Bahaxi
Üye
acaba bir caresi var mi ?
insanlarla konuşurken gözlerine bakamıyorum
göz göze geldiğimde ya donup kalıyorum yada
gözlerimi hemen kaçırıyorum bu kendime
güzvensizlikten oluyor zannedersem ama
bilmiyorum elimde değil kendimi
tanıyamıyorum artık nerde nasıl davranıcağımı bilemez oldum bakarsam ne olur ya
bakamazsam bakıp gözlerimi yine kaçırırsam
ya benim korkak sorunlu olduğumu düşünürse
ya beni yanlış anlarsa zaten bu kaygılar beni
yiyip bitiriyor en baştan bitik başlıyorum zaten
çok çabalıyorum ilk başlarda göz göze geldiğimde gözlerim kısılıyordu bu iyiniyetimi
göstermektenmi bilmem zamanla istemsiz hal
aldı bunu atlattım ama yine göz göze
gelemiyorum artık insaların gözüne
bakamadığım için iletişim kuramaz oldum
binevi konuşamayıda unuttum gibi bişey çünkü artık direk karşımdakini itici bir tutumla
yaklaştığım için samimiyet asla kurulamıyor bu
zannedersem sosyal fobiyide geçti insanlarn
gözlerine bakamam beni yanlşış
anlamalarındanmı korkuyorum bilmiyorum
bazen kendimi zorluyorum direk bakıyorum artık zaten kendini kastığın zaman kırpmadan
gözünün içine bakıyorsun buda karşındakini
rahatsız ediyor bu sefer o gözlerini kaçırıyor
konuşmayı hemen kesip atmak istiyorum
sonunu bilemiyorum üzülüyorum içim içimi
yiyor niye böyleyim diye bu bir cezamı allah kimsenin başına vermesin inanırmısınız bundan
önceki hayatımda çok geniş bir çevreye
sahiptim o eski çevre artık beni tanıyamaz oldu
zaten bende kendimi tanıyamıyorum bu birşey
bilmiyorum sanki birşey tutuyor nekar
zorlarsan okadar batıyorsun mantık arıyorsun çıkmaza düşüyorsun çünkü ya gene olursa
garanti olmadığından aklımdan çıkmıyor bu
beynin bir fonksiyonunu yapamamasındanmı
yoksa kişilik bozukluğumu bilmem emn
olduğum birşey var utangaçlık veya
çekingenlikle alakası olmadığıdır tamamen istemsiz alıkoyamıyorsun artık git gide
büyümeye başladı yeni sorunlara yol açaçak
gibi artık diğer insaların bena çok
garipsediklerini düşünüyorum daha hiç
konuşup tanışmadan bile herkesin bana
baktığını hep sanki benim yanlışlarımı gözetlediklerini düşünümeye başladım
yürüyüşlümden bile şüpheleniyorum
yürüyüşümü bile sevmez oldum daha hiç
psikoloka gitmedim hep içime atıyorum bu
siteyi yapandan allah razı olsun ne yapavağımı
bilmiyorum okuyanlara minnettarım lütfen yardım edin
göz göze geldiğimde ya donup kalıyorum yada
gözlerimi hemen kaçırıyorum bu kendime
güzvensizlikten oluyor zannedersem ama
bilmiyorum elimde değil kendimi
tanıyamıyorum artık nerde nasıl davranıcağımı bilemez oldum bakarsam ne olur ya
bakamazsam bakıp gözlerimi yine kaçırırsam
ya benim korkak sorunlu olduğumu düşünürse
ya beni yanlış anlarsa zaten bu kaygılar beni
yiyip bitiriyor en baştan bitik başlıyorum zaten
çok çabalıyorum ilk başlarda göz göze geldiğimde gözlerim kısılıyordu bu iyiniyetimi
göstermektenmi bilmem zamanla istemsiz hal
aldı bunu atlattım ama yine göz göze
gelemiyorum artık insaların gözüne
bakamadığım için iletişim kuramaz oldum
binevi konuşamayıda unuttum gibi bişey çünkü artık direk karşımdakini itici bir tutumla
yaklaştığım için samimiyet asla kurulamıyor bu
zannedersem sosyal fobiyide geçti insanlarn
gözlerine bakamam beni yanlşış
anlamalarındanmı korkuyorum bilmiyorum
bazen kendimi zorluyorum direk bakıyorum artık zaten kendini kastığın zaman kırpmadan
gözünün içine bakıyorsun buda karşındakini
rahatsız ediyor bu sefer o gözlerini kaçırıyor
konuşmayı hemen kesip atmak istiyorum
sonunu bilemiyorum üzülüyorum içim içimi
yiyor niye böyleyim diye bu bir cezamı allah kimsenin başına vermesin inanırmısınız bundan
önceki hayatımda çok geniş bir çevreye
sahiptim o eski çevre artık beni tanıyamaz oldu
zaten bende kendimi tanıyamıyorum bu birşey
bilmiyorum sanki birşey tutuyor nekar
zorlarsan okadar batıyorsun mantık arıyorsun çıkmaza düşüyorsun çünkü ya gene olursa
garanti olmadığından aklımdan çıkmıyor bu
beynin bir fonksiyonunu yapamamasındanmı
yoksa kişilik bozukluğumu bilmem emn
olduğum birşey var utangaçlık veya
çekingenlikle alakası olmadığıdır tamamen istemsiz alıkoyamıyorsun artık git gide
büyümeye başladı yeni sorunlara yol açaçak
gibi artık diğer insaların bena çok
garipsediklerini düşünüyorum daha hiç
konuşup tanışmadan bile herkesin bana
baktığını hep sanki benim yanlışlarımı gözetlediklerini düşünümeye başladım
yürüyüşlümden bile şüpheleniyorum
yürüyüşümü bile sevmez oldum daha hiç
psikoloka gitmedim hep içime atıyorum bu
siteyi yapandan allah razı olsun ne yapavağımı
bilmiyorum okuyanlara minnettarım lütfen yardım edin