yumurta kabuğu
Üye
Hep dışlanıyorum
arkadaşlar tarafından hep dışlanıyorum. kimseyle samimi değilim. bana kötü gözle bakıyorlar. oysaki onlara hiç birşey yapmadım. bende bu sebeple kendimi eve kapadım ve asosyal bir insan oldum. mahallemizde kız sayısı iki tanedir. kızlar güzel. biri Bilkent'te okuyor. işte o iki kıza bugüne kadar "selam" "merhaba" demişliğim yok. yani suratlarını gördüğüm zaman utanıyor, kızarıyor ve kendimden geçiyorum. içimden diyorum ki keşke şu kız benimle olsa, elinden tutsam, kafeye götürsem, aşk yaşasak... işte beni dışlayan o arkadaşlar bu iki kız ile fazla samimi değiller. hatta araları limonidir. ben bu kızlarla birlikte olursam çok büyük bir gol atmış olacağım. sizlerden ricam şu iki kız ile nasıl samimi olurum. onlara öyle bir giriş yapmalıyım ki bana "ne bu samimiyet" demesinler. akıcı bir şekilde giriş yapmam lazım. sanki onlarla kırk yıllık arkadaşmışız gibi. önerilerinizi bekliyorum.