Aksi
Üye
Adını koymayalım demiştik .
Adını koymayalım demiştik …….
Önce devrik imgelerimizde boğulup şiirler gönderdik birbirimizden habersiz ve adressiz
İlk tutuşması ellerimizin diyerek.
yüreğime düştüğünden habersizken mevsimcevabını henüz kimsenin bulamadığı sorularda boğulduk nedensiz….isim ararken yeşillenmesine yüreklerimizin…
___ biz ısrarla adına mavi dedik ama kırmızı yazdık sevdayı…
kimi zaman erguvan rengi denizlerde aradık ay tanrıçasının mahçup ellerini
/ bulamadık..
halbuki şefkatini cebinde saklıyordu zaman….haberizdik……
kimi zaman bir türkünün kanayan yarasına ortak olduk…türkünün haberi yoktu merhem oluşumuzdan Ve isteyip istemediğini bile sormadık.kan döken yarasına ozan ın…
_____biz ısrarla adına mavi dedik ama renksiz tuvale çaktık resmini sevdanın...
Çok Sonra bulduk şehrin kaldırımlarında sek sek oynayan çocuksu öpüşme özlemlerimizi.
Siyah beyaz olmalıydı illa ilk eriyişimiz dudaklarımız da…en özeli olmalı derken yaşanası an ın; kartpostal ın prangasına şiir olduk …
Kar altında büyüyen bir şehrin sessiz kalabalığında diz çöken yürekler….daha önce yazılmamış senaryoların oyuncusu oluverecekti birden ….bacaklarımızın titremesi boynumuzdan dökülen incileri olacaktı aşkın…. oyun gereği…ve gece toplayacaktı yerlere saçılan sevişmelerimizi.
Sabaha hiçbir söz kalmayacaktı yıldız artıklarından başka….biz ağlayacaktık………
Gün
Yüzüme battı / ağır/kan revan
Yor beni sevdiceğim
Koş beni ağularına hüzzam ın
Duvar dibine çökert yüzümü
Ellerimi gebe bırak kadehlere
Her defasın da seni içeyim /hasret/sabırsız çocuk
sen
Eylül diyordun
Zemheri bakışlım/kadınım/kor yüreklim
Ben se
Eylül ü emzir diyordum / ağlarken ayrılığa
Saçları yüreğime arsızca dolanan kızım diyordum…
ne seni geçebildim düşlerimden
ne sarısını saçlarının
mülteci aşklarım oldun/(uz)
mutluluğa sırt dönmüş karası sevdanın
gelip beni mi buldunuz…
sonra
Eylül ü verecektik toprağa ellerimizle ……çırılçıplak ve aç
Arsızca yüreğimize kök salan saçlarını artık taramayacaktık yüzünde şiir yeşeren kızımın
Ben sana küsecektim…..sen bana ana avrat küfredecektin……
Ellerimizde kazanılmış zaferlerin kıyameti…paçalarımıza bulaşan mor renkli yitikliğimize sarılacak
Ve acılarımızı eskitecektik artık....
Biz bunun adını koymayacaktık…
Alıntı
Önce devrik imgelerimizde boğulup şiirler gönderdik birbirimizden habersiz ve adressiz
İlk tutuşması ellerimizin diyerek.
yüreğime düştüğünden habersizken mevsimcevabını henüz kimsenin bulamadığı sorularda boğulduk nedensiz….isim ararken yeşillenmesine yüreklerimizin…
___ biz ısrarla adına mavi dedik ama kırmızı yazdık sevdayı…
kimi zaman erguvan rengi denizlerde aradık ay tanrıçasının mahçup ellerini
/ bulamadık..
halbuki şefkatini cebinde saklıyordu zaman….haberizdik……
kimi zaman bir türkünün kanayan yarasına ortak olduk…türkünün haberi yoktu merhem oluşumuzdan Ve isteyip istemediğini bile sormadık.kan döken yarasına ozan ın…
_____biz ısrarla adına mavi dedik ama renksiz tuvale çaktık resmini sevdanın...
Çok Sonra bulduk şehrin kaldırımlarında sek sek oynayan çocuksu öpüşme özlemlerimizi.
Siyah beyaz olmalıydı illa ilk eriyişimiz dudaklarımız da…en özeli olmalı derken yaşanası an ın; kartpostal ın prangasına şiir olduk …
Kar altında büyüyen bir şehrin sessiz kalabalığında diz çöken yürekler….daha önce yazılmamış senaryoların oyuncusu oluverecekti birden ….bacaklarımızın titremesi boynumuzdan dökülen incileri olacaktı aşkın…. oyun gereği…ve gece toplayacaktı yerlere saçılan sevişmelerimizi.
Sabaha hiçbir söz kalmayacaktı yıldız artıklarından başka….biz ağlayacaktık………
Gün
Yüzüme battı / ağır/kan revan
Yor beni sevdiceğim
Koş beni ağularına hüzzam ın
Duvar dibine çökert yüzümü
Ellerimi gebe bırak kadehlere
Her defasın da seni içeyim /hasret/sabırsız çocuk
sen
Eylül diyordun
Zemheri bakışlım/kadınım/kor yüreklim
Ben se
Eylül ü emzir diyordum / ağlarken ayrılığa
Saçları yüreğime arsızca dolanan kızım diyordum…
ne seni geçebildim düşlerimden
ne sarısını saçlarının
mülteci aşklarım oldun/(uz)
mutluluğa sırt dönmüş karası sevdanın
gelip beni mi buldunuz…
sonra
Eylül ü verecektik toprağa ellerimizle ……çırılçıplak ve aç
Arsızca yüreğimize kök salan saçlarını artık taramayacaktık yüzünde şiir yeşeren kızımın
Ben sana küsecektim…..sen bana ana avrat küfredecektin……
Ellerimizde kazanılmış zaferlerin kıyameti…paçalarımıza bulaşan mor renkli yitikliğimize sarılacak
Ve acılarımızı eskitecektik artık....
Biz bunun adını koymayacaktık…
Alıntı
güzeller
