Karavelaa
Üye
Haram Aşk Hakkında Bir Yazı...
HARAM AŞK...SEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEZSİN
Kara bir günde, kara bir insan, kara bir denizden, kara bir gemiye binerek karaya ayak basmıştır ve birçok insanın içini karartmaya ant içmiştir.
Bu kara insan, kimi zaman genç kardeşlerimizin özellikle kapıldığı dekolte sevdalar, kimi zaman genç ihtiyar farketmeden kapıldığımız dünya metaları. Bizim peşinden koşturduğumuz araba sevdaları, Uludağ'da kışlık, Antalya'da yazlık tutkuları... Bu sevgiler, bu haram aşklar o kadar sinsi oluyor ki isterseniz doktor olun, isterseniz öğretmen, ister astronot veya ilim-bilim adamı, isterseniz bir profösör olun damarınıza o kadar sinsi giriyor ki, girdiği zaman bu HARAM AŞK'lardan kurtuluş çok zor oluyor.
Evine, karanlığın uğultusundan korktuğu için inşaatların arasından gidemeyip taksi tutup taksiyle giden bir insanı, Heraklius pazulu bir yiğit yapıp, çakma zippo çakmak ile dünyayı yaktıracak şey bu HARAM AŞK'dır.
Hayatında temizlik abidesi olan dişini fırçalamadan,temiz atledini giymeden evden çıkmayacak adamın evine,nükleer atık temizleme ekibini sokacak şey yine bu HARAM AŞK'dır...Başka birşey değildir..
Üniversitenin yalnız bir tane dersinden kalmamak, geçebilmek için o gıcık olduğu hocanın oğlunu nerede görse, yapmacıkdan çok sevecek (" nede şeker bir çocuksun sen.!') diyen bir adamı gönül rahatlığıyla, yıllarca üniversitede ders bıraktıracak şey yine ziftli HARAM AŞK'dır.
Biz bu karelerden ve bu sahnelerden anlıyoruz ki "AŞKIN GÖZÜ PEMBE LENSLİDİR" O kadar insanın gözünü pembeye boyuyor ki, o göz başka hiç birşey görmüyor.
AŞIK İNSAN'ı tanımamak çok da zor değil... Kafasına anne danteli örülmüş gibi, gariban, boynu 37,5 derece sağa bükük... Bu adam aşık..!!! memleketini sorsak, "-abi ,yaralıyam..içinden" diyecek resmen.
Bir insanın yarası çoook derinse, bu kadar dehşetli açılmışsa aynı ölçüde birde ilaç çare gereklidir....
Hz.İbrahim, "Acaba bu yıldız benim ilahım mı?" demedi mi?
Biz dünyada ne kadar parlayan cisim varsa, ne kadar elimizden kayıp giden varsa nasıl onu ilahlaştırıyoruz. Hz İbrahim'de ilk önce yıldızlara bakmıştı ve yıldız batmıştı.
"Lâ uhıbbul âfilîn" - BEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEM...
Ardından AY çıktı,GÜNEŞ çıktı tekrar aynı kelime "Lâ uhıbbul âfilîn" - BEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEM...
Seni terkedip giden güzel olamaz, çünkü zevale mahkum, hakiki güzel olamaz... Sonu olan bir şeye saadet demek mümkün müdür? Güldüğünüz sahnelerin sizi terkedişini hatırlayın. Ne de yakmışdı canınızı.
Sen karşı bir cinsi severek ne umuyordun? Bir kadının-bir erkeğin elini tutunca bütün dertlerinin son bulacağına inanıyor muydun. Sen ebedden başkasıyla tatmin olamazsın. Seninle cennetler peylenmiş.
SEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEZSİN. Bak dinle vicdanını nasıl ÇIĞLIK atacak.
" LA UHİBBUL AFİLİN ‘'" ( EN'ÂM suresi 76 )
Günlük hayatta sürekli neye teveccüh ediyoruz? Elbet bizi terkedeceklere mi teveccüh ediyoruz. Gençliğimize mi teveccüh ediyoruz?
Neye teveccüh ediyorsun? Bahara mı?
Ardından defaatle hazanı bırakmadı mı bize?
Malına mülküne mi güveniyorsun? O babanın fabrikalarına, son model arabalarına, boğazdaki yalılara mı güveniyorsun?
Nice servi revan canlar, ne gül yüzlü sultanlar çamlar gibi devrildi görmüyor musun?
Nerede Nemrut?
Karun nerede?
Firavundan haber alan var mı?
"LA UHİBBUL AFİLİN"--BEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEM...diyerek ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA bağırıyor kalbim sana...
Buyrun vicdanınıza sorun..Aynı nağmeyi ÇIĞLIK ÇIĞLIĞ'a atacak..
"LA UHİBBUL AFİLİN"
BEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEM.
Yazar:Rahmi ÖZTÜRK
Kara bir günde, kara bir insan, kara bir denizden, kara bir gemiye binerek karaya ayak basmıştır ve birçok insanın içini karartmaya ant içmiştir.
Bu kara insan, kimi zaman genç kardeşlerimizin özellikle kapıldığı dekolte sevdalar, kimi zaman genç ihtiyar farketmeden kapıldığımız dünya metaları. Bizim peşinden koşturduğumuz araba sevdaları, Uludağ'da kışlık, Antalya'da yazlık tutkuları... Bu sevgiler, bu haram aşklar o kadar sinsi oluyor ki isterseniz doktor olun, isterseniz öğretmen, ister astronot veya ilim-bilim adamı, isterseniz bir profösör olun damarınıza o kadar sinsi giriyor ki, girdiği zaman bu HARAM AŞK'lardan kurtuluş çok zor oluyor.
Evine, karanlığın uğultusundan korktuğu için inşaatların arasından gidemeyip taksi tutup taksiyle giden bir insanı, Heraklius pazulu bir yiğit yapıp, çakma zippo çakmak ile dünyayı yaktıracak şey bu HARAM AŞK'dır.
Hayatında temizlik abidesi olan dişini fırçalamadan,temiz atledini giymeden evden çıkmayacak adamın evine,nükleer atık temizleme ekibini sokacak şey yine bu HARAM AŞK'dır...Başka birşey değildir..
Üniversitenin yalnız bir tane dersinden kalmamak, geçebilmek için o gıcık olduğu hocanın oğlunu nerede görse, yapmacıkdan çok sevecek (" nede şeker bir çocuksun sen.!') diyen bir adamı gönül rahatlığıyla, yıllarca üniversitede ders bıraktıracak şey yine ziftli HARAM AŞK'dır.
Biz bu karelerden ve bu sahnelerden anlıyoruz ki "AŞKIN GÖZÜ PEMBE LENSLİDİR" O kadar insanın gözünü pembeye boyuyor ki, o göz başka hiç birşey görmüyor.
AŞIK İNSAN'ı tanımamak çok da zor değil... Kafasına anne danteli örülmüş gibi, gariban, boynu 37,5 derece sağa bükük... Bu adam aşık..!!! memleketini sorsak, "-abi ,yaralıyam..içinden" diyecek resmen.
Bir insanın yarası çoook derinse, bu kadar dehşetli açılmışsa aynı ölçüde birde ilaç çare gereklidir....
Hz.İbrahim, "Acaba bu yıldız benim ilahım mı?" demedi mi?
Biz dünyada ne kadar parlayan cisim varsa, ne kadar elimizden kayıp giden varsa nasıl onu ilahlaştırıyoruz. Hz İbrahim'de ilk önce yıldızlara bakmıştı ve yıldız batmıştı.
"Lâ uhıbbul âfilîn" - BEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEM...
Ardından AY çıktı,GÜNEŞ çıktı tekrar aynı kelime "Lâ uhıbbul âfilîn" - BEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEM...
Seni terkedip giden güzel olamaz, çünkü zevale mahkum, hakiki güzel olamaz... Sonu olan bir şeye saadet demek mümkün müdür? Güldüğünüz sahnelerin sizi terkedişini hatırlayın. Ne de yakmışdı canınızı.
Sen karşı bir cinsi severek ne umuyordun? Bir kadının-bir erkeğin elini tutunca bütün dertlerinin son bulacağına inanıyor muydun. Sen ebedden başkasıyla tatmin olamazsın. Seninle cennetler peylenmiş.
SEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEZSİN. Bak dinle vicdanını nasıl ÇIĞLIK atacak.
" LA UHİBBUL AFİLİN ‘'" ( EN'ÂM suresi 76 )
Günlük hayatta sürekli neye teveccüh ediyoruz? Elbet bizi terkedeceklere mi teveccüh ediyoruz. Gençliğimize mi teveccüh ediyoruz?
Neye teveccüh ediyorsun? Bahara mı?
Ardından defaatle hazanı bırakmadı mı bize?
Malına mülküne mi güveniyorsun? O babanın fabrikalarına, son model arabalarına, boğazdaki yalılara mı güveniyorsun?
Nice servi revan canlar, ne gül yüzlü sultanlar çamlar gibi devrildi görmüyor musun?
Nerede Nemrut?
Karun nerede?
Firavundan haber alan var mı?
"LA UHİBBUL AFİLİN"--BEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEM...diyerek ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA bağırıyor kalbim sana...
Buyrun vicdanınıza sorun..Aynı nağmeyi ÇIĞLIK ÇIĞLIĞ'a atacak..
"LA UHİBBUL AFİLİN"
BEN BATIP GİDENLERİ SEVEMEM.
Yazar:Rahmi ÖZTÜRK
