1STayTRue35
Üye
Etiketleyici Düşünceler.
"Ben adam olmam" Kendinizi nasıl değerlendiriyorsunuz? Gerçekçi biçimde mi aşağılayıcı biçimde mi?
Etiketleyici düşünceler de genellemelerle el ele yürür. Kimliğimizle bütünleştirdiğimiz için davranışlarımıza yaptığımız genellemelerden daha da kısıtlayıcıdır. Kendimize vurduğumuz etiketlerin, kimliğimizin önüne koyduğumuz sıfatların farkında değilsek, bu durum bizi hayatın çeşitliliğinden fazlasıyla mahrum bırakacaktır. Davranış belli bir zamanda ve bir durumda yapılan bir şeydir ve davranışlarımızı etkileyen pek çok sebep vardır. Bu nedenle eleştiriler davranışlara yapılmalıdır, kimliğe değil.
Bir sakarlık yapıp elimizden bir bardak düşürdüğümüzde, burada "Sakarca davrandım" demek başkadır, "Ben zaten sakarımdır" başka. Kendi kimliğimize etiket vurmuşsak, bunu söylemeye devam ettiğimiz sürece, zamanla buna inanmaya başlarız. Kendimizle ilgili inançlarımız da verdiğimiz kararları, davranışlarımızı derinden etkiler.
Pek çok kişi kendisine geçmişte hangi sebeple ve hangi durumda etiket vurduğunu hatırlamaz bile. Bir daha da durup sorgulamadığı için buna uygun davranmaya devam ettikçe etiketlediği durum ya da davranışı alışkanlık hâline gelir ve bir süre sonra da "Ben buyum" başka ne yapabilirim ki demeye başlar. Kişisel gelişim yolculuğunda sağlıklı bir şekilde ilerlemek için öncelikle kimliğimize vurduğumuz bu derme çatma etiketlerden kurtulmalıyız. İnsanların kendilerine vurdukları etiketler gerçekten şaka gibi; ama gerçek!
"Budalanın biriyimdir" diyen bir kişiyi düşünün. Hangi durumlarda budalalık etmiş, hayatının her karesinde her zaman mı budala? Mutlaka geçmişte yaşadığı hoşuna gitmeyen bir şey yapmış ve sonra belki de aynı deneyimi birkaç kez tekrarlamış ve "Ben buyum" diyerek kendisini sınırlayıvermiştir.
"Kimse bana değer vermiyor, ben zaten değersizim."
"Ben adam olmam."
Bu cümleleri kullanan kişilerin, hayatın pozitif yönlerini ya da sorunlarının çözümlerini görmesi mümkün mü? Üstelik bu tarz etiketler kişilerin özgüveninin düşmesine ve hayatla mücadele etmesine de engel olmaktadır. "Hep çuvallıyorum" diyen bir kişi giriştiği işlerde nasıl bir performans gösterir dersiniz?
Unutmayın, kendimizle ilgili neye inanıyorsak, inandığımız şeye uygun davranmak, başka şekillerde davranmaktan daha kolay gelir. Bu örnekteki kişi kendisine, "Çuvallamamak için ne yapıyorum?", "Bugüne kadar, yaptığım bir işten iyi sonuç aldığım bir durum hiç mi olmadı?" gibi sorular sorarak cevaplar üzerinde biraz düşününce kendisine yaptığı kötülüğü fark edecektir.
"Herkes beni tuhaf buluyor."
Peki, sen insanların "Seni nasıl tanımasını istiyorsun? Bunun için ne yapıyorsun?"
Hayatında seni tuhaf bulan kaç kişi var, sayar mısın? (Ben bugüne kadar kendini bu tarz etiketleyen bir kişinin bu soruya cevap olarak birkaç kişiden fazlasını sayabildiğini görmedim; ama ifade sanki dünyadaki herkes gerçekten onu tuhaf buluyor yönünde, öyle değil mi?)
Etiketleyici düşünme alışkanlığını benimsemişsek, bir an önce bunu fark etmeli ve bu alışkanlığı terk etmeliyiz. Davranışlar yapıldıkları duruma ve şartlara göre değerlendirilmelidir.
Bazen dalgınlığımıza gelip, anahtarları evde unutup kapıyı çekebiliriz. (Bu bizim unutkan olduğumuz anlamına gelmez.) Bazen elimizden bir tabağı düşürebiliriz. (Bu davranış da bizim sakar biri olduğumuz anlamına gelmez.) Bazen de koskoca bir çınarı devirebiliriz; ancak bu da bizim hep çuvalladığımız anlamına gelmez.
Gün içinde iyi ya da kötü sonuç verecek pek çok şey yapabiliriz. Önemli olan bize zarar veren davranışlarımızı fark etmek ve bundan almamız gereken dersi almaktır.
Etiketleyici düşünceler de genellemelerle el ele yürür. Kimliğimizle bütünleştirdiğimiz için davranışlarımıza yaptığımız genellemelerden daha da kısıtlayıcıdır. Kendimize vurduğumuz etiketlerin, kimliğimizin önüne koyduğumuz sıfatların farkında değilsek, bu durum bizi hayatın çeşitliliğinden fazlasıyla mahrum bırakacaktır. Davranış belli bir zamanda ve bir durumda yapılan bir şeydir ve davranışlarımızı etkileyen pek çok sebep vardır. Bu nedenle eleştiriler davranışlara yapılmalıdır, kimliğe değil.
Bir sakarlık yapıp elimizden bir bardak düşürdüğümüzde, burada "Sakarca davrandım" demek başkadır, "Ben zaten sakarımdır" başka. Kendi kimliğimize etiket vurmuşsak, bunu söylemeye devam ettiğimiz sürece, zamanla buna inanmaya başlarız. Kendimizle ilgili inançlarımız da verdiğimiz kararları, davranışlarımızı derinden etkiler.
Pek çok kişi kendisine geçmişte hangi sebeple ve hangi durumda etiket vurduğunu hatırlamaz bile. Bir daha da durup sorgulamadığı için buna uygun davranmaya devam ettikçe etiketlediği durum ya da davranışı alışkanlık hâline gelir ve bir süre sonra da "Ben buyum" başka ne yapabilirim ki demeye başlar. Kişisel gelişim yolculuğunda sağlıklı bir şekilde ilerlemek için öncelikle kimliğimize vurduğumuz bu derme çatma etiketlerden kurtulmalıyız. İnsanların kendilerine vurdukları etiketler gerçekten şaka gibi; ama gerçek!
"Budalanın biriyimdir" diyen bir kişiyi düşünün. Hangi durumlarda budalalık etmiş, hayatının her karesinde her zaman mı budala? Mutlaka geçmişte yaşadığı hoşuna gitmeyen bir şey yapmış ve sonra belki de aynı deneyimi birkaç kez tekrarlamış ve "Ben buyum" diyerek kendisini sınırlayıvermiştir.
"Kimse bana değer vermiyor, ben zaten değersizim."
"Ben adam olmam."
Bu cümleleri kullanan kişilerin, hayatın pozitif yönlerini ya da sorunlarının çözümlerini görmesi mümkün mü? Üstelik bu tarz etiketler kişilerin özgüveninin düşmesine ve hayatla mücadele etmesine de engel olmaktadır. "Hep çuvallıyorum" diyen bir kişi giriştiği işlerde nasıl bir performans gösterir dersiniz?
Unutmayın, kendimizle ilgili neye inanıyorsak, inandığımız şeye uygun davranmak, başka şekillerde davranmaktan daha kolay gelir. Bu örnekteki kişi kendisine, "Çuvallamamak için ne yapıyorum?", "Bugüne kadar, yaptığım bir işten iyi sonuç aldığım bir durum hiç mi olmadı?" gibi sorular sorarak cevaplar üzerinde biraz düşününce kendisine yaptığı kötülüğü fark edecektir.
"Herkes beni tuhaf buluyor."
Peki, sen insanların "Seni nasıl tanımasını istiyorsun? Bunun için ne yapıyorsun?"
Hayatında seni tuhaf bulan kaç kişi var, sayar mısın? (Ben bugüne kadar kendini bu tarz etiketleyen bir kişinin bu soruya cevap olarak birkaç kişiden fazlasını sayabildiğini görmedim; ama ifade sanki dünyadaki herkes gerçekten onu tuhaf buluyor yönünde, öyle değil mi?)
Etiketleyici düşünme alışkanlığını benimsemişsek, bir an önce bunu fark etmeli ve bu alışkanlığı terk etmeliyiz. Davranışlar yapıldıkları duruma ve şartlara göre değerlendirilmelidir.
Bazen dalgınlığımıza gelip, anahtarları evde unutup kapıyı çekebiliriz. (Bu bizim unutkan olduğumuz anlamına gelmez.) Bazen elimizden bir tabağı düşürebiliriz. (Bu davranış da bizim sakar biri olduğumuz anlamına gelmez.) Bazen de koskoca bir çınarı devirebiliriz; ancak bu da bizim hep çuvalladığımız anlamına gelmez.
Gün içinde iyi ya da kötü sonuç verecek pek çok şey yapabiliriz. Önemli olan bize zarar veren davranışlarımızı fark etmek ve bundan almamız gereken dersi almaktır.
ama bişey anlamadım 
