FatoŞ
Üye
Hayatta en zor olan şey nedir bilirmisin?
Hayatta en zor olan şey nedir bilirmisin?hayatı anlatabilmektir..Hep insanlar arkalarında anlatamadıkları,içlerinde bir yara olarak kalan bir yaşanmamışlık,söylenmemişlik bırakarak terk ederler hayatı..işte bende hayatımın bir yerinden tutup anlatmak istedim ve elimi attım hayatımın en sağlam yerine….. sen geldin…Sen bana çook uzak olmana,yüzünü hiç görmemişliğime rağmen çok tanıdık geldin,beklide bir boşluğunu doldurdun delik deşik hayatımın…Karanlık bir mekanda,parlak ve huzur dolu bir ışık içinde beliren bir surattın hep zihnimde..Çünkü sen hayatımın karanlık ve sonsuz boşluğuna ışık tutan bir şeydin…ismini bilmesem bile….
Sana nemi desem?Sence ne desem doğru olur?Bir yerde sevgilisin,sevmek kavramının hakkını verensin,bir yerde yoldaşsın,hayatımın en zorlu yolunda yürüyensin,sen benim kaderimin hazinliğini taşıyanlardansın…diğer taraftan bir ablasın,biraz bilgecesin,birazda saflığın,paklığın temsil edenisin,kardeşçe bir şefkatin sahibisin…Ama sen her şeyden önce bir hewalsin..Hayatı nasıl yaşamak istersin diye sorsaydılar herhalde hewalce derdim hiç durmaksızın…İşte sen hayatımın en kadim,en kutsal ve hassas yerinde,hewalce düşüncelerimdesin…
Seni anlatmak istedim,kalem olmaz dedi,inan öylesine yalvardı ki bana,öylesine baktı ki gözlerime adeta çatlarcasına…Ama sen ihmale gelmeyenlerdensin,eğer uğrunda bir bedel ödeyeceksem bu kalemimde olabilir güzel insan…Anlama sınırlarımı zorlasan da,anlatırken tükense de bütün gücüm,takatsiz kalsa da kalemim,kalmasa da kelamım…Ben sana ulaşmanın yoluna çıkmış bu yolda şehit olmanın kutsallığına inananlardanım güzel insan…
Sen yaşamın kahredici taraflarını bile dalga geçer gibi yaşayan,bir anlamda bunlara meydan okuyan,her solukta ayrı bir şey öğrenen,öğretensin…neresinde olsan da yaşamın,hep aynı yerinden tutunan hayata,inadına başaransın…Sen bir başkaldırışsın kadınca yaşamınla,kadının bin yıllardır lanetli olan tarihinde,bir kafa tutma,bir haykırma,bir yoldaşsın bu yolda semalara,zilanlara…Sen ihanetin saatinde bir bedelsin dostluğa,yoldaşlığa…Bazende bir arayışçısın….Gerçek dostluğun,doğruluğun,en saf ve temiz sevdaların arayışçısı…bir o kadarda yalana,yalancıya karşı korkutucusun….
Sen bu zaman ve mekanın insanı değilsin,beklide yanlış zaman ve mekanda yaşamaktasın..Anlattıklarım,anlatmak istediklerim ne kadar abartılı gelse de okuyanlara sen hakikatın ta kendisisin…Eğer dediklerim bir abartı olsaydı,acaba tarihte kaç destan,kahramanlık yazılırdı,kaç tanesi kalırdı gerçek tarihin sahte geleceğine…Eğer bir yanlış,hata varsa o kalemimin suçu değildir güzel insan,seni anlarken zihnimin içine düştüğü acizliktir,sınırlarını zorlarken yaşadığı takatsizlik…ne kadar çabalasamda da bir yeniden başa dönüştür,bir paradokstur seni anlatmak..Bir bitmeyen türküdür,bir sesleniştir tüm insanlığa..işte güzel insan seni yazabilmek bu kadar içinden çıkılmaz bir iştir…. !!!
Özer Balcı...
Sana nemi desem?Sence ne desem doğru olur?Bir yerde sevgilisin,sevmek kavramının hakkını verensin,bir yerde yoldaşsın,hayatımın en zorlu yolunda yürüyensin,sen benim kaderimin hazinliğini taşıyanlardansın…diğer taraftan bir ablasın,biraz bilgecesin,birazda saflığın,paklığın temsil edenisin,kardeşçe bir şefkatin sahibisin…Ama sen her şeyden önce bir hewalsin..Hayatı nasıl yaşamak istersin diye sorsaydılar herhalde hewalce derdim hiç durmaksızın…İşte sen hayatımın en kadim,en kutsal ve hassas yerinde,hewalce düşüncelerimdesin…
Seni anlatmak istedim,kalem olmaz dedi,inan öylesine yalvardı ki bana,öylesine baktı ki gözlerime adeta çatlarcasına…Ama sen ihmale gelmeyenlerdensin,eğer uğrunda bir bedel ödeyeceksem bu kalemimde olabilir güzel insan…Anlama sınırlarımı zorlasan da,anlatırken tükense de bütün gücüm,takatsiz kalsa da kalemim,kalmasa da kelamım…Ben sana ulaşmanın yoluna çıkmış bu yolda şehit olmanın kutsallığına inananlardanım güzel insan…
Sen yaşamın kahredici taraflarını bile dalga geçer gibi yaşayan,bir anlamda bunlara meydan okuyan,her solukta ayrı bir şey öğrenen,öğretensin…neresinde olsan da yaşamın,hep aynı yerinden tutunan hayata,inadına başaransın…Sen bir başkaldırışsın kadınca yaşamınla,kadının bin yıllardır lanetli olan tarihinde,bir kafa tutma,bir haykırma,bir yoldaşsın bu yolda semalara,zilanlara…Sen ihanetin saatinde bir bedelsin dostluğa,yoldaşlığa…Bazende bir arayışçısın….Gerçek dostluğun,doğruluğun,en saf ve temiz sevdaların arayışçısı…bir o kadarda yalana,yalancıya karşı korkutucusun….
Sen bu zaman ve mekanın insanı değilsin,beklide yanlış zaman ve mekanda yaşamaktasın..Anlattıklarım,anlatmak istediklerim ne kadar abartılı gelse de okuyanlara sen hakikatın ta kendisisin…Eğer dediklerim bir abartı olsaydı,acaba tarihte kaç destan,kahramanlık yazılırdı,kaç tanesi kalırdı gerçek tarihin sahte geleceğine…Eğer bir yanlış,hata varsa o kalemimin suçu değildir güzel insan,seni anlarken zihnimin içine düştüğü acizliktir,sınırlarını zorlarken yaşadığı takatsizlik…ne kadar çabalasamda da bir yeniden başa dönüştür,bir paradokstur seni anlatmak..Bir bitmeyen türküdür,bir sesleniştir tüm insanlığa..işte güzel insan seni yazabilmek bu kadar içinden çıkılmaz bir iştir…. !!!
Özer Balcı...
