Behçet Necatigil - Bir Ölümden Kalanlar

[CoDeYs]

Doğuşundan beridir sakladığı
Tanrının bir emaneti vardı.
Yatağa düştü
Üçüncü gün akşam üstü geri verdi güler yüzlü.
- Kalsın bende temelli diye ağlar bazıları. -
'Pişirdiğim aşla bağladığım başla gideyim
Üç gün yatak
Dördünde toprak olsun yerim! ' derdi.
Geleni gideni yokkken gençliğinde bile
Akşamları gizli gizli bilinmez
Kimi gözlerdi?

Tanrının sevgili kuluymuş
Muhtaç olmadan öldü.
Ama gözleri yine kapıdaydı
Belliydi birini beklediği.
Son sözü bir kadın ismi oldu hiç duymadığım.
Lakin anlaşılamadı gitti söylemek istediği.