Gözyaşı Okyanusum

[pelın_]

Yalnızlık vurdu kıyılarıma bugün
Gözyaşlarıyla yıkanmaktan şişmişti hayallerimin cesedi
Ve kimsesizliğin keskin kokusu yayılıyordu cesetten
O keskin kokunun içinde karanlıkta bir yol arıyordum kendime


Karanlık bastırdıkça, gözyaşlarımın okyanusunda boğuluyordum
Sonunda daldım gittim ben de;
karanlıktan bir nebze uzaklaşmak adına gözyaşı okyanusuma
Ne gemiler vardı denizlerimde kimsesiz kalmış
Ne hayal cesetleri vardı o gemilerin içinde…


Okyanusumun dibinde adım atacak yer kalmamıştı
Karar verdim okyanusumun dibinden tüm gemileri çıkarmaya
Yine imkânsızı istiyordum kimsesizce…
Ve sen çok uzaklardaydın bana



Gözyaşlarımın içinde yüzüyordun büyük bir sabırla bana gelmek için
Seni istiyordum yanımda ama
o çok sevdiğim yalnızlığımı da bırakmak istemiyordum
Zaman zaman senden kaçıp
gözyaşı okyanusumun içindeki
batık gemilerde oyunlar oynamayı çok seviyordum;
tüm masumiyetimle…


Kimsesiz kalmak istiyordum bazen
Ama kimsesiz kalmaktan da çok korkuyordum
Hem benim elimi tutup hem de bana kimsesizliğimi yaşatabilir miydin?
Aslında tek istediğim her an senin yanında olmaktı


Ama en sonunda döneceğim yer batık gemilerim olduğu için
onlardan vazgeçmek de istemiyordum
Tüm bu düşünceler arasında çıkıyordum daldığım okyanustan;
burnumda hayallerimin ceset kokusu
Şafağa az kalmıştı nasıl olsa…

alıntı