CoDeYs
Üye
Değer Ulaş Turan - Yaşamak Misali
Yaşamak Misali
Kime sarılsam üşürüm
Üşütürüm sevgimi...
Yalan olup dökülürüm sevdanın üstüne
Kim çalsa kapımı kaçar saklanır
Alışırım...
Üstüme giydiğim her aşk
Kullanılmış yıpratılmış ve ter kokar...
Çıplak kalırım üşürüm
Üşütürüm içimdeki hasreti...
Hangi dudak dokunsa çatlamış kalbime kanatır o eski yarayı
Ve sonbahar yaklaşır rüzgarların sürüklediği son bahar
Alıp götürür yine yüreğimin altın sarısı yapraklarını...
Dökülür hayatın sırca dallarından bahar tutkusu.
Duydum ki sizi yine aldatıyor muş hayat
Bir verip on alıyormuş kalbinizden.
Bu vakitlerde her yoldan geçilmez biliyorsun
Karanlık olunca korkunun saatleri başlar
Ve içimizden bir türkü söyleriz korkumuzu bastırmak için
Bir ıslık çalarız bir arkamızı yoklarız.
Bu şehirde asık olunmaz hani
O yüreğini çalarken sıkı sıkıya tutunursun;
Bırakmak istemezsin gücün yetmez
Sürükler seni sürüklendikçe yaraların çoğalır.
Sonunda onu da kaptırırsın.
Kime gitsen çoktan çaldırmıştır.
Yüreksiz yasamaya alışmıştır bu şehirde
Alışmalısın sende çalarsın tek yol budur
Çalıntı aşklar kalır elinde; korsan aşklar
Ama nedense isyanın çatlak bir duvar misali
Sızdırıverir göz yaslarını
Görüntüsü yoktur bu askında yenisi de...
Sahte bir sevda yine
Sonu belli bir sahtelik bu
Sonbahar vakti rüzgarın önünde sürüklenen düşlerinde
Takılı verir göçmen kuşların kanadına; ne vakit bir leylek görsen ağlarsın
Ta ki baharın gelişine.
Sonra yağmurlar devralır göz yaşlarını.
Sen yine bastan başlarsın bu sahte oyuna
Her şeye yeniden kanarsın
Her şey yeniden kanatır o eski yarayı.
Tanımak ellerini
Bir türkü misali bilmek belki
Bayati mak******* bir acıyı dindirmek
Seni böyle vakitlerde daha sık özlerim
İçimdeki acın sıklaştıkça daha çok üşürüm.
Telafisi olmayan bu yaranın adını seninle yeniden yazarım
Kalemim kanımla dolar
Yazım kurudukça daha silik bir kırmızı olur hayat.
Telafisi olmayan bu hayatın tadını acımla yeniden alırım.
Ömrüm acınla dolar
Yaprak kurudukça daha silik bir bahar olur hayat.
Kan kurur sayfa dolar yaz biter.
Eksilir ömrüm...
Kime sarılsam üşürüm
Üşütürüm sevgimi...
Yalan olup dökülürüm sevdanın üstüne
Kim çalsa kapımı kaçar saklanır
Alışırım...
Üstüme giydiğim her aşk
Kullanılmış yıpratılmış ve ter kokar...
Çıplak kalırım üşürüm
Üşütürüm içimdeki hasreti...
Hangi dudak dokunsa çatlamış kalbime kanatır o eski yarayı
Ve sonbahar yaklaşır rüzgarların sürüklediği son bahar
Alıp götürür yine yüreğimin altın sarısı yapraklarını...
Dökülür hayatın sırca dallarından bahar tutkusu.
Duydum ki sizi yine aldatıyor muş hayat
Bir verip on alıyormuş kalbinizden.
Bu vakitlerde her yoldan geçilmez biliyorsun
Karanlık olunca korkunun saatleri başlar
Ve içimizden bir türkü söyleriz korkumuzu bastırmak için
Bir ıslık çalarız bir arkamızı yoklarız.
Bu şehirde asık olunmaz hani
O yüreğini çalarken sıkı sıkıya tutunursun;
Bırakmak istemezsin gücün yetmez
Sürükler seni sürüklendikçe yaraların çoğalır.
Sonunda onu da kaptırırsın.
Kime gitsen çoktan çaldırmıştır.
Yüreksiz yasamaya alışmıştır bu şehirde
Alışmalısın sende çalarsın tek yol budur
Çalıntı aşklar kalır elinde; korsan aşklar
Ama nedense isyanın çatlak bir duvar misali
Sızdırıverir göz yaslarını
Görüntüsü yoktur bu askında yenisi de...
Sahte bir sevda yine
Sonu belli bir sahtelik bu
Sonbahar vakti rüzgarın önünde sürüklenen düşlerinde
Takılı verir göçmen kuşların kanadına; ne vakit bir leylek görsen ağlarsın
Ta ki baharın gelişine.
Sonra yağmurlar devralır göz yaşlarını.
Sen yine bastan başlarsın bu sahte oyuna
Her şeye yeniden kanarsın
Her şey yeniden kanatır o eski yarayı.
Tanımak ellerini
Bir türkü misali bilmek belki
Bayati mak******* bir acıyı dindirmek
Seni böyle vakitlerde daha sık özlerim
İçimdeki acın sıklaştıkça daha çok üşürüm.
Telafisi olmayan bu yaranın adını seninle yeniden yazarım
Kalemim kanımla dolar
Yazım kurudukça daha silik bir kırmızı olur hayat.
Telafisi olmayan bu hayatın tadını acımla yeniden alırım.
Ömrüm acınla dolar
Yaprak kurudukça daha silik bir bahar olur hayat.
Kan kurur sayfa dolar yaz biter.
Eksilir ömrüm...
Değer Ulaş Turan
