pro.engineer
Üye
Bayanların Erkeklere Selam Vermesi ?
Ebu Hanife ve arkadaşlarına göre, kadınların ilk olarak
erkeklere selam vermesi caiz değildir. çünkü kadınlar ezan, kamet, açıktan Kur'an-ı Kerim okuma
gibi faaliyetlerden menedilmişlerdir. Yalnız mahrem hısımlar
bunun dışındadır. Bunlara onların selam vermesinde bir sakınca bulunmaz. Bu duruma göre, ünsiyet nedeniyle önce
bir erkek selam vermişse, kadın bu selamı alabilecektir. Malikiler selamlaşma konusunda genç kadınla yaşlı arasında ayırım yapmışlardır. Dayandıkları delil, "kötülüğe giden yolu
kapama (seddü'z-zeria)" prensibidir. Hz. Peygamber'in mahremi olmayan kimi kadınlara selam verdiğini yada onların selamını aldığını gösteren uygulama örnekleri vardır. Esma binti Yezid (r. anha) Allah'ın Rasulünün bir kadınlar
topluluğuna uğradığını ve kendilerine selam verdiğini nakletmiştir. (Ebü Davud, Edeb, 127.) Diğer yandan fetih
yılında, bir gün Hz. Peygamber evde boy abdesti alıyor ve kızı
Fatıma da onu örtüyordu. Bu sırada Ebu Talib'in kızı ümmü
Hani içeri girip selam verince, Nebi (s.a.s) onun kim olduğunu sormuş ve kendisine "merhaba" demiştir. (Buhari, Gusl, 21,
Salat, 4, Edeb, 94; Müslim, Hayz, 70, Müsafirin, 82; Tirmizi,
İsti'zan, 34: Nesai. Tahare. 142.) Bir gün Hz. Peygamber, eşi Aişe ile birlikte bulunurlarken
yanlarına Cebrail (a.s) gelmişti. Hz. Peygamber, eşine; "Bu
Cebrail (a.s)'dır, Sana selam veriyor" buyurunca Hz. Aişe, "Ve aleyhi's-selam (ona da selam olsun)" diyerek selamı almıştır. (Buhari, Bed'u'l-Halk, 6, isti'zan, 16, 19; Müslim, Fazailu's-
Sahabe, 90, 91; Tirmizi Menakıb, 62, isti'zan, 5.) Benzer selamlaşma uygulaması kimi sahabe erkek ve kadınları arasında da olmuştur. Yukarıda, Hz. ömer'in, Rasülullah (s.a.s)
adına biat almak üzere gittiği kadınlar topluluğuna selam verdiğini ve kadınların da onun selamını "merhaba" diyerek aldıklarını belirtmiştik. (A.b. Hanbel, V, 85, VI, 409.) Diğer
yandan Muaz b. Cebel (ö. 18/639) Yemen'e vali olarak gidince,
yanına on iki çocuğu olan bir kadının gelerek selam verdiği nakledilmiştir. (A.b. Hanbel, V, 239.) Ashab-ı kiramdan kimileri ise; erkekler kadınlara selam verebilir, fakat kadınlar onlara selam veremez, demişlerdir. Bununla birlikte Abdullah b. ömer (r.a.)'in bir kadına
rastlayınca selam verdiği, Ata b. Ebi Rabah'ın ise (ö. 115/733), "kadınlar genç olursa selam verilmez" dediği nakledilmiştir. (bk. Yusuf el-Kardavi, Fetava, II, 274.) Yukarıdaki deliller dikkatlice incelendiğinde mahrem olmayan
kadınlarla selamlaşmanın, ya kadınların topluluk halinde olması veya kadınla ünsiyet bulunması yahut da bir iş veya bir
ihtiyaç nedeniyle bir araya gelme gibi durumlarda yapıldığı
görülür. Kimileri kadınlarla selamlaşmayı, onun sesinin erkeklere haram olması yüzünden yasaklama yoluna gitmişlerdir. Ancak
zaruret veya ihtiyaç hallerinde ve normal zamanlarda kadının
sesinin erkeğe haram olduğunu bildiren doğrudan bir ayet
veya hadis yoktur. Nitekim Hz. Peygamberin aileleri için Allahü
Teala, "Peygamberin hanımlanndan bir şey istediğiniz zaman
perde arkasından isteyin" (el-Ahzab, 33/53.) buyurur. Sahabe erkekleri Hz. Aişe veya Hz. Peygamber'in diğer eşlerine bir şey
sorar veya bir şey isterlerse, onlar perde arkasından cevap
verirlerdi. Bunun gibi pek çok sahabe hanımı günlük hayatta
alma, verme, sorma, cevap alma, selam ve konuşma tarzlarında erkeklere muhatap olmuş, bunlardan hiçbirisi
"sus, senin sesin erkeklere haramdır" dememiştir. Ancak bu konunun da fitne tehlikesi ve İslami edeple sınırlı
olduğunu unutmamak gerekir. Bu yüzden yaşlı veya toplu
haldeki kadınlara, ya da amca, dayı eşi yahut bunların kızı gibi
aile içinde ünsiyet bulunan hısımlara selam verip almada herhangi bir fitne tehlikesi yoksa da, tek başına bulunan
genç kız ve hanımlara selam vermede böyle bir tehlikenin yokluğundan söz edilemez. Diğer yandan selamlaşma edebiyle ilgili olarakda şunlar söylenebilir. Binitli olan yürüyene, küçük
büyüğe, az olan topluluk çok olan topluluğa, yukarıda
bulunan aşağıda olana selam verir. Namaz kılana, yemek yemekte olana, tuvalette bulunana ve içki-kumar gibi bir
haramı işlemekte olana selam verilmez. (bk. Buhari, İsti'zan, 3-7, 11; Müslim, Edeb, 46, Selam, 1; Ebu Davüd, İsti'zan, 6; Tirmizi, İsti'zan, 14; A. b. Hanbel, III, 44, 444,, VI, 19, 20.)
NOT:ALINTIDIR
Linkleri görüntülemek için kayıt olmalısınız
Ebu Hanife ve arkadaşlarına göre, kadınların ilk olarak
erkeklere selam vermesi caiz değildir. çünkü kadınlar ezan, kamet, açıktan Kur'an-ı Kerim okuma
gibi faaliyetlerden menedilmişlerdir. Yalnız mahrem hısımlar
bunun dışındadır. Bunlara onların selam vermesinde bir sakınca bulunmaz. Bu duruma göre, ünsiyet nedeniyle önce
bir erkek selam vermişse, kadın bu selamı alabilecektir. Malikiler selamlaşma konusunda genç kadınla yaşlı arasında ayırım yapmışlardır. Dayandıkları delil, "kötülüğe giden yolu
kapama (seddü'z-zeria)" prensibidir. Hz. Peygamber'in mahremi olmayan kimi kadınlara selam verdiğini yada onların selamını aldığını gösteren uygulama örnekleri vardır. Esma binti Yezid (r. anha) Allah'ın Rasulünün bir kadınlar
topluluğuna uğradığını ve kendilerine selam verdiğini nakletmiştir. (Ebü Davud, Edeb, 127.) Diğer yandan fetih
yılında, bir gün Hz. Peygamber evde boy abdesti alıyor ve kızı
Fatıma da onu örtüyordu. Bu sırada Ebu Talib'in kızı ümmü
Hani içeri girip selam verince, Nebi (s.a.s) onun kim olduğunu sormuş ve kendisine "merhaba" demiştir. (Buhari, Gusl, 21,
Salat, 4, Edeb, 94; Müslim, Hayz, 70, Müsafirin, 82; Tirmizi,
İsti'zan, 34: Nesai. Tahare. 142.) Bir gün Hz. Peygamber, eşi Aişe ile birlikte bulunurlarken
yanlarına Cebrail (a.s) gelmişti. Hz. Peygamber, eşine; "Bu
Cebrail (a.s)'dır, Sana selam veriyor" buyurunca Hz. Aişe, "Ve aleyhi's-selam (ona da selam olsun)" diyerek selamı almıştır. (Buhari, Bed'u'l-Halk, 6, isti'zan, 16, 19; Müslim, Fazailu's-
Sahabe, 90, 91; Tirmizi Menakıb, 62, isti'zan, 5.) Benzer selamlaşma uygulaması kimi sahabe erkek ve kadınları arasında da olmuştur. Yukarıda, Hz. ömer'in, Rasülullah (s.a.s)
adına biat almak üzere gittiği kadınlar topluluğuna selam verdiğini ve kadınların da onun selamını "merhaba" diyerek aldıklarını belirtmiştik. (A.b. Hanbel, V, 85, VI, 409.) Diğer
yandan Muaz b. Cebel (ö. 18/639) Yemen'e vali olarak gidince,
yanına on iki çocuğu olan bir kadının gelerek selam verdiği nakledilmiştir. (A.b. Hanbel, V, 239.) Ashab-ı kiramdan kimileri ise; erkekler kadınlara selam verebilir, fakat kadınlar onlara selam veremez, demişlerdir. Bununla birlikte Abdullah b. ömer (r.a.)'in bir kadına
rastlayınca selam verdiği, Ata b. Ebi Rabah'ın ise (ö. 115/733), "kadınlar genç olursa selam verilmez" dediği nakledilmiştir. (bk. Yusuf el-Kardavi, Fetava, II, 274.) Yukarıdaki deliller dikkatlice incelendiğinde mahrem olmayan
kadınlarla selamlaşmanın, ya kadınların topluluk halinde olması veya kadınla ünsiyet bulunması yahut da bir iş veya bir
ihtiyaç nedeniyle bir araya gelme gibi durumlarda yapıldığı
görülür. Kimileri kadınlarla selamlaşmayı, onun sesinin erkeklere haram olması yüzünden yasaklama yoluna gitmişlerdir. Ancak
zaruret veya ihtiyaç hallerinde ve normal zamanlarda kadının
sesinin erkeğe haram olduğunu bildiren doğrudan bir ayet
veya hadis yoktur. Nitekim Hz. Peygamberin aileleri için Allahü
Teala, "Peygamberin hanımlanndan bir şey istediğiniz zaman
perde arkasından isteyin" (el-Ahzab, 33/53.) buyurur. Sahabe erkekleri Hz. Aişe veya Hz. Peygamber'in diğer eşlerine bir şey
sorar veya bir şey isterlerse, onlar perde arkasından cevap
verirlerdi. Bunun gibi pek çok sahabe hanımı günlük hayatta
alma, verme, sorma, cevap alma, selam ve konuşma tarzlarında erkeklere muhatap olmuş, bunlardan hiçbirisi
"sus, senin sesin erkeklere haramdır" dememiştir. Ancak bu konunun da fitne tehlikesi ve İslami edeple sınırlı
olduğunu unutmamak gerekir. Bu yüzden yaşlı veya toplu
haldeki kadınlara, ya da amca, dayı eşi yahut bunların kızı gibi
aile içinde ünsiyet bulunan hısımlara selam verip almada herhangi bir fitne tehlikesi yoksa da, tek başına bulunan
genç kız ve hanımlara selam vermede böyle bir tehlikenin yokluğundan söz edilemez. Diğer yandan selamlaşma edebiyle ilgili olarakda şunlar söylenebilir. Binitli olan yürüyene, küçük
büyüğe, az olan topluluk çok olan topluluğa, yukarıda
bulunan aşağıda olana selam verir. Namaz kılana, yemek yemekte olana, tuvalette bulunana ve içki-kumar gibi bir
haramı işlemekte olana selam verilmez. (bk. Buhari, İsti'zan, 3-7, 11; Müslim, Edeb, 46, Selam, 1; Ebu Davüd, İsti'zan, 6; Tirmizi, İsti'zan, 14; A. b. Hanbel, III, 44, 444,, VI, 19, 20.)
NOT:ALINTIDIR
