alperen1313
Üye
gerçek bir hayat hikayesi
Aşağıdaki gerçek hikâye Kellog Business Schoolda (Northwestern Üniversitesi) iş i-daresi mastır öğrencileri ile Zaman Yönetimi dersi profesörü arasında geçer:
Profesör sınıfa girip karşısında duran dünyanın en seçilmiş öğrencilerine kısa bir süre bak-tıktan sonra,
Bu gün Zaman Yönetimi konusunda deneyle karışık bir sınav yapacağız dedi.
Kürsüye yürüdü, kürsünün altından kocaman bir kavanoz çıkarttı. Arkadan, kürsü-nün altından bir düzine yumruk büyüklüğünde taş aldı ve taşları büyük bir dikkatle kavanozun içine yerleştirmeye başladı.
Kavanozun daha başka taş almayacağına emin olduktan sonra öğrencilerine döndü ve Bu kavanoz doldu mu?diye sordu.
Öğrenciler hep bir ağızdan Doldu diye cevapladılar.
Profesör Öyle mi? dedi ve kürsünün altına eğilerek bir kova mıcır çıkarttı.
Mıcırı kavanozun ağzından yavaş yavaş döktü. Sonra kavanozu sallayarak mıcırın taşların arasına yerleşmesini sağladı.
Sonra öğrencilerine dönerek bir kez daha Bu kavanoz doldu mu? diye sordu.
Bir öğrenci Dolmadı herhâlde diye cevap verdi.
Doğru dedi profesör ve gene kürsünün altına eğilerek bir kova kum aldı ve yavaş yavaş tüm kum taneleri taşlarla mıcırların arasına nüfuz edene kadar döktü.
Gene öğrencilerine döndü ve Bu kavanoz doldu mu? diye sordu.
Tüm sınıftakiler bir ağızdan Hayır diye bağırdılar.
Güzel dedi profesör ve kürsünün altına eğilerek bir sürahi su aldı ve kavanoz ağzı-na ka-dar doluncaya dek suyu boşaltı.
Sonra öğrencilerine dönerek Bu deneyin amacı neydi diye sordu.
Uyanık bir öğrenci hemen Zamanımız ne kadar dolu görünürse görünsün, daha ayırabileceğimiz zamanımız mutlaka vardır diye atladı.
Hayır dedi profesör, bu deneyin esas anlatmak istediği "Eğer büyük taşları baştan yer-leştirmezsen küçükler girdikten sonra büyükleri hiç bir zaman kavanozun içine koyamazsın" gerçeğidir.
Öğrenciler şaşkınlık içinde birbirlerine bakarken profesör devam etti: Nedir hayatı-nızdaki büyük taşlar? Çocuklarınız, eşiniz, sevdikleriniz, arkadaşlarınız, eğitiminiz, ha-yâlleriniz, sağlığınız, bir eser yaratmak, başkalarına faydalı olmak, onlara bir şey öğretmek! Büyük taşlarınız belki bunlardan birisi, belki bir kaçı, belki hepsi.
Bu akşam uykuya yatmadan önce iyice düşünün ve sizin büyük taşlarınız hangileridir iyi karar verin. Bilin ki büyük taşlarınızı kavanoza ilk olarak yerleştirmezseniz hiç bir zaman bir daha koyamazsınız, o zaman da ne kendinize, ne de çalıştığınız kuruma, ne de ülkenize faydalı olursunuz.
Bu da iyi bir iş adamı, gerçekte de iyi bir adam olamayacağınızı gösterir.
Profesör, ders bitmediği hâlde konuşmadan, oturan öğrencileri sınıfta bırakarak çıktı...
Profesör sınıfa girip karşısında duran dünyanın en seçilmiş öğrencilerine kısa bir süre bak-tıktan sonra,
Bu gün Zaman Yönetimi konusunda deneyle karışık bir sınav yapacağız dedi.
Kürsüye yürüdü, kürsünün altından kocaman bir kavanoz çıkarttı. Arkadan, kürsü-nün altından bir düzine yumruk büyüklüğünde taş aldı ve taşları büyük bir dikkatle kavanozun içine yerleştirmeye başladı.
Kavanozun daha başka taş almayacağına emin olduktan sonra öğrencilerine döndü ve Bu kavanoz doldu mu?diye sordu.
Öğrenciler hep bir ağızdan Doldu diye cevapladılar.
Profesör Öyle mi? dedi ve kürsünün altına eğilerek bir kova mıcır çıkarttı.
Mıcırı kavanozun ağzından yavaş yavaş döktü. Sonra kavanozu sallayarak mıcırın taşların arasına yerleşmesini sağladı.
Sonra öğrencilerine dönerek bir kez daha Bu kavanoz doldu mu? diye sordu.
Bir öğrenci Dolmadı herhâlde diye cevap verdi.
Doğru dedi profesör ve gene kürsünün altına eğilerek bir kova kum aldı ve yavaş yavaş tüm kum taneleri taşlarla mıcırların arasına nüfuz edene kadar döktü.
Gene öğrencilerine döndü ve Bu kavanoz doldu mu? diye sordu.
Tüm sınıftakiler bir ağızdan Hayır diye bağırdılar.
Güzel dedi profesör ve kürsünün altına eğilerek bir sürahi su aldı ve kavanoz ağzı-na ka-dar doluncaya dek suyu boşaltı.
Sonra öğrencilerine dönerek Bu deneyin amacı neydi diye sordu.
Uyanık bir öğrenci hemen Zamanımız ne kadar dolu görünürse görünsün, daha ayırabileceğimiz zamanımız mutlaka vardır diye atladı.
Hayır dedi profesör, bu deneyin esas anlatmak istediği "Eğer büyük taşları baştan yer-leştirmezsen küçükler girdikten sonra büyükleri hiç bir zaman kavanozun içine koyamazsın" gerçeğidir.
Öğrenciler şaşkınlık içinde birbirlerine bakarken profesör devam etti: Nedir hayatı-nızdaki büyük taşlar? Çocuklarınız, eşiniz, sevdikleriniz, arkadaşlarınız, eğitiminiz, ha-yâlleriniz, sağlığınız, bir eser yaratmak, başkalarına faydalı olmak, onlara bir şey öğretmek! Büyük taşlarınız belki bunlardan birisi, belki bir kaçı, belki hepsi.
Bu akşam uykuya yatmadan önce iyice düşünün ve sizin büyük taşlarınız hangileridir iyi karar verin. Bilin ki büyük taşlarınızı kavanoza ilk olarak yerleştirmezseniz hiç bir zaman bir daha koyamazsınız, o zaman da ne kendinize, ne de çalıştığınız kuruma, ne de ülkenize faydalı olursunuz.
Bu da iyi bir iş adamı, gerçekte de iyi bir adam olamayacağınızı gösterir.
Profesör, ders bitmediği hâlde konuşmadan, oturan öğrencileri sınıfta bırakarak çıktı...
