Astrosman
Üye
Gariban yıllarımdan kısa bir anı(Anıdan kendine ders çıkarmak isteyenler)
Lise 1deydim o zamanlar. Pederin de maaşı çok zor yetiyordu. Hatta harçlığım haftalık 5lira oluyordu o yıllar. Öğrencinin yemeği döner ekmekti. O zamanlarda 1.5lira +ayran 50kuruşdu. Tabi bir gün yerdim bir gün yemezdim. Kış mevsinin tam ortaları ocak ayındayiz. O zaman hiç param olmazdı. Peder çok sıkışıktı durum malumdu. Neyse bir gün arkadaşlarla öğlen arasında okuldan çıktık yemek yiyeceğiz. Bende para yoktu. Siz gidin okulda birşeyim kaldı alıp geleceğim dedim. Onlar gitti. Arkadan izliyorum onlar gitti. Sonra ben çıktım dolaşıyorum işte. Neyse o kadar açıkmışım ki bi dönercinin yanından geçerken o koku beni öyle bi değiştirdiki. Boynum büyük yürüyorum.(dönercilerin olduğu mekanlardan). Arkadan biri seslendi.. Baktım beni çağırıyo. Gel abim dedi.(adam tahminen 25-26 yaşlarında orta boylu kirli sakalı, ünili bir öğrenci idi sanırım defteri kitap vardı elinde). Küçüğe bi tam döner ekmek yanıda kola ver. Dedi. Ben utanmıştım. Abi ben önce yiyip bitirdi. Ben tam teşekkür ederken kulağıma" bak abim başkasının aç karnını doyurmak için haracanan para asla ziyan olmaz. Ben böyle gördüm. Sende unutma dedi.. Daha o yıldır bu yıldır o abiyi hiç bir yerde görmedim.. Şimdi ondan ALLAH razı olsun diyorum..