dreamboys69
Üye
-
Konu Sahibi
-
Öpüşmek Adeti Nasıl Doğdu ?
Öpüşmek Adeti Nasıl Doğdu ?
Öpüşmenin aşırı bir sevgi belirtisi olduğunu hepimiz biliriz. Fakat daha önceleri, öpüşme dünyanın bir çok kesiminde bir "şükran" ifadesi olarak, duyulan şükranı belirtmek için kullanılırdı.
Afrika kabilelerinin çoğunda,yerliler kabile başkanının yürüdüğü, geçip gittiği toprağı öperler. El ve ayak öpmek, ta çok eski zamanlardan beri bir bağlılık, şükran ve minnetle karışık saygı belirtisidir. Eski Romalılar, saygılı, içten bir selamlama için birbirlerini ağızlarından ve gözlerinden öperlerdi.
Bir Roma imparatoru, kendine saygı ve sevgilerini sunan kimseler arasından sadece en soylu, en çok önem verdiği kişinin dudaklarından öpmesine müsaade ederdi.Öteki soylular imparatorun elini, daha aşağı kişiler de sadece ayaklarını öpebilirlerdi.
Öpüşün bir sevgi belirtisi niteliğini kazanması,büyük bir ihtimalle çocuğunu bağrına basan, sıkı sıkı kucaklayıp öpen annelerden doğmuş bir alışkanlıktır.
Belki, ilkel toplumlardaki anneler de bugünkülerden farksız davranıyor,çocuklarını sıkı sıkı kucaklayıp öpüyor, böylece özlem ve sevgilerini açığa vuruyorlardı.
Öpüşün aşk ve değişik cinsler arasındaki sevgi ifadesi için uygulandığı ilk ülke Fransa'dır. Dans geleneği yaygınlaştığı zaman, her dans figürü bir öpüşle sonuçlanırdı.
Daha sonraları,öpüşün bu amaçla uygulanması Fransa'dan bütün Avrupa'ya hızla yayıldı. Rusya'da çar'ın öptüğü kimse, en büyük saygı ve onurlanmaya lâyık görülürdü. O kimseye, çar' in gözdesi diye bakılırdı.
Zamanla, öpüşme kadın-erkek yakınlığının bir unsuru oldu. Sonradan evlilik hayatında yer buldu. Bunun başlangıcı olarak, nikah töreninden sonra veya düğünde, evlenen çift herkesin önünde öpüştü. Günümüzde,öpüşme yukarda da değinmiş olduğumuz gibi yoğun, içten, coşkulu bir sevginin belirtisidir.Ancak, öpüşün değişik türleri olduğunu da akıldan çıkarmamalıyız. Bir babanın, bir annenin elinin öpülmesinden daha ziyade saygılı bir sevginin, bir büyültmenin ifadesi vardır. Çoktandır görüşmeyen kimselerin (kadın,erkek) birbirlerini yanaktan öpmeleri ise,sadece özlem duygusunun açıklanmasıdır.
Öpüşmenin aşırı bir sevgi belirtisi olduğunu hepimiz biliriz. Fakat daha önceleri, öpüşme dünyanın bir çok kesiminde bir "şükran" ifadesi olarak, duyulan şükranı belirtmek için kullanılırdı.
Afrika kabilelerinin çoğunda,yerliler kabile başkanının yürüdüğü, geçip gittiği toprağı öperler. El ve ayak öpmek, ta çok eski zamanlardan beri bir bağlılık, şükran ve minnetle karışık saygı belirtisidir. Eski Romalılar, saygılı, içten bir selamlama için birbirlerini ağızlarından ve gözlerinden öperlerdi.
Bir Roma imparatoru, kendine saygı ve sevgilerini sunan kimseler arasından sadece en soylu, en çok önem verdiği kişinin dudaklarından öpmesine müsaade ederdi.Öteki soylular imparatorun elini, daha aşağı kişiler de sadece ayaklarını öpebilirlerdi.
Öpüşün bir sevgi belirtisi niteliğini kazanması,büyük bir ihtimalle çocuğunu bağrına basan, sıkı sıkı kucaklayıp öpen annelerden doğmuş bir alışkanlıktır.
Belki, ilkel toplumlardaki anneler de bugünkülerden farksız davranıyor,çocuklarını sıkı sıkı kucaklayıp öpüyor, böylece özlem ve sevgilerini açığa vuruyorlardı.
Öpüşün aşk ve değişik cinsler arasındaki sevgi ifadesi için uygulandığı ilk ülke Fransa'dır. Dans geleneği yaygınlaştığı zaman, her dans figürü bir öpüşle sonuçlanırdı.
Daha sonraları,öpüşün bu amaçla uygulanması Fransa'dan bütün Avrupa'ya hızla yayıldı. Rusya'da çar'ın öptüğü kimse, en büyük saygı ve onurlanmaya lâyık görülürdü. O kimseye, çar' in gözdesi diye bakılırdı.
Zamanla, öpüşme kadın-erkek yakınlığının bir unsuru oldu. Sonradan evlilik hayatında yer buldu. Bunun başlangıcı olarak, nikah töreninden sonra veya düğünde, evlenen çift herkesin önünde öpüştü. Günümüzde,öpüşme yukarda da değinmiş olduğumuz gibi yoğun, içten, coşkulu bir sevginin belirtisidir.Ancak, öpüşün değişik türleri olduğunu da akıldan çıkarmamalıyız. Bir babanın, bir annenin elinin öpülmesinden daha ziyade saygılı bir sevginin, bir büyültmenin ifadesi vardır. Çoktandır görüşmeyen kimselerin (kadın,erkek) birbirlerini yanaktan öpmeleri ise,sadece özlem duygusunun açıklanmasıdır.