Sözün Bittiği Yerdeyiz

[-efşan]

Sözün bittiği yerdeyiz şimdilik.
Sen gideceksin ve ben düşeceğim satır başlarından.
Şimdilik sazın sustuğu yerdeyiz;
Güleceksin sen ve bir hoyrat gideceksin.
Eylül akşamlarıma Haziran eseceksin.
Ve ben...
Ve ben; bir iskemle ile hayat arasındaki tercihimi çoktan yapmış
Yazıtları ketum bırakmışımdır belki de.
Hem adına dair suskunluklarım var.
Susuzluklarım var bakışlarına,
Harelerden bitap yüreğim
Adını yüreğime işleyen nakışlarına...

Belki de hüzün estiği bir gafletteyiz;
Sen dönüp ardına bakmadan gideceksin ve ben asılı kalacağım sazımın telinde.
Neş'e katalım isterdim dar gelirli gecelerimize;
Sofrasında tuzun bittiği yerdeyiz.
Güleceksin sen ve bir hoyrat gideceksin.
Eylül bahçelerimize Haziranlarda nefret ekeceksin.
Ve sen...
Ve sen; benim ile onun arasındaki tercihi çoktan yapmış
Sayfalarımı yetim bırakmışsındır belki de.
Oysa ki yazacaklarım vardı adına dair.
Daha bestesi bitmemiş sevdalarım var.
Satırlarım var daha; beyazıma akmamış siyahlarım var.
Seni özlerken geldi de aklıma
Sahi; sana dair özlemlerim var.

....


Mahzen / Ketum Zırvalar
​