Bu Gece Kağıdım Boş Kalmayı Yeğleyecek Gibi

[-efşan]

Bu gece kâğıdım boş kalmayı yeğleyecek gibi.
Hiç de yazasım yok, iyi mi..
Anlatacaklarım ne dünyayı kurtaracak cinsten, ne seni, ne de beni.
Ulan bırakıp yazmayı bir köşeye, kağıdı dahi göresim yok.
Şarkı dahi dinleyesim yok.
Ölüm dahi tadasım yok.
Hiç heveslenme kalemim,
seni bugün tutasım yok.

Yazarsam vedamı yazarım.
Kalemim ile mezarımı çizerim.
Zorlama beni hayat, bakasım yok.
Yahu ölme ölemiyoruz, nasıldır ki yaşamaya da hevesim yok.
Yâr buram buram gönülde, inanır mısın, onu dahi göresim yok.
Bırak beni be; bırak yatağım, bırak yamalı ceketim, bırakın boş duvarlar.
Bu gece tek kelâm edesim yok.

Nasıl da seviyorum ulan; ne iştir, diyesim yok.
Ne kadar gizlidir sevdam, ne kadarı bariz.
O biliyor mu ki, bilesim yok.
Ne bir arzu, ne gaye, ne umut.
Bre yaşamaya dair bir dileğim yok.
Bir Türkü var dilimin ucunda,
söyleyesim yok.
Ben yazmadım bunları, yarin bunlardan haberi yok.
Yarin benden haberi yok.
Parçalamak istiyorum boğazımı, ama tek bir nükte atasım yok.
Bağırıp çağırıp kadere, bir son verip kedere, yakışığına da ederine de sayasım yok.

Zorlama ulan beni, zorlama.
Aklım bende mi ki bu gece?
Nerede bilemem ama bulasım yok.
Ucuz bir adım var, ucuz bir hayat.
Paha biçilemez sevdam.
Lakin benim ederim yok.
Hayli karanlığım bu gece.
Yahu anlamadım, bir damla kederim yok.
Yığınlar altından sağ çıkasım var, depremler yıksın; gidesim var.
Koşmak ne kelime, ona doğru uçasım var.
Dalga geçiyorum kendimle, tek bir adım dahi atasım yok.

Gözleri gözlerimin önünde, hayali hiç gitmiyor karşımdan.
Zülfü siyah siyah, dalga dalga.
Bariz özlüyorum, bir resim ardında; ona dahi bakasım yok.
Saçmalıyorum bu gece, tüm satırlar tek hece; ölesim var.
Tüm satırlara bir gece, ölesim yok...

21.02.2013​