Papatyadaki ben

[JaNbErG]

Papatyadaki ben

Sisler altında kalmış bir dağ eteğinde
Onca kardelenlerin arasında
Soğuk ve yanlızlıkla mücadele eden
Solmuş bir papatya gibiydim
Öyle yanlız hissediyordumki
Hiç birisi bana benzemiyordu
Oysa aynı amaç için gelmiştik
Yaşamayı ve sevğiyi temsilen
Biliyordum yanlış zamanda
Yanlış yerde dünyaya gelmiştim
Bununda bedelini ödüyordum
Papatya fallarındaki gibi
Yıllar geçtikçe yapraklarımın
Tek tek koparıldığını hissediyordum
Karanlık çoktan çökmüştü üstüme
Kaybolan yıllar ve mazide kalan anılar gibi
Bulutların arasında kalan dolunay
Öyle sönük aydınlatıyorduki etrafı
Ürkek bedenim tirtir titriyordu
Ne yapaçağımı bilmeden
Hayatı akışına bırakmıştım çoktan
Seviyor sevmiyor dercesine
Yaşamak kanatlarımı kırmıştı
Papatya fallarındaki gibi tek tek