Metin MF
Üye
Metin - Sığınıyorum Sokaklara
(Nakarat)
Gökyüzü masmavi, ama benim içim kara
Bu halime çare değil ne pul ne de para
Ne yapsam da kapanmıyo kalpteki o derin yara
Belki avunurum diye sığınıyorum sokaklara
Kaç gün oldu söyle ellerimi bıraktığın
Kalbinden sen ve beni söküp attığın
O günden beri gecelerimde uyku yok
Kafamı işgal eden düşünceler pek çok
Gözlerimin altı şişti hüngür hüngür ağlamaktan
Sıkıldım artık düzelir diye daim umut bağlamaktan
Telefonlar sessiz, her yer huşu içinde
Neden terk ettin, söylesene, niçin be!
En çok koyan şey, giderken gülmüştün
Ve sen böylesine mutluyken beni öldürmüştün
Annem babam perişan, "Oğlum artık üzülme" der
Bilmezler ki bende bitmez hiç bir zaman hüzün keder.
Yüzün yeter düzelmeme, sadece biraz şefkat
Sensiz ben hep beklemekten oldum garibe-i hilkat
Hayattan soğumuş, ölümü bekleyen bir bedbaht
Dünyaları versem de gelmeyeceksin heyhat.
Gökyüzü masmavi, ama benim içim kara
Bu halime çare değil ne pul ne de para
Ne yapsam da kapanmıyo kalpteki o derin yara
Belki avunurum diye sığınıyorum sokaklara
Karanlık bir kış akşamı, ellerim titremekte
Belki kavuşuruz diye kalbim yine beklemekte
Boşa mı gitti bu aşk için bu kadar emek de
Böyle aptal düşüncelerdeyim, duygularım teklemekte
Sinirden vuruyorum kafamı duvarlara
Nasıl nankörlük ettin bunca yaşananlara
Yaşa hayat kısa tabi yelken aç aşklara
Bu sözlerim sana sitemimdir ve de taşlama
Yalvardım defalarca, takmıyorsun inadına
Gelin ol ya kısmet de, sen de bin atına
Hatırlar mısın, şiirler yazardım adına
Şimdi okuyup sövüyorum anasına avradına
Kalmadı bir kuruş sevgin artık kalbin içinde
Ne yapsak da dönmez artık aşkımız o biçimde
Sen yazın eğlen, ben beklerim eylül ekimde
Sen hayatı güzel yaşa, benim derman hekimde
Duygularım karmakarışık, sözlerimse şikayetim
Bak ayrılığımıza karşı sımsıkı dirayetim
Bu hüzün sana da bulaşsın, durmasın sirayetim
Tez gir inşallah mezara, olma sakın cinayetim
Gökyüzü masmavi, ama benim içim kara
Bu halime çare değil ne pul ne de para
Ne yapsam da kapanmıyo kalpteki o derin yara
Belki avunurum diye sığınıyorum sokaklara
Kaç gün oldu söyle ellerimi bıraktığın
Kalbinden sen ve beni söküp attığın
O günden beri gecelerimde uyku yok
Kafamı işgal eden düşünceler pek çok
Gözlerimin altı şişti hüngür hüngür ağlamaktan
Sıkıldım artık düzelir diye daim umut bağlamaktan
Telefonlar sessiz, her yer huşu içinde
Neden terk ettin, söylesene, niçin be!
En çok koyan şey, giderken gülmüştün
Ve sen böylesine mutluyken beni öldürmüştün
Annem babam perişan, "Oğlum artık üzülme" der
Bilmezler ki bende bitmez hiç bir zaman hüzün keder.
Yüzün yeter düzelmeme, sadece biraz şefkat
Sensiz ben hep beklemekten oldum garibe-i hilkat
Hayattan soğumuş, ölümü bekleyen bir bedbaht
Dünyaları versem de gelmeyeceksin heyhat.
Gökyüzü masmavi, ama benim içim kara
Bu halime çare değil ne pul ne de para
Ne yapsam da kapanmıyo kalpteki o derin yara
Belki avunurum diye sığınıyorum sokaklara
Karanlık bir kış akşamı, ellerim titremekte
Belki kavuşuruz diye kalbim yine beklemekte
Boşa mı gitti bu aşk için bu kadar emek de
Böyle aptal düşüncelerdeyim, duygularım teklemekte
Sinirden vuruyorum kafamı duvarlara
Nasıl nankörlük ettin bunca yaşananlara
Yaşa hayat kısa tabi yelken aç aşklara
Bu sözlerim sana sitemimdir ve de taşlama
Yalvardım defalarca, takmıyorsun inadına
Gelin ol ya kısmet de, sen de bin atına
Hatırlar mısın, şiirler yazardım adına
Şimdi okuyup sövüyorum anasına avradına
Kalmadı bir kuruş sevgin artık kalbin içinde
Ne yapsak da dönmez artık aşkımız o biçimde
Sen yazın eğlen, ben beklerim eylül ekimde
Sen hayatı güzel yaşa, benim derman hekimde
Duygularım karmakarışık, sözlerimse şikayetim
Bak ayrılığımıza karşı sımsıkı dirayetim
Bu hüzün sana da bulaşsın, durmasın sirayetim
Tez gir inşallah mezara, olma sakın cinayetim
Son düzenleme:
