Değer Ulaş Turan - Yalnızlık Ve Aşka Dair

[CoDeYs]

Yalnızlık Ve Aşka Dair
Su diye her sabah
Kanla yıkıyorum yüzümü
Kokusu siniyor cemalime...
Su diye içiyorum yalnızlığı
Susamıyorum...

Güneş koynuma giriyor her sabah
Her sabah kirli uyanıyorum...
Yağmurlu günlerin
Islak rüyalarını görüyorum...
Uyuyamıyorum...

Bir ekmek buluyorum kendime
Küflü bir sevda oluyor boğazımda...
Sıcak çayımın demini
Unutuyorum çaydanlık küskün...
Barışamıyorum...

Üzerime aldığım her gömlek
Bir beden büyük geliyor...
Bendenim ufalıyor gün geçtikçe
Sulanmayan fesleğenler gibi...
Koklayamıyorum...

Yollara düştüğüm oluyor
Gün ortaları yağmurlar başlıyor...
Islanıp bir sığınak arıyorum
Sığınaklar dolu saçaklar yıkık..
Islanıyorum...

İsmini hatırladığım her aşka
Bir anı bırakıyorum...
Unutkan ayrılık unutkan aşkları
Yazıyorum yüreğime
Unutamıyorum...

Bir zaman yoksul çocuklara koşuyorum
Ellerinde ciklet yapıp satıyor umutlarını...
Koşarken yoruluyorum
Her sokak başı bir sefalet
Koşamıyorum...

Aşklarda bir sıcaklık arıyorum
Soğuyan günlerin kıskacında...
Hiçbir kimliğe sığamıyorum
Vatansız aşksız kalıyorum...
Isınamıyorum...

Kent kirletiyor beni
Duvarlarında acılarıyla
Sokak aralarıyla cinnetlerin
Solduruyor caddeleri beni
Evimi arıyorum...
Bulamıyorum...

Ve son kez uyanıyorum bu sabah
Kirli bir umutsa yaşadığım
Beklediğim üşüten bir özlemse
Son kez bırakıyorum kendimi
Tutunamıyorum...

Değer Ulaş Turan​