Hep senin - Gönül Çalımlı

[14c]

Ağrılar giriyorsa gecenin koynuna
şüphe duyuyorsan rüyalarından
karanlığa mahkum bir yıldızın hayallerine özeniyor ve
şevkat hissetmiyorsan saçlarındaki aklardan
merak etme
bu eller hep senin

gökyüzünden kuş bakışı düşmek istiyorum
yormak istiyorum bir şarabın derisini
dağılmasın istiyorum sigaramın dumanında suretin
dokunarak kirpiklerinin ucuna
dudaklarının arasındaki hava boşluğuna uzanmak istiyorum
günahkar olurum diyorsan korkma
bu yürek sana helal

Rüzgar mertebesini kaybetti.
saçlarım her gün dağınık
rimelimin sıvası düşüyor gözyaşından değil yanlış anlama yağmurdan
sürdüğüm ojelerin rengi griye çalıyor hep
renk kavramı kayıp ne zamandır
mimiklerimi fondotenle kapatıyorum merak etme
kimse farketmiyor yokluğunu
ruhum hariç
düşünmeden gel al bence
bu yalnızlık hep senin

suratımda şarkılar kulağımda sesin eksik
aptal heyecanlara kapılmıyorum artık
inan yüzümde ki bayram neşesi tarhini kaybetti
rüzgarın suçu yok
bomboş sokaklar sebep gibi
bu yollar hep senin
nasıl gelirsen gel

dinimi bölüyorsun bir duayı ikiye ayırır gibi
göğüs kafesimde bilmiyorum ki nesin canım daralıyor
nefes alamıyorum
kalbimdesin
canıma batıyorsun ama korkma
korkma
acıtıp yormuyorsun
bu can senin al

hayatı susturup
yokluğunu anlatıyorum
elim de ki
kalbim de ki
gözüm de ki
boşluğunu yazıyorum
ahh bu dilimden dökülenler
hep senin
gel dinle

zaman kavramı yok içimin
hep vardın
sen sakın bu sevginin altında kaybolma
bu yüreğin içinde yok olma
bu aşkın fikirlerini ezmesine izin verme
sakın tereddütde kalma tutta dursun nefesim
çok şükür
bu yürek senin
buyur..

Gönül Çalımlı

 

[sata3]