Baydırman
Moderator
Cahil ve Cahiliye Dönemi
Câhil, iş bilmez, bilmeyen, bilgisiz, tecrübesiz anlamlarına gelir. Halk arasında ise "yol, yordam, ilim ve irfandan haberi olmayan kişi" demektir. Câhilin içinde bulunduğu duruma ise cehâlet denir. Aynı zamanda cehâlet, "ilmin karşında olmak, bilmemek" anlamına gelir. İlim sahibi, "yüce bir kişi" olarak görülür. Câhiller ise bilgiye dâima karşı oldukları için, aşağılanan kişiler olarak bilinirler.
Kur'an-ı Kerîm inkârcıları: "..Cehalet içerisinde kalmış gâfiller" (ez-Zariyat, 51/11) olarak zikreder. Yine câhillerden sakındırmak için; "Af yolunu tut, bağışla, mâruf olan şeyleri emret, câhillerden yüz çevir." (el-A'râf 7/199) buyurulur.
Câhil insanlar, faziletli, doğru ve ilmi kendisine önder olarak seçen akıllı kişilerden kaçarlar. Çünkü kendisini olduğundan büyük görme hastalığına yakalanan câhiller, tevazû sahibi bilginlerden bir şey anlayamazlar. Câhil, her şeyi bildiğini zanneder ve boş iddialarda bulunur. Ancak görünenin arkasında bir de hissedilenin yattığını bilemez.
Câhiller için, Hazreti İsa: "Ben ölüleri dirilttim fakat cahilleri diriltemedim." buyurmuştur. Hazreti Ali de: "Faziletli insanlar hakkında haset edilir. Cahiller ise ilim sahiplerine düşman kesilirler." buyurmuştur. Eskiden İslâm toplumlarında âlimlerden birisine kızıldığı zaman en büyük ceza olarak onu câhil bir kişiyle hapsederler ya da bir arada yaşamaya zorlarlardı.
Câhiliye Dönemi ise İslamî literatürde Arap toplumunun İslam öncesi dönemine verilen isimdir. Câhiliye, gerek Kur'an-ı Kerim'de gerekse hadislerde Arapların İslam'dan önceki inanç, tutum ve davranışlarını İslam döneminden ayırmak için kullanılan bir terimdir.
İslam'a göre insanlık tarihi ilk insan ve ilk peygamber olarak kabul edilen Hz. Adem ile başlar ve baştan beri tek ilahın dini geçerlidir. Bu öğreti insanların zaman zaman putlar icat ederek hak yoldan saptıklarını, Allah'ın peygamberler göndererek câhilliğe ve bilgisizliğe sapan bu insanları uyardığı ve doğru yola hidayet ettiğini, peygamberleri dinlemeyenleri de helak ederek cezalandırdığı temellendirmesi üzerinden yazılır. Bu öğretiye göre insanlığın en son sapıtması "Câhiliye dönemi" olarak adlandırılan İslam öncesi dönemde olur ve bu dönemin düzeltilmesi için de peygamberimiz Hz. Muhammed gönderilir. Dönem tanımsal olarak İslamın ortaya çıkışıyla son bulur.
Kur'an-ı Kerîm inkârcıları: "..Cehalet içerisinde kalmış gâfiller" (ez-Zariyat, 51/11) olarak zikreder. Yine câhillerden sakındırmak için; "Af yolunu tut, bağışla, mâruf olan şeyleri emret, câhillerden yüz çevir." (el-A'râf 7/199) buyurulur.
Câhil insanlar, faziletli, doğru ve ilmi kendisine önder olarak seçen akıllı kişilerden kaçarlar. Çünkü kendisini olduğundan büyük görme hastalığına yakalanan câhiller, tevazû sahibi bilginlerden bir şey anlayamazlar. Câhil, her şeyi bildiğini zanneder ve boş iddialarda bulunur. Ancak görünenin arkasında bir de hissedilenin yattığını bilemez.
Câhiller için, Hazreti İsa: "Ben ölüleri dirilttim fakat cahilleri diriltemedim." buyurmuştur. Hazreti Ali de: "Faziletli insanlar hakkında haset edilir. Cahiller ise ilim sahiplerine düşman kesilirler." buyurmuştur. Eskiden İslâm toplumlarında âlimlerden birisine kızıldığı zaman en büyük ceza olarak onu câhil bir kişiyle hapsederler ya da bir arada yaşamaya zorlarlardı.
Câhiliye Dönemi ise İslamî literatürde Arap toplumunun İslam öncesi dönemine verilen isimdir. Câhiliye, gerek Kur'an-ı Kerim'de gerekse hadislerde Arapların İslam'dan önceki inanç, tutum ve davranışlarını İslam döneminden ayırmak için kullanılan bir terimdir.
İslam'a göre insanlık tarihi ilk insan ve ilk peygamber olarak kabul edilen Hz. Adem ile başlar ve baştan beri tek ilahın dini geçerlidir. Bu öğreti insanların zaman zaman putlar icat ederek hak yoldan saptıklarını, Allah'ın peygamberler göndererek câhilliğe ve bilgisizliğe sapan bu insanları uyardığı ve doğru yola hidayet ettiğini, peygamberleri dinlemeyenleri de helak ederek cezalandırdığı temellendirmesi üzerinden yazılır. Bu öğretiye göre insanlığın en son sapıtması "Câhiliye dönemi" olarak adlandırılan İslam öncesi dönemde olur ve bu dönemin düzeltilmesi için de peygamberimiz Hz. Muhammed gönderilir. Dönem tanımsal olarak İslamın ortaya çıkışıyla son bulur.
