MYGDYNAMO
Üye
Daha kötüsü olamazdı
Babamın doğum gününde en mutlu olması gereken günde ayrıca kurban bayramının 4. Gününde babamın babasını (dedemi) kaybettim evet uzak diyebilirsiniz ama benim için 2 hafta ağlamak bile yetmedi çünkü ben dedemle doğduğumdan beri beraberim ve gidişi harbiden koydu şimdi bile ağlamaya başladım her gün düşünüyorum dedemi ne kadar çok sevdiğimi bana hayat çizgimi çizmemde yardımı çoktu bir çok kez dedemi düşünüp intihar etmek istedim sadece dedemin yanına gitmek için son bir kez ellerinden öpmek için son bir kez koklamak için son bir kez sarılıp doymak için sonra aklıma annem babam ve babaannem geliyor onların da bana üzüleceklerini biliyorum onlar olmazsa ben bir hiçim ama dedem içinde mutluyum vefat eden kardeşimin yanına gitti beni bekliyorlar arkadaşlarım lütfen ailenizin değerini bilin bu kim olursa olsun ben dedemi çok severdim evet bazen beni sinirlendirdiği oluyordu keşke ölse diyordum ama şimdi keşke dilim kopsaydı da ölsün demeseydim diyorum tabutta kapalı gözlerini görmek o gözlerin açılmayacağını bilmek gerçekten çok zor keşke son bir kez görsem ona kızsam beni bu kadar ağlattığı için sinirlensem ve en sonunda gidip yanağından bir öpücük kondursam DEDEMM diyerek sarılsam
Ama bunların hepsi boş hiçbir zaman gerçekleşmeyecek sanki idam sehpasında hapşuran mahkuma çok yaşa demek gibi asla geri dönmeyecek
Ama bunların hepsi boş hiçbir zaman gerçekleşmeyecek sanki idam sehpasında hapşuran mahkuma çok yaşa demek gibi asla geri dönmeyecek
