acaba bir caresi var mi ?

[Bahaxi]

insanlarla konuşurken gözlerine bakamıyorum
göz göze geldiğimde ya donup kalıyorum yada
gözlerimi hemen kaçırıyorum bu kendime
güzvensizlikten oluyor zannedersem ama
bilmiyorum elimde değil kendimi
tanıyamıyorum artık nerde nasıl davranıcağımı bilemez oldum bakarsam ne olur ya
bakamazsam bakıp gözlerimi yine kaçırırsam
ya benim korkak sorunlu olduğumu düşünürse
ya beni yanlış anlarsa zaten bu kaygılar beni
yiyip bitiriyor en baştan bitik başlıyorum zaten
çok çabalıyorum ilk başlarda göz göze geldiğimde gözlerim kısılıyordu bu iyiniyetimi
göstermektenmi bilmem zamanla istemsiz hal
aldı bunu atlattım ama yine göz göze
gelemiyorum artık insaların gözüne
bakamadığım için iletişim kuramaz oldum
binevi konuşamayıda unuttum gibi bişey çünkü artık direk karşımdakini itici bir tutumla
yaklaştığım için samimiyet asla kurulamıyor bu
zannedersem sosyal fobiyide geçti insanlarn
gözlerine bakamam beni yanlşış
anlamalarındanmı korkuyorum bilmiyorum
bazen kendimi zorluyorum direk bakıyorum artık zaten kendini kastığın zaman kırpmadan
gözünün içine bakıyorsun buda karşındakini
rahatsız ediyor bu sefer o gözlerini kaçırıyor
konuşmayı hemen kesip atmak istiyorum
sonunu bilemiyorum üzülüyorum içim içimi
yiyor niye böyleyim diye bu bir cezamı allah kimsenin başına vermesin inanırmısınız bundan
önceki hayatımda çok geniş bir çevreye
sahiptim o eski çevre artık beni tanıyamaz oldu
zaten bende kendimi tanıyamıyorum bu birşey
bilmiyorum sanki birşey tutuyor nekar
zorlarsan okadar batıyorsun mantık arıyorsun çıkmaza düşüyorsun çünkü ya gene olursa
garanti olmadığından aklımdan çıkmıyor bu
beynin bir fonksiyonunu yapamamasındanmı
yoksa kişilik bozukluğumu bilmem emn
olduğum birşey var utangaçlık veya
çekingenlikle alakası olmadığıdır tamamen istemsiz alıkoyamıyorsun artık git gide
büyümeye başladı yeni sorunlara yol açaçak
gibi artık diğer insaların bena çok
garipsediklerini düşünüyorum daha hiç
konuşup tanışmadan bile herkesin bana
baktığını hep sanki benim yanlışlarımı gözetlediklerini düşünümeye başladım
yürüyüşlümden bile şüpheleniyorum
yürüyüşümü bile sevmez oldum daha hiç
psikoloka gitmedim hep içime atıyorum bu
siteyi yapandan allah razı olsun ne yapavağımı
bilmiyorum okuyanlara minnettarım lütfen yardım edin

 

[Uhops]

Bende uzun mesafede uzun süre bakamıyorum. Uzun süre bakınca kafaya değil sağ veya sol göze odaklanıyorum.

Yakın mesafedende 10 saniye falan sonra sağa sola bakıyorum.

 

[Bahaxi]

ama ben hic bakamiyorum lutfen baska cozum onerileri olan yardimci olabilir mi

 

[greenmile]

Rahat ol hiç kimseden aşağı değilsin önce bunu kendine kabul ettir.

 

[sezaruyanik]

Ben ozguvenimi gelistirmek icin havuzdan cikarken eve yuruyeyerek gidiyorum.O sirada mesela kizlara kendi evimin adresini soruyorum,saat soruyorum.Yavas yavas soru seviyesini falan yukseltiyorum.Ilk basta cidden bi kiza sadece saat sormam bir haftami aldi.Yavas yavas aciliyorum diyebilirim.Cok ileri seviyede sikinti yasiyorsan psikologa gitmelisin.

 

[Bahaxi]

onerileriniz icin tekrar tesekkur ederim umarim artik bu takintim gecer gecmessede bir psikologa gidicem

 

[BrainHacker]

Seni anlayan bir kanka yada sevgili ise yaraya bilir.....

 

[EroL]

Profesyonel yardım almalısın zaman kaybetmeden biz seni yanlış yönlendirebiliriz. Ama için rahat olsun ben de kimsenin gözünün içine bakarak konuşamam. Eşimin gözlerinin içine bakarım, o da çay istediğimi anlar getirir karşındaki insanı dinlediğini belli etmek için gözlerine bakmak zorunda değilsin, verdiğin cevaplar ve tavırlarınla kendini belli edebilirsin. Açıkçası hayat bu kadar zor değil sen kendini çok zora sokmuşsun. Garip bir insan olabilirsin, hepimizin gariplikleri vardır önce kendini kabullenmelisin gibi geliyor bana ama bu işin uzmanı değilim, uzmanına sormak lazım..

 

[ozakin70]

Her insanda olan bi durum ama bu seni rahatsiz ediyorsa bir bilene sor