Bir gün insan "virgül"ü kaybetti, o zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı.Cümleler basitleşince düşünceleri de basitleşti.Bir başka gün "ünlemi"i kaybetti.Alçak sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı.Artık hiçbir şeye kızmıyor,sevinmiyordu.Bir süre sonra "soru" işaretini kaybetti,artık soru sormuyor,hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu.Birkaç sene sonra "iki nokta" işaretini kaybetti,davranış nedenlerini açıklamaktan vazgeçti.Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız "tırnak" işareti kaldı.Kendine has tek düşüncesi yoktu.Yalnız başkalarının düşüncesini takip ediyordu."Sıra nokta"ya geldiğinde düşünmeyi ve okumayı unutmuş vaziyetteydi...