ben radyoyu dinlerken yine uyumuşum
11:00'de uyandım ve hazırlandım ama birşeyi unutmuşum çantama koymamışım.
meyve ve termusu aldım.birde simit koydum çantaya çıktım yola.
evden çıkarken sıcaklık 1dereceydi.ama rakım 1100 oldugunda -10 oldu.
parmaklarım dondu ve sıcak su ile yıkadım biraz olsun kendine geldi.
ağlayan kaya
karlara doğru pedallamaya devam
karların başlangıcı... ve metal atım
üşüdüğüm çokmu belli ne
gediz ovasına karşı bir bardak sıcacık nescafe...
karşıdaki dağamı gitseydim acaba?güneşliymiş orası
ayak izleri var.fazla uzaklaşmış olamazlar
karşısı güvercin kayalıkları
eskiden yabani güvercinler yaşardı ama artık yoklar...
buzda dans
bu lastiklerle heryere tırmanırım
birazdan fırtına başlıcak arkamda bulutlar...
oyuklarda yuva yapardı güvercinler...
kar başladı ama felaket hızlı...
köpekler yemek arıyorlar ama bu havada zor bulurlar...
kar tanelerinin büyüklüğüne bakınsıralanmışlar benimle geliyorlar...
ben burda donuyorum manisa güneşli
karda giderim izimi belli etmem
bu ne müthiş bir fırtınadır yaa...
beni çeken bisikletime teşekkür ederim ama ortalamayı becerememiş
sis ile dahada güzel oldu yolculuk
şunların güzelliğine bakın.tam bir suç aleti
bu tabela neden burada anlamadım.etrafında hiç bişey yok çünkü.köy desen yok kayalık desen yok...
rakım 1100...
dönüşe geçicem hava iyice kötüye gidiyor.saat 15:00
bişeyler atıştırıp enerji almalıyım
- 10 derece
sis ve kar fırtınası arasında yalnız olmak pek güzel olmasada oradaki çaresizliği yaşamak benim için zevkti
geri dönmeliyim artık diye mecburi karar verdim,çünkü hava kötüye gidiyordu saatte 3 olmuştu.
macera bitti derken aslında bitmemiş
buzlu ve karlı yolda inmek kolayda soğuktan etkilenmemek için yapçak bişey yok acaba elimdemi götürsem bisikleti diye düşünürken bisikletim karar vermiş benim yerime
bindim bisiklete teker inmiş
tutuştuk el ele bisikletle ormana daldım patika yoldan direk manisaya indim.ana yoldan gitseydim karanlığa kalırdım.zaten spili iyi biliyorum kaybolma riskim yok.saat 17:00'de vardım eve...
unutulmaz sayfalarda yerini aldı bugunde...
11:00'de uyandım ve hazırlandım ama birşeyi unutmuşum çantama koymamışım.
meyve ve termusu aldım.birde simit koydum çantaya çıktım yola.
evden çıkarken sıcaklık 1dereceydi.ama rakım 1100 oldugunda -10 oldu.
parmaklarım dondu ve sıcak su ile yıkadım biraz olsun kendine geldi.
ağlayan kaya
karlara doğru pedallamaya devam
karların başlangıcı... ve metal atım
üşüdüğüm çokmu belli ne
gediz ovasına karşı bir bardak sıcacık nescafe...
karşıdaki dağamı gitseydim acaba?güneşliymiş orası
ayak izleri var.fazla uzaklaşmış olamazlar
karşısı güvercin kayalıkları
eskiden yabani güvercinler yaşardı ama artık yoklar...
buzda dans
bu lastiklerle heryere tırmanırım
birazdan fırtına başlıcak arkamda bulutlar...
oyuklarda yuva yapardı güvercinler...
kar başladı ama felaket hızlı...
köpekler yemek arıyorlar ama bu havada zor bulurlar...
kar tanelerinin büyüklüğüne bakınsıralanmışlar benimle geliyorlar...
ben burda donuyorum manisa güneşli
karda giderim izimi belli etmem
bu ne müthiş bir fırtınadır yaa...
beni çeken bisikletime teşekkür ederim ama ortalamayı becerememiş
sis ile dahada güzel oldu yolculuk
şunların güzelliğine bakın.tam bir suç aleti
bu tabela neden burada anlamadım.etrafında hiç bişey yok çünkü.köy desen yok kayalık desen yok...
rakım 1100...
dönüşe geçicem hava iyice kötüye gidiyor.saat 15:00
bişeyler atıştırıp enerji almalıyım
- 10 derece
sis ve kar fırtınası arasında yalnız olmak pek güzel olmasada oradaki çaresizliği yaşamak benim için zevkti
geri dönmeliyim artık diye mecburi karar verdim,çünkü hava kötüye gidiyordu saatte 3 olmuştu.
macera bitti derken aslında bitmemiş
buzlu ve karlı yolda inmek kolayda soğuktan etkilenmemek için yapçak bişey yok acaba elimdemi götürsem bisikleti diye düşünürken bisikletim karar vermiş benim yerime
bindim bisiklete teker inmiş
tutuştuk el ele bisikletle ormana daldım patika yoldan direk manisaya indim.ana yoldan gitseydim karanlığa kalırdım.zaten spili iyi biliyorum kaybolma riskim yok.saat 17:00'de vardım eve...
unutulmaz sayfalarda yerini aldı bugunde...