Doğuş Pertez
Admin
İç Anadolu Bölgesinin Atasözleri
İç Anadolu yöresine ait Atasözleri
İç Anadolu Atasözleri
Kırıkkale Yöresinin atasözleri
Allah var gayla yok
Akılsız başın çilesini ayaklar çeker
Bir koyundan iki post çıkmaz
Bal tutan parmağını yalar
Bir garip aptalsın, gümüşlü zurna neyine
Canına acımayan, cananına acımaz
Cin başka, şeytan başka
Gerekliyi gereksizden saklama
Heybe ağdırmayınca, taş gurbete çıkmazmış
Kadın şapka değildir, alıp alıp atasın
Kırığına güvenen, ersiz kalır
Terbiyesiz insan, kalaysız kap gibidir
Yaptığın hayır, ürküttüğün kurbağaya değsin
Kurdun oğlu, kurt olur
Allah rızkın kefilidir
Bir çiçekle yaz gelmez
Sel gider kum kalır
Asıl azmaz, bal kokmaz
Acı patlıcanı kırağı çalmaz
At binenin kılıç kullananın
Bağda izin olsun, yemeye yüzün olsun
Besle kargayı oysun gözünü
Can çıkmayınca huy çıkmaz
Ummadığın taş baş yarar
Allah sabırlı kulunu sever
Bir koyundan iki post çıkmaz
Üzüm üzüme baka baka kararır
Aç köpek ava salmaz
Ev yıkanın evi olmaz
Etini yer, kemiğine göz diker
Doğru söz yemin istemez
Deli kıza her gün bayram
Çalıda gül bitmez, cahile söz yetmez
Cümrü kadar yer yakar
Bir yiğit kırk yılda yiğit olur
Bir taşla duvar olmaz
Balsız kovanda arı durmaz
Arpa ekip buğday bekleme
Al kilim ver kilim
İt ürür kervan yürür
Felek adama her zaman yar olmaz
Gözünü budaktan esirgemez
Garip garibe sahip çıkar
Cömert eli kimse kesemez
Dibi görünmeyen sudan geçme
Düğünsüz ev olur, ölümsüz ev olmaz
Abdalın karnı doyunca gözü yolda olurmuş
Kızını dövmeyen dizini döver
Cana geleceğine mala gelsin
Mal canın yongasıdır
İt ite ürmez
Yere bakan yürek yakan
Gözünü toprak doyursun
Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar
Fakirlik başa bela imiş
Komşu, komşuya muhtaçtır
Ev alma komşu al.
İç Anadolu Atasözleri
Kırıkkale Yöresinin atasözleri
Allah var gayla yok
Akılsız başın çilesini ayaklar çeker
Bir koyundan iki post çıkmaz
Bal tutan parmağını yalar
Bir garip aptalsın, gümüşlü zurna neyine
Canına acımayan, cananına acımaz
Cin başka, şeytan başka
Gerekliyi gereksizden saklama
Heybe ağdırmayınca, taş gurbete çıkmazmış
Kadın şapka değildir, alıp alıp atasın
Kırığına güvenen, ersiz kalır
Terbiyesiz insan, kalaysız kap gibidir
Yaptığın hayır, ürküttüğün kurbağaya değsin
Kurdun oğlu, kurt olur
Allah rızkın kefilidir
Bir çiçekle yaz gelmez
Sel gider kum kalır
Asıl azmaz, bal kokmaz
Acı patlıcanı kırağı çalmaz
At binenin kılıç kullananın
Bağda izin olsun, yemeye yüzün olsun
Besle kargayı oysun gözünü
Can çıkmayınca huy çıkmaz
Ummadığın taş baş yarar
Allah sabırlı kulunu sever
Bir koyundan iki post çıkmaz
Üzüm üzüme baka baka kararır
Aç köpek ava salmaz
Ev yıkanın evi olmaz
Etini yer, kemiğine göz diker
Doğru söz yemin istemez
Deli kıza her gün bayram
Çalıda gül bitmez, cahile söz yetmez
Cümrü kadar yer yakar
Bir yiğit kırk yılda yiğit olur
Bir taşla duvar olmaz
Balsız kovanda arı durmaz
Arpa ekip buğday bekleme
Al kilim ver kilim
İt ürür kervan yürür
Felek adama her zaman yar olmaz
Gözünü budaktan esirgemez
Garip garibe sahip çıkar
Cömert eli kimse kesemez
Dibi görünmeyen sudan geçme
Düğünsüz ev olur, ölümsüz ev olmaz
Abdalın karnı doyunca gözü yolda olurmuş
Kızını dövmeyen dizini döver
Cana geleceğine mala gelsin
Mal canın yongasıdır
İt ite ürmez
Yere bakan yürek yakan
Gözünü toprak doyursun
Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar
Fakirlik başa bela imiş
Komşu, komşuya muhtaçtır
Ev alma komşu al.