Süleymaniye Camii’nin açılışı günü, yurdun birçok yerinden bu muhteşem ibadethaneyi görmek için akın ederler.
Kalabalığın içinden biri, köyünden beraber geldiği eşeğini kaybeder.
Eşeği, köylünün tek varlığıdır ve dönüşte o kadar uzak yolu nasıl gidecektir?
Başlar aramaya ve aradığı yerde de ağlamaya... Ne yaptıysa eşeğini bulamaz.
Köylü, camide vaaz vermekte olan hocanın yanına yaklaşır ve derdini anlatır.
Hoca, köylüyü yanı başına oturtarak cemaate döner ve; “İçinizde, ömrü hayatında hiç sevmemiş biri var mı?'' diye sorar.
Cemaat içinde iki kişi kalkar ve “Biz ömrümüzde hiç sevmedik'' derler.
Hoca tekrar sorar ''Hiç mi sevmediniz?'' diye. Cevap ''Evet, hiç sevmedik'' olur.
Hoca yanındaki köylüye döner ve “Bak sen bir eşek kaybettin, ben sana iki eşek buldum'' der...
