Gönül Çalımlı - Bildiğin gibi değildi

[14c]

Bildiğin gibi değil ki
gülüşün özeldi
gözlerimin koylarında
hırsla çağlayan bir şelale hiç durmayacak
hiç susmayacak bir
bir
yankı sandığım

bildiğin gibi değl di ki
bakışlarında kederlenmeyi
marifet bildi kaderim
çok oldu yenilmeyi öğreneli hayattan
senden gelecek
tüm kahırlara mı ? amenna demiyeceğim.

kendi yürek sahamda
bizim mülkümüz olmayan aşk sahamızda yani
koşar mıydı mutlu çocuklar ?

bildiğin gibi değildi
saçımı uzatmayı ellerin için severdim
ellerin sıcak,ellerin güneş
ellerin iç savaşı
iç değildik
içimiz bir değildi
olsaydık iyi olurdu olmadı kızıl oldu saçlarım
düş kırıklarından..

bildiğin gibi değildi
ağzının içinde iyiydi adım
rutubetin en yakıştığı güneşin uğramadığı yerdi
alışkındım rutubete çocuktum çatımızdan yağmur sızardı
bacası tütmeyen evimize
ama üşümezdim
üzülmezdim
çünkü herkes aynı sanırdım
sonradan farkettim olmadığını
olmadığını farkettiğimde bile üzülmedim
çünkü hiç üşümemiştim çatısı akan
o evde

dış duvara dokunurdu güneş
dışımız hep biraz bronz bir akşam batımı
yani bir günde kaç kez öpüşür ki bir ağaç
dalında ki meyve ile
çok sevişmek marifet miydi ?
dolu dolu sevmek kadar
ağzın diyorum ağzın bir tek bana mı ağ oldu ?
ağzın diyorum ağzın bir tek bana mı dert oldu ?

ağzın
diyorum sevdiğim
ağzın
bir tek bana mı fakir oldu ?

bildiğin gibi değildi işte
delikanlılık kıvamında sevda değilse de
el değmemiş bir yüreğin pişmanlık hissiyatiydi sanki
dilimin altına sakladığın cümleleri kullanmama rahatsızlığı
vicdan merasimiyle uğrar ya hani
kapını çalan ecel vaden dolduğunda
varlığın kapıyı çarptığında gömülmesini de bilirdim ben yokluğunda...

Gönül Çalımlı

 

[sata3]