başkaldırmak (-e) (ba'şkaldırmak) 1. Ayaklanmak, isyan etmek: "Hiçbir şeye isyan etmez, kimseye başkaldırmazdı." -P. Safa. 2. (nsz) İyice coşmak, kabarmak: "Başkaldırmış denizle dövüşe dövüşe boğulanı gördün mü?" -Z. Selimoğlu.