Mic Jack
Üye
Aklımın almadıkları!
Futbol maçlarına gitme maceram, stada birlikte gittiğim kişilerin maçları ağız tadıyla izlemesine mani olarak başladı. Neden orda olduğumu hiç anlamaz ve "Karnım acıktı", "Susadım", "Tuvaletim geldi" şeklindeki ardı arkası kesilmeyen isteklerimle babama maçı zehir ederdim.
"Hangisi bizimkiler", "Herkes neden bağırıyor", "Siyah giymiş adam neden düdük çalıyor?" şeklindeki hiç bitmeyen sorular babama zor anlar yaşatsa da ben artık futbol maçı seyretmeye başlamıştım.
Bunun bir hastalık olduğunu, bir bulaştı mı bünyeden atılamadığını uzun yıllar ardından yüzlerce maç izledikten sonra anladım. Ama artık çok geçti. Deli gibi maçlara gidiyor, gidemediğim yerde televizyonda seyrediyor, oda olmadı radyodan dinliyordum.
İzledim, izledim, izledim... Ancak aklımın ermediği bir sürü şeyle karşılaştım ve karşılaşıyorum. Nelere mi ermiyor aklım? Bakın sizinle paylaşayım.
• Dünyanın en pahalı ve ünlü futbolcularından biri olan Didier Drogba’nın en az 50 kez canlı maçını izlemiş olmama rağmen neden bir kez olsun bile adam geçtiğini görmemiş olmama,
• Aslen Barcelonalı olan ve orada doğmuş büyümüş birine "Hangi takımı tutuyorsun?" diye sorulduğunda, "Español" cevabı alınmasına,
• Maldonado’yu Fenerbahçe’ye getiren kişinin, transferin gerçekleşmesi için O'nu anlatırken hangi cümleleri kurduğuna,
• Hiçte öyle uzun boylu ve atletik bir futbolcu olmayan Tanju Çolak’ın nasıl olup hava toplarında herkesden yükseğe çıkıp toplara sürekli onun kafa vurduğuna,
• Eskişehirspor’un 3. ligdeki, Bursaspor’un 2. ligdeki seyirci ortalamalarının bu yılki Galatasaray’ın ortalamalarından fazla olmasına,
• Hıncal Uluç’un, sıradan bir Anadolu takımını 2 yıl üst üste şampiyonluğa oynatan Bülent Uygun için “ Ben bu adama iyi teknik direktör demem” demesine,
• Kazandığında 30 kişinin sevindiği, kaybettiğinde 30 kişinin üzüldüğü bir takımın Süper Lig'de yer almasına,
• Irak’ın nasıl Asya Şampiyonu olduğuna,
• Bayrağının renkleri kırmızı, yeşil, beyaz olan İtalya’nın gök maviler, bayrağının renkleri kırmızı, mavi, beyaz olan Hollanda’nın portakallar olarak bilinmesine,
• Bir teknik direktörün 3 büyük takımla şampiyon olması çok ama çok önemli bir şeyken, başka bir T. Direktörün bir Anadolu takımının başında 3 sezon üst üste Avrupa kupalarına gitmeye hak kazanması ve Avrupa’da bu Anadolu takımıyla 4 tur geçmesini kimsenin umursamamasına,
• Beşiktaş tribünlerinin neden "Seba istifa" diye bağırdığına,
• Nüfusu 170 bin olan Sunderland’ın kendi sahasında ki maçları 70 bin kişiye oynamasına,
• Aslında hiçbir zaman ileri doğru yapılmayan Santra vuruşlarının neden futbol kurallarında illaki ileri doğru yapılması gerektiğine ,
• Bu güne kadar yarım saat bile iyi oynadığını görmediğimiz Yunanistan’ın nasıl olup da Avrupa Şampiyonu olduğuna,
• Real Madrid’de oynayan bir futbolcunun kariyerinin 3 yıl sonra İstanbulspor formasıyla Bayrampaşa stadında son bulmasına,
• Gördüğüm en yeteneksiz futbolculardan biri olan İnzaghi’nin o kadar golü atmayı nasıl başardığına,
• Barcelona’nın Şampiyonlar Ligi maçı için İstanbul’a gelen İspanyol gazetecilerin Real Madrid ve Barca’da doğru düzgün antrenmana çıkmadığını söyledikleri Hagi’nin Galatasaray’da ciddi ciddi antrenman yaptığını görünce “Aaaa Hagi antrenman yapıyor “ diye şaşırmalarına,
• Eriksson’un Trabzon’a gelme ihtimaline inanılmasına,
• Sıradan bir İtalyan takımı olarak bildiğimiz Napoli’nin bir Serie C (3.lig) maçını 60 bin kişiye oynamasına,
• Alex varken tek forvetle oynamaya mahkum Fenerbahçe’nin elinde Türkiye ve ispanya milli takımlarının santraforları olduğu halde birde 2. yedek olarak dünyanın parasını verip Sercan Yıldırım’ı transfer etmeye çalışmasına,
• O bildiğimiz meşhur holiganları neden hiçbir Premier Lig maçında göremediğimize,
• Aragonés denen adamın adını neden kimsenin öğrenemediğine ve yazıldığı gibi okunmayıp aslında ( aragonyes) olduğuna,
• Hakemlere itirazı kendisine bir yaşam tarzı olarak benimseyen Sabri’nin yabancı maçlarda da hakeme ne söyleyerek kart görmeyi başardığına AKLIM ERMİYOR,
"Hangisi bizimkiler", "Herkes neden bağırıyor", "Siyah giymiş adam neden düdük çalıyor?" şeklindeki hiç bitmeyen sorular babama zor anlar yaşatsa da ben artık futbol maçı seyretmeye başlamıştım.
Bunun bir hastalık olduğunu, bir bulaştı mı bünyeden atılamadığını uzun yıllar ardından yüzlerce maç izledikten sonra anladım. Ama artık çok geçti. Deli gibi maçlara gidiyor, gidemediğim yerde televizyonda seyrediyor, oda olmadı radyodan dinliyordum.
İzledim, izledim, izledim... Ancak aklımın ermediği bir sürü şeyle karşılaştım ve karşılaşıyorum. Nelere mi ermiyor aklım? Bakın sizinle paylaşayım.
• Dünyanın en pahalı ve ünlü futbolcularından biri olan Didier Drogba’nın en az 50 kez canlı maçını izlemiş olmama rağmen neden bir kez olsun bile adam geçtiğini görmemiş olmama,
• Aslen Barcelonalı olan ve orada doğmuş büyümüş birine "Hangi takımı tutuyorsun?" diye sorulduğunda, "Español" cevabı alınmasına,
• Maldonado’yu Fenerbahçe’ye getiren kişinin, transferin gerçekleşmesi için O'nu anlatırken hangi cümleleri kurduğuna,
• Hiçte öyle uzun boylu ve atletik bir futbolcu olmayan Tanju Çolak’ın nasıl olup hava toplarında herkesden yükseğe çıkıp toplara sürekli onun kafa vurduğuna,
• Eskişehirspor’un 3. ligdeki, Bursaspor’un 2. ligdeki seyirci ortalamalarının bu yılki Galatasaray’ın ortalamalarından fazla olmasına,
• Hıncal Uluç’un, sıradan bir Anadolu takımını 2 yıl üst üste şampiyonluğa oynatan Bülent Uygun için “ Ben bu adama iyi teknik direktör demem” demesine,
• Kazandığında 30 kişinin sevindiği, kaybettiğinde 30 kişinin üzüldüğü bir takımın Süper Lig'de yer almasına,
• Irak’ın nasıl Asya Şampiyonu olduğuna,
• Bayrağının renkleri kırmızı, yeşil, beyaz olan İtalya’nın gök maviler, bayrağının renkleri kırmızı, mavi, beyaz olan Hollanda’nın portakallar olarak bilinmesine,
• Bir teknik direktörün 3 büyük takımla şampiyon olması çok ama çok önemli bir şeyken, başka bir T. Direktörün bir Anadolu takımının başında 3 sezon üst üste Avrupa kupalarına gitmeye hak kazanması ve Avrupa’da bu Anadolu takımıyla 4 tur geçmesini kimsenin umursamamasına,
• Beşiktaş tribünlerinin neden "Seba istifa" diye bağırdığına,
• Nüfusu 170 bin olan Sunderland’ın kendi sahasında ki maçları 70 bin kişiye oynamasına,
• Aslında hiçbir zaman ileri doğru yapılmayan Santra vuruşlarının neden futbol kurallarında illaki ileri doğru yapılması gerektiğine ,
• Bu güne kadar yarım saat bile iyi oynadığını görmediğimiz Yunanistan’ın nasıl olup da Avrupa Şampiyonu olduğuna,
• Real Madrid’de oynayan bir futbolcunun kariyerinin 3 yıl sonra İstanbulspor formasıyla Bayrampaşa stadında son bulmasına,
• Gördüğüm en yeteneksiz futbolculardan biri olan İnzaghi’nin o kadar golü atmayı nasıl başardığına,
• Barcelona’nın Şampiyonlar Ligi maçı için İstanbul’a gelen İspanyol gazetecilerin Real Madrid ve Barca’da doğru düzgün antrenmana çıkmadığını söyledikleri Hagi’nin Galatasaray’da ciddi ciddi antrenman yaptığını görünce “Aaaa Hagi antrenman yapıyor “ diye şaşırmalarına,
• Eriksson’un Trabzon’a gelme ihtimaline inanılmasına,
• Sıradan bir İtalyan takımı olarak bildiğimiz Napoli’nin bir Serie C (3.lig) maçını 60 bin kişiye oynamasına,
• Alex varken tek forvetle oynamaya mahkum Fenerbahçe’nin elinde Türkiye ve ispanya milli takımlarının santraforları olduğu halde birde 2. yedek olarak dünyanın parasını verip Sercan Yıldırım’ı transfer etmeye çalışmasına,
• O bildiğimiz meşhur holiganları neden hiçbir Premier Lig maçında göremediğimize,
• Aragonés denen adamın adını neden kimsenin öğrenemediğine ve yazıldığı gibi okunmayıp aslında ( aragonyes) olduğuna,
• Hakemlere itirazı kendisine bir yaşam tarzı olarak benimseyen Sabri’nin yabancı maçlarda da hakeme ne söyleyerek kart görmeyi başardığına AKLIM ERMİYOR,
