.Murat.
Üye
"Fatoş" Fatoş hanım bakalım beğenecekmisin bu şiiri
Şair sevgi uz 2002 yılında yazmış bu güzel şiiri
bendende sana gelsin
Aydınlıktı yüzü, yay gibi çatık kara kaşları vardı
Işıl ışıl bakışları, bal rengi iri gözleri vardı
Bazen dokunaklı, bazen okşayan sözleri vardı
O güzel bir kızdı; hoşdu, adı: Fatoş'du
Sevdi mi derinden, ölesiye severdi
Yüreği hassas, çok yumuşak sanki kadifeydi
Gözlerinden saçtığı ışık kaybolana yol gösterendi
Karanlık gecede parlayan bir yıldızdı Fatoş...
Öyle renkli bir yüzün vardı ki, sen hep gül
Ne sarı lale, ne mor menekşe, ne kırmızı gül
Benzerin yalnızca orkide olurdu, değil sümbül
Bulunmaz, nadide bir çiçekti Fatoş...
Güneş kadar yakıcıydı etkilerdi gülüşü
Dilinde hep aynı ezgi sevdiğinin türküsü
Bir ömrü harcardı ta yürekten görüntüsü
Sevdiğine tapardı, kendini ona adardı fatoş...
Masumdu bir bebeğin saflığı kadar
Anlatırdı her şeyini herkese azar azar
Kızardı bazen, öfkelenirdi hiç olmadığı kadar
Saman alevi gibiydi, çabuk sönerdi Fatoş...
Sanki biraz şanssızdı; ama sakarlık da vardı
Söylendiğinde çok tepki verir hatta kızardı
Ne yapsa yakışırdı; hem güzeldi, hem de hoş
Alemdin, bir ömre bedeldin sen Fatoş...
Bazen içlenirdi yüreğinde ince bir sızı
Öyle bir endam ki, belli etmez, sanki deniz kızı
Kahrederdi sevdiği çıkarsa gönül hırsızı
Beyaz atlı prensini beklerdi yılmadan Fatoş...
Geliyordu bir gece prens, atı şaha kalkmış
Siyah pelerin içinde yüzü ak mı akmış
Odası biraz karanlık, atın gölgesi hafif loş
Bu hayal değildi, rüyaların gerçekti Fatoş...
Yakışıyordu yağız atın üzerinde şafakla yol almak
Giydiğin mutluluk elbisesi üzerinden hiç çıkmayacak
Gözlerinden süzülen berekti; o yağmurla coş
Gönlündeki yediveren güller hiç solmasın Fatoş... Şair sevgi uz 2002 yılında yazmış bu güzel şiiri
bendende sana gelsin
bendende sana gelsin
Aydınlıktı yüzü, yay gibi çatık kara kaşları vardı
Işıl ışıl bakışları, bal rengi iri gözleri vardı
Bazen dokunaklı, bazen okşayan sözleri vardı
O güzel bir kızdı; hoşdu, adı: Fatoş'du
Sevdi mi derinden, ölesiye severdi
Yüreği hassas, çok yumuşak sanki kadifeydi
Gözlerinden saçtığı ışık kaybolana yol gösterendi
Karanlık gecede parlayan bir yıldızdı Fatoş...
Öyle renkli bir yüzün vardı ki, sen hep gül
Ne sarı lale, ne mor menekşe, ne kırmızı gül
Benzerin yalnızca orkide olurdu, değil sümbül
Bulunmaz, nadide bir çiçekti Fatoş...
Güneş kadar yakıcıydı etkilerdi gülüşü
Dilinde hep aynı ezgi sevdiğinin türküsü
Bir ömrü harcardı ta yürekten görüntüsü
Sevdiğine tapardı, kendini ona adardı fatoş...
Masumdu bir bebeğin saflığı kadar
Anlatırdı her şeyini herkese azar azar
Kızardı bazen, öfkelenirdi hiç olmadığı kadar
Saman alevi gibiydi, çabuk sönerdi Fatoş...
Sanki biraz şanssızdı; ama sakarlık da vardı
Söylendiğinde çok tepki verir hatta kızardı
Ne yapsa yakışırdı; hem güzeldi, hem de hoş
Alemdin, bir ömre bedeldin sen Fatoş...
Bazen içlenirdi yüreğinde ince bir sızı
Öyle bir endam ki, belli etmez, sanki deniz kızı
Kahrederdi sevdiği çıkarsa gönül hırsızı
Beyaz atlı prensini beklerdi yılmadan Fatoş...
Geliyordu bir gece prens, atı şaha kalkmış
Siyah pelerin içinde yüzü ak mı akmış
Odası biraz karanlık, atın gölgesi hafif loş
Bu hayal değildi, rüyaların gerçekti Fatoş...
Yakışıyordu yağız atın üzerinde şafakla yol almak
Giydiğin mutluluk elbisesi üzerinden hiç çıkmayacak
Gözlerinden süzülen berekti; o yağmurla coş
Gönlündeki yediveren güller hiç solmasın Fatoş... Şair sevgi uz 2002 yılında yazmış bu güzel şiiri
bendende sana gelsin
